'n Brief vir Reina. Elsa Winckler

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ dié week eers toelaat om sy loop te neem voor ons oor ander dinge praat. Stem jy saam, Reina?”

      Reina knik stadig.

      In haar binneste is ’n groot seer – sy rou oor haar ouers wat heeltemal te vroeg uit hierdie lewe weggeruk is; sy rou oor haar huwelik wat nie uitgewerk het nie; sy rou oor haar ouma. En skielik is daar al hierdie ander mense met probleme. Probleme, begin sy besef, wat op een of ander manier hare gaan word. Bippie verwag ’n baba, die twee tantes het geen ander heenkome as haar ouma se huis nie en oom Fred het nie ’n inkomste as hy nie aan die einste huis werk nie.

      Larissa spring op. “Tant Cora, wat kan ons doen om met aandete te help?” Sy trek aan Reina se arm en Reina stap stom agter die ander twee vroue aan kombuis toe. Een voet voor die ander. Dis hoe sy na haar ouers se dood reggekom het, hopelik werk dit nou weer.

      Vier

      Hy weet nie hoekom hy hier is nie. Derek skuif in die agterste ry van die kerkbank in. Die kerkgebou op McGregor is ’n pragtige, statige, ou gebou met ’n kloktoring en besonderse afwerking, maar die kerkterrein is verwaarloos wat seker net een ding beteken – geld is ’n probleem.

      Hy het vroeg hier aangekom en het die tyd gebruik om deur die dorpie te ry. Die enigste vorige keer wat hy hier was, was toe Ron die potensiaal van die dorpie aan hom uitgewys het. Dit was toe ook al wat hy raakgesien het.

      Vandag kyk hy anders na die plek.

      Ja, dis ’n sjarmante, ouwêreldse dorp met leivore en groot vrugtebome, ’n plek waar mense kaalvoet oor die strate na mekaar toe stap soos hy vanoggend gesien het. Maar die hoofstraat is stil, heelwat winkels is leeg.

      Die hol kol op sy maag vertel hom die projek gaan sneuwel nog voor dit begin het.

      As die pad tussen McGregor en Greyton destyds voltooi is, was die dorpie heel waarskynlik ekonomies baie sterker, maar dan kon die plek ook heelwat van sy sjarme verloor het.

      Dis Vrydag, hy het so baie werk, so baie vure om nog ná Ron se verdwyning dood te slaan: hy moet eintlik net agter sy lessenaar bly. Maar hy was heel oggend kriewelrig totdat Santie later oor haar bril vir hom geloer en gevra het wat aangaan. Dis toe wat hy sy motorsleutels gryp en die pad vat.

      Hy kan nie onthou wanneer laas hy in ’n kerk was nie. Sy ma het hom en Gideon Sondae kerk toe geneem. Hy het gegaan, want dit het ten minste ’n uur weg van sy pa beteken. Gideon het altyd aandagtig geluister, maar niks wat die predikant gesê het, het vir hom wat Derek is, sin gemaak nie.

      God die Vader. Al wat hy van ’n “vader” geken het, was woede, afbrekende opmerkings en vernedering. Die idee van ’n Vader wat omgee, wat liefdevol is, wat jou “toets”, was nie iets wat hy ooit verstaan het nie, en ná sy ma se dood het hy nie weer sy voete in ’n kerk gesit nie. Hy was toe in matriek, Gideon in graad elf.

      Dis ook deels die rede hoekom hy en Gideon nie kontak het nie. Of liewer, hoekom hy nie met Gideon kontak hou nie. Gideon laat hoor gereeld van hom, Derek weet net nie wat om vir hom te sê nie. Gideon glo in die God van wie sy ma hulle vertel het; hy glo ná alles wat in hulle huis gebeur het, onwrikbaar in sy God se liefde en vergifnis, en eerder as om van hom te verskil bly Derek stil. Sy broer kan so vurig oor sy Christenskap raak.

      Gideon het eers gaan werk, elke sent gespaar en hom toe as mediese dokter bekwaam. Presies waar in die wêreld hy in dié stadium is, weet Derek nie, maar dit sal wel wees waar ellende is: waar ’n sikloon ’n land getref het of op ’n plek waar mense mekaar uitmekaar skiet, want dis wat sy broer kies om te doen. Anders as vir Derek, het geld vir hom geen waarde nie. Wat hy verdien, gebruik hy om ander te help – iets wat nie vir Derek sin maak nie. Die lewe het hom geleer as jy nie na jouself kyk nie, is daar niemand anders wat dit gaan doen nie.

      Soos die hele gemors met Ron net weer bevestig het.

      Derek kyk om hom rond. Daar is baie mense in die kerk, die tante was skynbaar geliefd. Wie sal sy begrafnis eendag bywoon? Sal daar iemand wees wat oor hom treur? Hom sal mis? Daar is een of twee mense wat hy seker vriende kan noem, maar hy werk sulke lang ure dat daar nie regtig tyd vir sosialiseer is nie.

      Hy neem af en toe ’n vrou uit, maar vroue wil gewoonlik meer van hom weet as wat hy wil of kan vertel, so hy vermy die spesie sover moontlik. Buitendien, trou en kinders kry, is nie dinge wat hy ooit sal oorweeg nie. Hy dra ook sy pa se DNS in hom en wat aan hom gedoen is, wil hy aan geen kind doen nie.

      Daar is ’n beweging by die deur, en hy kyk om. In die paadjie kom Reina, haar vriendin en die drie ouer mense wat hy gister ontmoet het, afgestap.

      Soos toe, steek sy oë weer vas by Reina.

      Haar gesig is stroef, haar oë rooi. Haar hare is vandag los en hang teen haar rug af. Hy onthou weer die seer in haar oë, haar weerloosheid. Wat het Cora oor haar gesê? O ja, haar ouers is ook onlangs oorlede. En sy is nie getroud nie. Sy is nie meer getroud nie, het sy gesê. So sy was getroud.

      Wat sou gebeur het? Hoekom?

      Die predikant het begin praat, en Derek probeer fokus op wat hy sê. Hy is hier omdat hy sy respek aan haar ouma wil betoon. Hy het haar nie geken nie, maar sy was ’n kliënt.

      Wel, amper.

      “Welkom almal,” sê die predikant en glimlag. “Reina sou van die mooi blomme gehou het.” Hy beduie na die groot ruiker voor die preekstoel. “Ons neem vandag afskeid van ons vriendin, ’n besonderse mens …”

      Derek draai sy kop en sien weer die kleindogter raak waar sy in die voorste ry langs haar vriendin sit. Haar kop is vooroor gebuig, haar vingers teen haar oë gedruk. So asof sy nie wil raaksien wat om haar aan die gang is nie. Haar skouers is smal, haar hande fyn. Soveel hartseer vir een mens om te dra.

      Hy ruk sy kop weg. Ander mense se moeilikheid is hulle saak, dit het niks met hom te doen nie. Die vroumens moet ’n koopkontrak teken, dis al wat hy van haar wil hê. Haar probleme is nie syne nie.

      “Ek het ’n boodskap voorberei vir vandag, maar op pad hiernatoe, het ek van plan verander,” sê die predikant. “Reina se dood het ons onkant betrap; ons harte is seer, ons het mekaar juis nou nodig. Dis moeilik om altyd te verstaan hoekom sekere dinge gebeur, hoekom daar soveel hartseer en lyding op aarde is, maar daar is sekere Bybelse waarhede wat tog vir ons lig op die onverstaanbare kan werp.”

      Derek het kleintyd al geleer om uit te sny, om in sy gedagtes op iets heeltemal anders te fokus as op die storietjies wat die man op die preekstoel te vertel het.

      Maar vandag sukkel hy om op iets anders te konsentreer, die dominee se stem dring deur sy gedagtes.

      “… ’n tweede ligpunt: Hoewel lyding nie goed is nie, kan God dit gebruik om iets goeds te bereik. In Romeine 8 vers 28 lees ons dat ‘God alles ten goede laat meewerk vir dié wat hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is’. Jy sit dalk vandag hier en dink niks goeds kan uit jou omstandighede kom nie. Die skade is te veel, jou seer te groot. Maar dink aan wat God gedoen het: Hy het die ergste wat nog gebeur het, sy Seun se kruisdood, verander in die beste ding wat nog gebeur het: almal wat in Hom glo, kan hemel toe gaan.”

      Derek sluk aan die wrang smaak in sy mond. Goed? Sy pa se woede en afbrekende woorde het niks goeds tot gevolg gehad nie. Inteendeel, sy ma is heeltemal te vroeg dood, sy broer swerf oor die aardbol en probeer goed doen op plekke waar die bose lankal oorgeneem het en hy wat Derek is? Die goeie het by hom verbygegaan.

      Derek kruis sy arms en kyk af na СКАЧАТЬ