Uzuncorab Peppi. Астрид Линдгрен
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Uzuncorab Peppi - Астрид Линдгрен страница 5
Название: Uzuncorab Peppi
Автор: Астрид Линдгрен
Издательство: Altun Kitab
Серия: Dünya ədəbiyyatından seçmələr
isbn: 9789952242317
isbn:
Müəllimə güman edirdi ki, bəlkə, Peppi qiraətlə maraqlandı. Şkafdan kirpi şəkli çəkilmiş bir karton çıxartdı. Şəklin altında iri “K” hərfi yazılmışdı.
– Peppi, indi sənə maraqlı bir şəkil göstərəcəyəm. Bax bu, Kir-pi-dir. Bu isə “K” hərfidir.
– Ola bilməz! Mən isə elə bilirdim ki, “K” bir-birinə yapışıq iki xırda və bir böyük çöpdür. Xahiş edirəm, kirpi ilə çöplərin oxşarlığını deyəsiniz.
Müəllimə Peppiyə cavab verməyib ilan şəkli çəkilmiş başqa bir karton çıxartdı və dedi ki, şəklin altındakı “İ” hərfidir.
– İlanlardan söhbət düşəndə Hindistanda nəhəng bir ilanla necə əlbəyaxa olduğum yadıma düşür. Heç təsəvvür edə bilməzsiniz, o ilan necə qorxulu idi: uzunluğu on dörd metr, özü də eşşəkarısından qəzəbli. Hər gün o, azı, beş hindli udar, iki körpə uşağı isə qəlyanaltı edərdi. Bir gün həmin ilan məni də udmaq meylinə düşdü. Bədənimə sarıldı, lakin özümü itirmədim, var gücümlə onun kəlləsindən elə vurdum ki, ilan ufuldayıb yerə sürüşdü…
– Kim nə bacarır çəksin, – deyib freken stolun arxasında oturdu və dəftərləri yoxlamağa başladı. Bir dəqiqə keçməmiş müəllimə başını qaldıranda gördü ki, rəsm çəkən yoxdur, hamı Peppiyə baxır. Peppi döşəmədəcə uzanıb şəkil çəkirdi. Müəllimə əsəbi halda dedi:
– Peppi, sən niyə kağızda çəkmirsən?
– Mən çoxdan kağızı şəkillə doldurmuşam. Mənim atım o balaca vərəqə sığışmadı. İndi onun qabaq ayaqlarını çəkirəm, quyruğuna çatanda gərək dəhlizə çıxam.
Burada müəllimənin səbri tükəndi, uşaqlara dedi ki, oynamağa məktəbin həyətinə çıxsınlar, çünki Peppi ilə tək danışmalıdır. Uşaqlar sinifdən çıxan kimi Peppi müəlliməyə yanaşdı:
– Freken, mənə maraqlı idi görüm məktəbdə nə ilə məşğul olurlar. Məni bir daha burada görməzsiniz. Başım lap gic gedir.
Lakin müəllimə dedi ki, çox təəssüf edir, xüsusən ona görə ki Peppi özünü yaxşı aparmaq istəmir.
– Sən özünü pis aparırsan. Belə uşaqları biz məktəbdən qovuruq.
– Yəni mən özümü pis apardım? – Peppi təəccübləndi. – Doğru sözümdür, mən heç bunu bilmirdim.
Peppi səmimiqəlbdən elə peşman olmuşdu ki, adamın ona ürəkdən yazığı gəlirdi. O, bir az susub dili topuq çala-çala dedi:
– Freken, sən çox mehribansan. Ona görə sənə bunu yadigar verirəm.
Peppi cibindən qızıl zınqırov çıxarıb müəllimənin stolunun üstünə qoydu. Müəllimə dedi ki, belə qiymətli hədiyyəni ala bilməz.
– Freken, xahiş edirəm, mənim hədiyyəmi rədd etmə, yoxsa sabah yenə məktəbə gələrəm, bu isə heç kimə gərək deyil.
Peppi qaçaraq məktəbin həyətinə çıxıb atın belinə sıçradı. Uşaqlar atı dövrəyə alıb tumarlayırdılar. Onlar Peppinin necə at çapacağına baxmaq istəyirdilər.
– Yadımdadır, Argentinada bir məktəbə gedirdim, bax məktəb ona deyərəm e! – Peppi sözə başladı. – Eh, kaş siz də həmin məktəbi görəydiniz. Argentinada ev tapşırıqları verilmir. Orda hesab dərsi keçmirlər. Təsadüfən uşaqlardan biri beş üstəgəl yeddinin neçə elədiyini deyərsə, müəllim onu bütün günü küncə qoyacaq. Kitab deyilən şey orda heç kəsdə yoxdur…
Balaca bir oğlan təəccüblə soruşdu:
– Bəs onlar məktəbdə nə edirlər?
– Konfet yeyirlər. Məktəbin yanında konfet fabriki var. O fabrikdən düz sinfə xüsusi bir boru çəkilib. Uşaqların bir dəqiqə boş vaxtı olmur – elə hey konfet yeyirlər. Di salamat qalın! – sevinclə qışqıran Peppi şlyapasını yellədi. – Daha məni burda görməyəcəksiniz…
Peppi qapıdan səs-küylə çıxdı. At elə çapırdı ki, ətrafa xırda daşlar sıçrayır, pəncərə şüşələri cingildəyirdi.
IV. Peppi sirkə gedir
Peppi, Tommi və Annikanın yaşadığı balaca şəhərə sirk gəlmişdi. Tamaşaya baxmaq üçün bütün uşaqlar valideynlərindən bilet pulu alırdı. Tommi və Annika da eləcə etdilər. Uşaqlar pulları ovuclarında sıxıb Peppigilə cumdular. Peppini artırmada atın yanında gördülər. O, atın quyruğundan çoxlu nazik hörüklər hörüb qızılgüllərlə bəzəyirdi.
– Səhv etmirəmsə, bu gün onun ad günüdür, – Pep-pi izah etdi. – Ona görə qəşəng görünməlidir.
Tommi bərk qaçdığı üçün təngnəfəs halda soruşdu:
– Peppi, bizimlə sirkə gedəcəksən?
– Sizinlə dünyanın lap o başına da getməyə hazıram, amma sirkə gedəcəyimi deməyə çətinlik çəkirəm, ona görə ki bilmirəm sirk nə olan şeydir?
– Sirk dünyada ən gözəl yerdir. Orda atlar, klounlar, kəndir üstə gəzən gözəl xanımlar var…
– Amma bunları görmək üçün pul lazımdır, – deyə Annika atasının verdiyi pulları itirmədiyinə əmin olmaq üçün ovcunu açdı.
– Mən ölməz Koşşey kimi varlıyam və yəqin ki, o sirki almaq üçün pulum çatar.
– Sən axı niyə başa düşmürsən? –Tommi onun sözünü kəsdi. – Sən sirk-zad almalı olmayacaqsan. Pulu baxmaq üçün verirlər.
– Bircə elə bu çatmırdı. – Peppi özündən çıxdı və tez gözlərini yumdu. – Baxmaq üçün də pul vermək lazımdır? Axı mənim işim bütün günü oyan-buyana baxmaqdır. Mənim baxdıqlarımın pulunu heç vaxt sayıb-hesablamaq olmaz.
Nəhayət, Tommi və Annika sirkin nə olduğunu birtəhər Peppiyə başa saldılar. Peppi çamadanından bir neçə qızıl pul çıxartdı, dəyirman çarxı böyüklükdə şlyapasını başına qoydu və dostları ilə sirkə yollandı.
Sirkin girəcəyində camaat toplaşmışdı, bilet kassalarında növbə vardı. Peppi kassaya yaxınlaşıb başını pəncərədən içəri saldı və yaşlı, xoşsifət qadını görüb soruşdu:
– Sənə neçəyə baxmaq olar?
Lakin qadın əcnəbi olduğundan Peppinin sualını başa düşmədi və pozuq dildə cavab СКАЧАТЬ