Ryker as Dawid. Maretha Maartens

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ L Brooks, Summarized Bible51

      Een stroom

      ’n Stroom waarvan die water nooit opdroog nie, ’n stroom wat sonder menslike toedoen of verdienste van die troon van God deur die geskiedenis van die mensdom vloei, verbind Genesis met Openbaring. Die stroom van goedheid en guns verbind die boom van die lewe in Genesis met die boom van die lewe in Openbaring. Dit verbind Adam met Noag, Noag met Abraham, Abraham met Dawid, Dawid met die dissipels by die eerste Nagmaalstafel, Jesus Christus met my en jou en ons nageslag.

      Hierdie stroom is uit God, deur God en tot God.

      Ons is gebore om daagliks van die water van hierdie stroom te drink.

      Die naam van die stroom is VERBOND.

      – MM

      Die Ou Testament adem die kulture en die atmosfeer, die hardheid en die werklikheid, die gebruike en die mistiek van antieke tye en beskawings. En die God van die Ou Testament, die onveranderlike Verbondsgod, wat Hom in die volheid van die tyd deur sy Seun aan die mensdom as ons Vader openbaar het, is dáár.

      Voordat die mens in die Paradys gekies het om God se wil en verbod te verontagsaam, het ’n volmaakte verbond – of ongekontamineerde verbintenis – tussen God as die Skepper van die hemel en die aarde en die mens bestaan.

“God het gesê: Laat Ons mense maak na ons beeld, na ons gelykenis, en laat hulle heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en die vee en oor die hele aarde en oor al die diere wat op die aarde kruip.”52 En dit was so.

      God se verbond van liefde en trou is in die Ou Testament.

      Die eerste Adam, uit wie die hele mensdom gebore sou word, het verraad gepleeg teen God as die Verbondmaker. Die mens was nie meer God se verteenwoordiger nie; hy kon nie meer vertrou word om God se verteenwoordiger op land, op see en in die uitspansel bo die aarde te wees nie.

      Die eerste Adam en elkeen wat uit hom gebore is, was nou lewend vir die sonde en toenemend sterwend vir God. Die sonde het geheers in sy liggaam, wat sterflik geword het, sodat hy en almal wat uit hom gebore sou word, aan sy begeerlikhede gehoorsaam sou wees.

Die eerste Adam en elkeen wat uit hom gebore sou word, was ver verwyderd van die lewe waaroor Paulus skryf: “So moet julle ook reken dat julle wel vir die sonde dood is, maar lewend is vir God in Christus Jesus, onse Here. Laat die sonde dan in julle sterflike liggaam nie heers dat julle aan sy begeerlikhede gehoorsaam sou wees nie”53.

      Dit was nie die einde nie

      Alles wat uit God is, is onvernietigbaar. Die mens se verraad was nie die einde van die verbond nie. God se ou verbond van liefde en goedgesindheid, die verbintenis waartoe Hy Hom met sy skepsels verbind het, duur ook ná die sondeval voort. Die verbond groei omdat God dit laat groei. Dit verdiep en word wyer omdat God as die Verbondmaker dit laat verdiep en verwyd.

      Die verbond word herbevestig en uitgebrei wanneer God, wat niks aan die mens verskuldig is nie, dit telkens opnuut opneem met Noag, Abraham, Isak, Jakob, Dawid en die klein en onbelangrike Semitiese volk, die Israeliete.

      Die (Verbonds)woord het Mens geword

      Die God van die verbond is groot en ontsagwekkend. So ook die verbond waarvan Hy alleen die Verbondmaker is. In en deur Jesus Christus ontvou die omvang van die heilsverbond voor ons oë. Ons sien uiteindelik dat dit ’n verbond tussen God en die hele mensdom is.

      Jesus Christus deurstraal die ou verbond met genade op genade. Hierdie genade en guns is die onverdiende guns en goedgesindheid van die allerhoogste God.

“[D]ie Woord (die Verbondswoord, elke genadewoord van God aan ons en vir ons ) het vlees geword en het onder ons gewoon – en ons het sy heerlikheid aanskou, ’n heerlikheid soos van die Eniggeborene wat van die Vader kom – vol van genade en waarheid. En uit sy volheid het ons almal ontvang, ja, genade op genade”54.

      Deur sy gehoorsaamheid en trou tot die dood aan die kruis, staan almal wat in Christus is, ná eeue van opstand en verlies, dwaling en hunkering, duisternis en uitsigloosheid in die ongekontamineerde verbintenis van Jesus Christus self tot God, die groot en enigste Verbondmaker.

      Die verbond van die Ou Testament, die verbond wat nooit deur die Verbondmaker as ongeldig of vernietigbaar verklaar word nie, kry in die volheid van die tyd in ’n nuwe bedeling, ’n nuwe gestalte.

      En Hy wat die nuwe gestalte daaraan gee, is Jesus Christus.

      [O]ns was ook vroeër onverstandig, ongehoorsaam, op ’n dwaalweg, verslaaf aan allerhande begeerlikhede en singenot; ons het in boosheid en afguns gelewe; ons was haatlik en het mekaar gehaat.

Maar toe die goedertierenheid van God, ons Verlosser, en sy liefde tot die mens verskyn het – nie op grond van die werke van geregtigheid wat ons gedoen het nie, maar na sy barmhartigheid het Hy ons gered deur die bad van die wedergeboorte en die vernuwing deur die Heilige Gees wat Hy ryklik uitgestort het op ons deur Jesus Christus, ons Verlosser; sodat ons, geregverdig deur sy genade, erfgename kan word ooreenkomstig die hoop van die ewige lewe55.

      Het iemand jou al gesê …

      Daar is net een verbond tussen God en die mens

      “Ons het te doen met één liefdes- en trouverbond van God met mense, wat dateer van die begin van die skepping tot aan die voleinding, en wat, soos alle handelinge van God, ’n geskiedenis deurmaak.”

      Die Ou en Nuwe Testament is één verbondsverhaal

      “In die voorgang van die één verbondsgeskiedenis, is dit die deurgaande handelinge van God met mense en die reagerende handeling van mense ten opsigte van God, wat ’n konstante struktuur verseker.”

      God se verbond met Dawid is deel van sy verbond met Adam

      “Wat by verskillende geleenthede met verskillende persone – individue of groepe – gebeur, is nie ou verbonde wat beëindig of nuwe verbonde wat begin word nie, maar dieselfde verbond wat andermaal herhaal, bevestig of opnuut uitgewerk word.”

      Elke bedeling van die verbond skakel met al die ander

      “Hoe groot die verskille ook mag wees – en dit mag sekerlik nie ignoreer word nie – van ’n selfstandige bestaan wat elke verbondsluiting op sy eie sou voer, is daar nie sprake nie. Hoogstens kan ons praat van verskillende gestaltes, fasette of bedelings wat die één verbond, in sy heilshistoriese ontwikkelingsgang, deurmaak.”

      Een God neem jou op in een geloofsvolk met een verbond

      “Soos daar één God, één verkiesing, één Middelaar, één Heiligmaker en één geloofsvolk is, só is daar één verbond.”

      Hiervoor is jy gebore

      “Die mens is … tot verbondsgemeenskap geskape. Vanaf die eerste oomblikke van sy bestaan op aarde was hy dus bestem vir en opgeneem in ’n verbondsverhouding met God.”

      Jy is ’n verbondsmens onder Jesus Christus as die Verbondshoof

“Toe СКАЧАТЬ