Пьесалар / Пьесы. Туфан Миннуллин
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Пьесалар / Пьесы - Туфан Миннуллин страница 12
Название: Пьесалар / Пьесы
Автор: Туфан Миннуллин
Издательство: Татарское книжное издательство
Жанр: Драматургия
isbn: 978-5-298-04251-2
isbn:
Гөлфирә. Кызык ич.
Өммия. Сиңа кызык кына булсын.
Гөлфирә. Дөнья кызык булгач начармыни?
Өммия. Дәү бабаң гомере буе кызык-кызык дип яшәде. Хәзер, күрәсең, нишли. Аңа кызык – безгә оят. Әйдә, керәбез.
Гөлфирә. Өйгә керәсем килми. Дәү бабай янында утырасым килә. Дәү бабай, синең яныңда утырыйммы?
Искәндәр. Гөлфирә, олылар әйткәнне тыңла.
Гөлфирә. Кайчан картаермын, мин әйткәнне дә тыңларлар иде. Әйдә, әбием. (Өммияне култыклап ала.)
Кереп китәләр.
Искәндәр. Менә шулай, әти.
Әлмәндәр. Нәрсә «шулай»?..
Искәндәр. Шулай.
Әлмәндәр. Нәрсәнең шулай икәнен белмисең бит, улым. Хатының да әйтә, кызык-кызык дип кенә яшәде, ди. Кызыкның нәрсә икәнен белми, мәгънәсенә төшенми. Син дә аңа кушылып мине ачуланасың.
Искәндәр. Ачуланмыйм, әти.
Әлмәндәр. Ачулансаң да үпкәләмим. Дүрт энең дә кайтып, бишәүләп ачулансагыз, сөенер генә идем. Хәлең ничек?
Искәндәр. Юк ла инде, беткән.
Әлмәндәр (кинәт үзгәреп). Зарланма! Зарланасы булма!
Искәндәр. Үзең сорыйсың бит.
Әлмәндәр. Яхшы диген. Көл! Җырла! Бие! «Шулай» ның мәгънәсе шунда, кызыкның да мәгънәсе шунда. Әгәр син зарлана дип мин зарлансам, син сукрана дип мин сукрансам ни була… (Урыныннан торып.) Бераз гына утырып тор.
Искәндәр. Кая барасың?
Әлмәндәр. Үзем беләм. (Чыгып китә дә бераздан бер чирекле шешәне кочаклап керә.) Кил ышыккарак.
Искәндәр. Ансыз гына сөйләшик.
Әлмәндәр. Нәрсә сөйлисеңне беләм, минем ни әйтәсемне син дә беләсең. Әчегән бал эчеп, җырлашып утырсак, икебезгә дә шифасы тияр. Рамнарны кырып ясап куйган идем, өлгерүе җиткәндер. (Алмагач ботагына элеп куйган кружканы алып, Искәндәр янына чүгәләп утыра.) Теләсәң ни әйт, хатының усал. Шушы чиреклене өйгә керттерми бит тәки. Нәрсәсе бар инде. Бал бит бу, чын бал. Аракыны, үзең беләсең, үзем дә өйгә кертмәдем. (Кружкага бал салып.) Яле, тотып куй.
Искәндәр. Авырайтмас микән?
Әлмәндәр. Атаң кушкач авырайтмас.
Искәндәр балдан авыз итә дә кружканы Әлмәндәргә суза.
Әлмәндәр кружкада калган балны эчеп бетерә.
Менә шулай, улым.
Искәндәр. Нәрсә шулай?
Әлмәндәр. Үләргә ашыкма, дим.
Искәндәр. Мин ашыкмыйм да бит…
Әлмәндәр. Ашыгасың. Син әле дүрт энекәшең өчен дә яшәргә тиеш. Кызык менә шунда була: сиңа Әҗәл килеп әйтә, Искәндәр, саубуллаш дөнья белән, ди. Барыбер зарланып ятасың, ди. Син үзең дә, болай интегеп яшәгәнче дип, риза буласың. Риза булмаска кирәк. Алдарга кирәк әҗәлне.
Искәндәр. Алдарсың аны.
Әлмәндәр. Ә син алда. Җаен тап. Моның вакыты җиткән дип, Әҗәл килә. Куркыткан була. Ә син сер бирмисең. Ул синең белән мәшәкатьләнгән арада, көн үтә, бүтәннәр янына барырга соңга кала, синең аркада бүтәннәр дә озаграк яшәп кала. Менә шулай…
Ала СКАЧАТЬ