Шигырьләр / Стихи (на татарском языке). Габделджаббар Кандалый

Чтение книги онлайн.

      Ки бән алдым каләмемне

      Язаем дип сәламемне,

      Яза белмим кәлямемне[128], –

      Кем илткәй бу сәламемне?

      Кызыл гөлдер сәнең йөзең,

      Кызыл йакут сәнең ирнең,

      Төшемдә агъзыма тирдең[129], –

      Кем илткәй бу сәламемне?

      Атаң улдыр фәлян атлы,

      Сүзеңдер шикәрдин датлы,

      Нәчек тугъмыш бу сыйфатлы? –

      Кем илткәй бу сәламемне?

      Әйа җаным, нечкә билем,

      Үзең зирәк, үзең гыйлем,

      Үзең үткен дә бик дилем[130], –

      Кем илткәй бу сәламемне?

      Буш сүзләргә колак салма,

      Бәнем күз йәшемә калма,

      Гомергә хур булып калма, –

      Кем илткәй бу сәламемне?

      Әгәр калсам сәне алмай,

      Кулымны буйныңа салмай,

      Гомерлеккә булыр ай-вай, –

      Кем илткәй бу сәламемне?!

      Нигә булган бу Шонталы?

      Минем йөрәкне тырнады:

      Мин өйләнгәнче тормады,

      Китеп барды бу кыз иргә.

      Нигә юкка моңайдым мин?

      Кямиләмдин соңайдым мин.

      Үз илемне нахак ташлап,

      Ки тап булдым бу ят җиргә.

      Әйа җаным, кызыл алма,

      Ки бәндин гайригә варма;

      Сәнең кебек матур җарны

      Кайчан нәсыйб итәр Алла?

      Кашыңданмы, күзеңдәнме? –

      Сийакың[131] кыйлды дивана;

      Җиһанга киләне вармы

      Сәнеңдик матур кыз бала?!

      Хакъ Тәгалә язып, әгәр сәне алсам,

      Тәкъдир кыйлып, ки куйныңа керә калсам,

      Ләбләреңдин сурып үбеп[132] ләззәт алсам, –

      Ул ләззәти гомерлеккә китәр имди.

      Һилялә охшар[133] сәнең кашларың бар,

      Йенҗүйә биңзәр[134] сәнең дешләрең бар,

      Гаҗәб зиба кара җефәк сачларең бар, –

      Һич кемсәнә сәңа тиңдәш булмас имди!

      Тулган айга охшар сәнең йөзләрең бар,

      Бал-шикәрдин татлы сәнең сүзләрең бар,

      Зөһрә йолдыз кебек сәнең күзләрең бар, –

      Кыяфәтең фәрештәгә биңзәр имди.

      Хакъ Тәгалә гашыйк кыйлды бәне сәңа,

      Фазле берлә[н] үзе бирсен сәне бәңа;

      Хөкме берлән бирер булса сәне бәңа, –

      Бер Ходайда һич мохтаҗым калмас имди.

      Бер Ходайдин бән сорыймын сәне даим,

      Теләкләрне кабул кыйлсын бер Ходаем,

      Сәнең өчен эреп сарка йөрәк маем, –

      Фазле берлән[135] сәне бәңа бирсен имди!

      Әйа җаным, гайәт күркәм сәнең йөзең,

      Нәзар кыйлсам[136], ала алмыйм сәндин күзем,

      Кичә-көндез телләремдә сәндер сүзем, –

      Бер Ходаем сәне бәңа бирсен имди!

      Хакъ СКАЧАТЬ