Tess Uyanış. Andrew Manzini

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ ovuşturdu. Kalçalarını yakaladı ve dudakları ve yüzü ile nazikçe karnını ovuşturdu. Karnının gergin kaslarını hissetti ve yakında onu içine alacağı düşüncesine hayret etti.

      Ayağa kalktı ve onu kucakladı, onun yumuşak vücudunun harika hissini kendisininkine karşı hissetti. Dudaklarını nazikçe boynuna sürttü. Burnunu kulaklarına bastırdı, yanaklarına dokundu ve göz kapaklarını nazikçe öptü. Dudaklarını, ışıltılı, inci gibi bir tenle sarılmış göğüslerine koydu, o kadar ince ki, içinden minik damarlar görünüyordu. Penisi pelvisinin altındaki dudakları ovuşturdu ve onu sıcak ve nemli olarak hissetti. Titremeye başladı.

      Tess teslim oldu, sırtüstü yattı, sert nefes aldı, vücudu dokunulmak ve araştırılmak için ağrıyordu. Bir kez daha Jake'in etinin tadına bakmasına izin verdi. Kadifemsi tenini, boynunu, kulaklarını, göğüslerini ve karnını ve onun zevkini barındıran o güzel kabı her santimini yumuşak bir şekilde öptü. Yeterince alamadı.

      Tess kontrolü ele alana kadar yumuşak bir şekilde öpüştüler. Her zaman sorumluluğu üstlendi. Onu sırtına attı ve dilini yükselen ereksiyonunda kullanmaya başladı, parıldayan başını ve sert şaftı yaladı.

      Sonra nemli iç girintilerini ayırarak ona bindi ve sert çubuğu yavaş yavaş kendisine girmeye davet etti. İçindeki tatlı istilanın tadını çıkararak ritmik hareket etmeye başladı. Birden orgazmik bir rahatlama hissetti.

      Jake, gözlerini ondan hoşlanan çarpıcı bir kadının vücudunda ziyafet çekti, ancak henüz serbest bırakılmasına ulaşmak istemedi. Onu kendi yoluna götürmek istedi. Onu sırtına aldı ve erkekliğini içeride yönlendirmesine izin verdi. Onun içine indi ve tekrar cevap verene kadar sevgiyle ağzını ve göğüslerini öperek, durmadan hareket etmeye başladı. Zevkle inleyene kadar ritmini arttırdı. Kalçalarını büktü ve derinlerde son birkaç hamle yaparak karşılıklı coşku elde etti. Sevişmekten daha fazlası, hayatın, sevginin, umudun yeniden onaylanmasıydı - genellikle çirkin ve acımasız olan bir dünyadan kaçıştı. Birbirlerinin kollarında uyuyakaldılar.

16: Fedayenler

      Amir, yaşadığı en acı baş ağrısıyla uyandı. Olanları anlaması birkaç dakikasını aldı. "Fahişe!" diye mırıldandı, "Başından beri bunu yapmayı planlıyordu!” Kendini acı içinde kaldırdı ve darbeden hâlâ sersemlemiş halde yatağın kenarına oturdu.

      "Kejal!" her zamankinden daha az yetkiyle aradı. Sesi acı bir şekilde yankılandı. Kejal genellikle çağrıldıktan bir dakika sonra ortaya çıkardı. Bu sefer çıkmadı. Amir ayağa kalkıp kadını aramaya başladı. Etrafta kimse yoktu, güvendiği uşakları bile. Ön kapıya gitti, şimdi başının yan tarafından kanadığını fark etti. Sadece kaosu görmek için dışarı çıktı. Adamlarından birkaçı yerde ölü yatıyordu, diğerleri çığlık atarak koşturuyordu ve hapishaneden yoğun bir duman çıkıyordu. Portikoda birkaç dakika kaldı; Adamlarından biri onu tanıyıncaya kadar kafasından kan güzel cüppenin yakasına damlıyordu.

      "General, mahkumlar kaçtı ve çok fazla zarar verdi!"

      "Görünüşe göre, bu bir yetersizlik."

      Hızlı bir şekilde garnizon komutanı ve birkaç kıdemli subay olan Kemal'i arayarak açıklama talebinde bulundu.

      Sırf bir ölçüde kontrol sahibi olduğunu göstermek için Kalaşnikof AK-47 saldırı tüfeğini sallayan Kemal, haberi General'e iletme ihtimalinden hoşlanmadı, ancak başka seçeneği yoktu.

      “General, kadın ve Amerikalı kurtarıcılar bunu yaptı! Bizi şaşırttılar. Üç Amerikan helikopteri bize ateş etti! "

      Amir, muazzam beceriksizlikte neredeyse suskun kaldı.

      “Peki bu konuda ne yaptın aptal?”

      "Helikopterlere ateş ettik General, ama daha fazla ateş gücü vardı." Amir'in onu gözlerinin arasından vurmak üzere olduğunu fark ederek, "Kadın, Kejal, kaçmalarına yardım etti, ama sanırım onu öldürdük!"

      Amir kolunu kalçasına götürdü, burada genellikle silahını bağlardı ve bu durum için giyinmediğini hatırladı. Talihsiz askeri vururdu, ama adamın merdivenlerden aşağı yuvarlanmasına yol açan yüzüne yumruk atmaya razı oldu.

      "Kadın nerede?!" o talep etti.

      “Onu helikoptere götürdüler General. Kemal hala sırtüstü, kendisini başka bir darbeden korumak için kolunu kaldırdı.” General onu tekmeledi.

      "Neden senin gibi hadımlarla lanetlendim?" Sonra onu tekrar tekmeledi.

      Amir arkasını dönüp merdivenlerden çıkıp giyinmek için süitine geri döndü. Bunu kendi kendine kabul etmeyecekti, ama Kejal'e değer vermişti. Buz gibi soğuktu, inatçıydı ve içerlemişti. Ruhunu kırmış ve onu ona hizmet etmeye ve ne zaman isterse yatağına gelmeye zorlamıştı. Onun düşmanca ve aşağılayıcı pasifliğinden zevk aldı. Bir şefkat ve ön sevişme iddiası olmadan, istediği zaman vücuduna empoze etmek onun egemenlik duygusunu güçlendirdi. Ona sahipken sessizliğinin ve dinginliğinin farkındaydı, düşünceden zevk alıyordu ve karşılık vermeye gerek kalmadan kendisini memnun etmek için sadece mağlup olanı kullandığını hissediyordu. Yine de varlığına alışmış ve güzelliğinin ve zarafetinin tadını çıkarmaya başlamıştı. Sonunda, ailesinin başına gelenlerin bu kadar net bir durum olmadığını kabul edeceği bir anlayışa ulaşmayı ummuştu. Şimdi o cahil bazı beceriksizler ve o hain Amerikalı fahişe yüzünden gitmişti. ‘Benim hatam,’ diye düşündü. ‘Yüzeysel baştan çıkarma iddiası olmadan, orospuyu oracıkta delip geçmeliydim.’

      Başındaki yarayı sildi, üniformasını giydi, deri kemerini kılıflı silahla taktı ve dışarıdaki pisliği temizlemeye başladı. Hızlı adımlarla hasarı araştırdı, ölülerin gömülmesini emretti ve hala ayakta olduğunu umarak yaralıları yakındaki hastaneye gönderdi.

      Yerleşkeyi yeniden sipariş ettikten sonra, ofisinde bir personel toplantısı düzenledi.

      Kısacası, Amir’in birliğine atanan Fedayen grup lideri Abdul Tek ile birlikte, ön cepheden komutanları uzun bir masa etrafında toplandılar.

      Amir masanın başına oturdu ve taktiksel bir güncelleme talep etti. Bir Albay durumu özetledi. İngilizler Basra'yı almıştı. Amerikalılar inanılmaz bir ivmeyle çölde yarışıyorlardı ve yolda duran her şeyi yok ediyorlardı. Bağdat’a gittikleri belliydi ve Iraklıların bu konuda yapabileceği pek bir şey yoktu.

      Memurların geri kalanı değerlendirmeye katıldı ve rehberlik, emir veya onlara umut verecek herhangi bir içgörü için Amir'e döndü.

      Amir sessiz kaldı. "Bu 1991'deki ilk Körfez Savaşı'nın tekrarı, ancak daha kötüsü," diye düşündü. Amir o sırada bir tank birimine komuta etmişti. Dünyanın en büyük dördüncü ordusunun bir üyesi olmaktan ve Rus yapımı T-55 taburundan gurur duyuyordu. Etkili silahlardı - 1980'de İranlılara karşı kazanılan birçok zaferle kanıtlanmış bir gerçekti.

      Ancak Körfez Savaşı sırasında Iraklılar, Amerikalıların önderliğindeki Koalisyon saha kuvvetlerinin etkinliğini ciddi şekilde küçümsemişlerdi.

      Düşman, СКАЧАТЬ