Die ewigheid in my hart. Barend Vos

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ gewys het.

      Ons voorouers was daarvan oortuig dat oorwinnings

      nie aan krygsvernuf of wonderlike wapens toegeskryf

      kon word nie. Dit was Ú, die Here van die leërskare,

      wat alles en almal in hul pad voor hulle weggevee het.

      In daardie tyd was alles wis en seker

      en sonder die minste twyfel.

      Reg en verkeerd was twee uiterstes

      wat mekaar nooit sou vind nie.

      “Ja!” was vir altyd

      en “nee!” die einde van die storie.

      Die woord wat U volgens hulle

      gespreek het, Here, was die laaste woord.

      Die volk se vyande was duidelik omskrywe:

      die nasies in die land. En húlle het gebewe

      voor die ontsagwekkende God wat hulle sou verdryf.

      Dan het die volk triomfantelik beheer oorgeneem

      en mekaar gereeld hieraan herinner:

      Omdat God vír ons is, wié kan teen ons wees?

      Ons mense se wêreld was groot

      en hul bates flink aan ’t toeneem.

      En daar was altyd die strewe na nóg.

      Hul harde werk is vanselfsprekend

      beloon, en hulle het mekaar vertrou.

      Die een het die ander altyd alles

      van die beste toegewens, en – só word vertel –

      elke greintjie voorspoed en geluk gegun.

      Dit was die goeie ou dae – só is ons vertel.

      Wat het nou daarvan geword, Here?

      Lees Psalm 44:10-27 | 16 Maart

      Dít is wat gebeur het!

      Here, die “goeie ou dae” was klaarblyklik bloot ’n mite.

      Ons oumense met hul oumensgeheue

      – “gister” is immer met goud getint –

      het ons ’n nostalgiese rat voor die oë gedraai.

      Hul teruggryp na die verlede was toe

      veel eerder ’n bitter reaksie op die hede

      en ’n magtelose verwoording van hul vrese.

      Dit is dalk hoekom hulle dink

      dat U deesdae stil geword het.

      Dat ook Ú die ou dae vergeet het.

      Dat “God” en “goed” gelyktydig geabdikeer het.

      Ons weet mos van beter …

      Of hoe, Here?

      Weet ons dan nie teen dié tyd

      dat daar in U geen duisternis is nie?

      Dat U nooit u handewerk prysgee nie?

      Dat U nooit u kinders uitlewer nie –

      ook nie aan hulleself

      en hul nostalgie nie?

      Dan weet ons mos dat ons nie verregaande fantasieë

      aan U kan toeskryf nie. En dus die vernietiging

      van ons romantiese idees oor hoe spesiaal ons

      in u oë is, aan U mag toedig nie. Ons mag U nie

      van verraad verdink nie. Veral nie wanneer ons

      diep in ons hart weet dat ons die vernedering

      en verguising maar oor onsself gebring het …

      en dat ontkenning nooit dié feit sal omkeer nie.

      Daarom, Here, maak ons wakker!

      Laat ons opstaan, hand in eie boesem steek,

      ons asem terugkry, en besef wat ons voor U is.

      Maak ons dan vry van onsself,

      en laat ons U loof vir wie U is.

      Lees Psalm 45 | 17 Maart

      Vir hulle wat regeer

      In eerbied buig ek voor U –

      Koning van die konings!

      Waarlik, daar is niemand soos U nie.

      U die Opperheer, die hemelse gesag.

      Alle gesag op aarde word deur U

      verleen; alle maghebbers is in u diens.

      Juis daarom bid ek vir hulle, Here – hierdie konings,

      presidente en ministers – omdat dit vreesaanjaend is

      om aan U te moet verantwoording doen oor alles

      wat U aan hulle toevertrou het. Juis wanneer hulle

      goed weet dat hulle dit geminag of misbruik het.

      Ek bid dat U hulle sal seën:

      Dat U hulle ’n goeie boodskap in die mond sal lê,

      sodat al die land se mense kan moed skep

      uit hul woorde, en ’n rustige en stil lewe kan hê.

      Dat U hulle ’n skerp swaard in die hand sal gee

      om die vyand af te weer en die boosdoeners te straf.

      Dat U hulle sal toerus om met oortuiging te baklei

      vir geregtigheid, sodat die waarheid sal seëvier,

      ook ten behoewe van die armes en die hulpeloses.

      Ek bid ook, Here, vir hul onderskeie gesinne.

      Dit is nie maklik om bekendes se lewensmaat

      of kind te wees nie. Hulle is gedurig in die kollig

      – of hulle nou wil of nie – en mense СКАЧАТЬ