Waliokataliwa. Owen Jones

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ ingawa alionekana kwa ulimwengu wa nje kuwa bosi katika familia yake, kama ilivyokuwa kwa kila familia nyingine, hiyo ilikuwa tu oneesho, kwa sababu kwa kweli, kila uamuzi ulifanywa na familia kwa ujumla, au angalau watu wazima wote.

      Hii itakuwa siku ya kushangaza, kwa sababu Wana-Lee walikuwa hawajawahi kuwa na “shida” hapo awali na watoto wao wawili, ambao hawakuwa watoto tena, wangeweza kuruhusiwa kutoa maoni yao pia. Historia ilikuwa karibu kutengenezwa na Bwana Lee aliijua vizuri.

      “Tope!” aliita, jina lake la upendo kwa mkewe tangu mzaliwa wao wa kwanza hakuweza kusema ‘Mama’. “Tope, upo?”

      “Ndio, niko nje nyuma.”

      Lee alisubiri kwa muda mfupi ili aingie kutoka chooni, lakini kulikuwa na joto na harufu mbaya ndani ya nyumba, kwa hivyo alirudi kwenye ua wa mbele na kukaa kwenye meza yao kubwa ya familia na paa lake la nyasi ambapo familia nzima ilikula na ilikuwa kawaida kukaa hapo wakati hawana kitu cha kufanya.

      Jina halisi la Bi Lee lilikuwa Wan, ingawa mumewe alikuwa akimwita Tope kwa upendo, kwa kuwa mtoto wao mkubwa alikuwa amemwita hivyo na jina hilo lilikuwa limekwama kwa Bwana Lee lakini si kwa watoto. Alitoka kijijini, Baan Noi, kama Lee mwenyewe, lakini familia yake haikujua mahali pengine popote, wakati familia ya Bwana Lee ilitoka Uchina vizazi viwili hapo awali, ingawa mji huo wa nyumbani haukuwa mbali pia.

      Alikuwa kawaida kama wanawake wa eneo hilo. Katika siku zake, alikuwa msichana mrembo sana, lakini wasichana hawakupewa nafasi nyingi wakati huo na wala hawakuhimizwa kuwa na tamaa, sio kwamba mambo yalikuwa yamebadilika sana kwa binti yake hata miaka ishirini baadaye. Bi Lee alikuwa ameazimia kutafuta mume akimaliza shule, kwa hivyo wakati Heng Lee aliuliza mkono wake na kuwaonesha wazazi wake pesa za fidia alizokuwa nazo kwenye benki, alikuwa anafikiria kuwa alikuwa mzuri kama mtu mwengine yeyote ambaye angeweza kupata. Wala hakuwa na hamu yoyote ya kutangatanga mbali na rafiki zake kwenye uhusiano na jiji kubwa ili kuongeza upeo wake.

      Alikuwa hata ameanza kumpenda Heng Lee kwa njia yake mwenyewe, ingawa moto ulikuwa umedidimia katika maisha yake mafupi ya mapenzi na alikuwa hasa mshirika wa biashara sasa kuliko mke katika kampuni ya familia iliyodhamiriwa kuendeleza maisha yao na kwa watoto wao wawili.

      Wan hakuwahi kutafuta mpenzi, ingawa alikuwa ameulizwa kabla na baada ya ndoa yake. Wakati huo, alikuwa amekasirika, lakini sasa aliangalia nyakati hizo kwa upole. Lee alikuwa wa kwanza na wa pekee kwake, na sasa hakika atakuwa mwisho wake, lakini hakujuta kuhusu hilo.

      Ndoto yake tu ilikuwa kuwaona na kuwatunza wajukuu ambao watoto wake hakika wangetaka katika utimilifu wa wakati, ingawa yeye hakutaka wao, haswa binti yake, kukimbilia kuolewa kama yeye. Alijua kuwa watoto wake watakuwa na watoto kwa hakika kama mayai yanavyokuwa mayai, ikiwa wangeweza, kwa sababu ndiyo njia pekee ya kujipatia usalama wa kifedha wakati wa uzee na kuwa na nafasi ya kukuza hadhi ya familia.

      Bi Lee alijali kuhusu familia, hadhi na heshima, lakini hakutaka vitu vingi zaidi ya vile alivyokuwa navyo tayari. Alikuwa amejifunza kuishi bila vitu vingi kwa muda mrefu hivi kwamba haikujali kwake zaidi.

      Tayari alikuwa na simu ya rununu na runinga, lakini picha zilikuwa mbaya, na hakukuwa na chochote angeweza kufanya kuhusu hilo lakini asubiri serikali izunguke kuboresha vifaa vya kupeperusha matangazo, ambavyo kwa hakika vitawekwa siku moja, ikiwa sio wakati wowote hivi karibuni. Yeye hakutaka gari kwa sababu hakutaka kwenda popote na zaidi ya hayo barabara hazikuwa nzuri sana.

      Walakini, haikuwa hivyo tu, watu wa umri wake na kituo walikuwa wamefikiria kuhusu gari lisiloweza kupatikana kwa muda mrefu hivi kwamba walikuwa wameacha kuzitamani miongo kadhaa iliyopita. Kwa maneno mengine, alikuwa ameridhika na baiskeli na pikipiki ya zamani ambazo zilikuwa njia ya usafirishaji wa familia.

      Bi Lee hakutamani tena nguo za dhahabu au za kupendeza, kwani hali halisi ya kulea watoto wawili kwenye mshahara wa mkulima iliiondoa hayo akilini mwake miaka mingi iliyopita pia. Licha ya hayo yote, Bi Lee alikuwa mwanamke mwenye furaha ambaye aliipenda familia yake na alipenda kukaa vile alivyokuwa na mahali alipo, hadi wakati ambapo Buddha atakapomwita arudi nyumbani tena siku moja.

      Bwana Lee alimwangalia mkewe akielekea kwake, alikuwa akirekebisha kitu chini ya saruni yake, lakini kutoka nje - kitu hakikukaa sawa, alidhani, lakini kamwe hakuuliza. Alikaa pembeni ya meza na akageuza miguu yake juu ili kukaa kama nguva kwenye mwamba wa Kidenmaki.

      “Sawa, yule ajuza wa zamani alikuwa na nini cha kusema?”

      “Haya, njoo, Matope, sio mbaya sana! Sawa, wewe na yeye hatujawahi kuipiga, lakini ndivyo inavyokwenda wakati mwingine, sivyo? Yeye hasemi neno baya kukuhusu, kwa nini, dakika thelathini tu zilizopita alikuwa akiuliza afya yako… na watoto ‘. ”

      “Unaweza kuwa mjinga wakati mwingine pia, Heng. Yeye huongea vizuri kwangu na kuhusu mimi wakati watu wako karibu kusikia, lakini wakati wowote tukiwa pekee yetu, ananichukulia kama uchafu na amekuwa akifanya hivyo kila wakati. Ananichukia, lakini ni mjanja sana hawezi kukuruhusu uone jambo hilo, kwa sababu anajua kwamba utachukua upande wangu na sio wake. Nyinyi wanaume mnafikiria mna busara za ulimwengu lakini hamuoni kinachoendelea chini ya pua zenu.

      “Amenituhumu kwa kila aina ya vitu kwa miaka mingi na mara nyingi pia… kama kutoweka nyumba iwe safi, kutowaosha watoto na hata alisema kwamba chakula changu kilinukia kama nimetumia kinyesi cha mbuzi kama ladha!

      “Bah, haujui nusu yake, lakini huniamini pia, mke wako mwenyewe? Ndio, unaweza kutabasamu, lakini haikuchekesha sana kwangu miaka hii thelathini iliyopita, wacha nikuambie. Kwa hivyo, alikuwa na nini cha kusema? ”

      “Hakuna kitu, kwa kweli, hiyo ilikuwa ukaguzi tu, kwa hivyo ilikuwa utaratibu ule ule wa zamani. Unajua, kojoa kwa kuvumwani fulani, uteme mate kwenye jiwe kisha umruhusu akupulize pombe kutoka kwa kinywa kile cha zamani. Inafanya mimi kutetemeka kufikiria kuihusu. Alisema angeniambia kesho, wakati angeweza kunijulisha matokeo.

      “Watoto wako wapi? Je! Hawapaswi kuwa hapa kushiriki mazungumzo haya ya kifamilia? ”

      “Sidhani hivyo, sio kweli. Baada ya yote, hatujui chochote bado, sivyo? Au una maoni yoyote? ”

      “Hapana, sio kweli. Nilidhani ningeweza kupata msingo wa misuli kutoka kwa msichana huyo wa Kichina… hayo yanaweza kusaidia, ikiwa nitamuuliza anihurumie. Alijifunza ujuzi wake kaskazini mwa Thailand na anaweza kuwa mkali, sivyo… wanasema hivyo. Unajua, haswa na ndani yangu kuwa vile walivyo. Labda, watafaidika na kusugua kwa upole ingawa… unafikiria nini mpenzi wangu? ”

      “Ndio, najua unamaanisha nini kwa kusugua kwa upole. Ikiwa ndivyo ilivyo, kwanini usiulize mjomba wako afanye? Kwa nini umchague msichana? ”

      “Unajua ni kwa nini, sipendi kuwa na mikono ya wanaume kwangu, nimeelezea hayo hapo awali, lakini sawa, ikiwa itakukasirisha, sitapata kukandwa misuli.”

      “Angalia, sisemi kwamba huwezi kwenda! Mbingu, sikuweza kukuzuia ikiwa ungetaka kwenda hata hivyo! Walakini, kama unavyosema, wanasema yeye ni mkali, na anaweza kufanya mabaya zaidi kuliko mema. Nadhani ingekuwa busara kutofanya hivyo, hadi tutakaposikia kutoka kwa shangazi yako, hiyo tu. ”

      “Ndio, sawa, labda uko sahihi. Hujawahi kusema watoto wako wapi. ”

      “Sina hakika kweli, nilifikiri wangekuwa wamerudi kufikia sasa… Walienda pamoja kuhudhuria sherehe ya siku ya kuzaliwa au nyingine mwishoni mwa juma. ”

      Wana-Lee walikuwa na watoto wawili, msichana na mvulana, na walijiona kuwa ni bahati kwao, kwa sababu walikuwa wakijaribu kupata watoto kwa miaka kumi kabla ya kijana wao kuzaliwa. Walikuwa na umri wa miaka ishirini na kumi na sita sasa, kwa hivyo Bwana na Bi Lee walikuwa wamekata tamaa katika kutumaini zaidi.

      Walikuwa СКАЧАТЬ