In God se teenwoordigheid. Johan Smit

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ kom, my God my by julle in verleentheid sal bring en dat ek sal moet treur oor baie van julle wat geruime tyd al ’n sondige lewe lei en wat oor hulle onreinheid, ontug en losbandigheid nie tot berouvolle inkeer gekom het nie … 2 Korintiërs 12:21

      Hierdie teksgedeelte kom uit ’n tydperk lank ná die stigting van talle gemeentes dwarsdeur die destydse Midde-Ooste. Baie mense het tot bekering gekom en by die kerk aangesluit. Wanneer ons egter na die teks luister, word dit duidelik dat die gelowiges nie altyd so goed gehou het by Paulus se oproep om te sorg dat hulle leefwyse van bekering sal getuig nie. Daar was tekens van gruwelike sondige praktyke waaraan gelowiges hulle skuldig gemaak het. Selfs tussen Paulus en sommige gemeentes is daar deur kwaadwillige opstokers ’n wig ingeslaan. Daar het veral ernstige wantroue by die gemeente in Korinte onstaan. Die lug is egter intussen gesuiwer, maar die situasie bly nog gespanne. Sonde laat ’n merk op ’n gemeente.

      Nou waarsku Paulus teen sodanige sondige praktyke. Hy is bang as hy by die gemeente aanland, sal hy moet hoor dat daar steeds belydende Christene is wat met sondige praktyke soos ontug en losbandigheid voortgaan. Dit sal vir hom ’n groot verleentheid wees as die mense nog nie tot inkeer gekom het nie.

      Hoe lyk die Christelike gemeentes vandag? Is sommige lidmate se leefstyl nie dalk ’n verleentheid vir die kerk nie? Laat ons nie te maklik sondige praktyke sienderoë toe nie onder die valse vaandel van verdraagsaamheid? Moet ons mekaar nie eerder aanmoedig om tot inkeer te kom en die verkeerde weë te verlaat nie?

      Here, bewaar ons daarvan om sonde oor die hoof te sien asof dit van minder belang is. Laat ons mekaar eerder aanmoedig tot ’n leefstyl waarmee Jesus self tevrede sal wees. Amen.

      16 Maart

      Die wagtende vader

      En hy het sonder versuim na sy pa toe teruggegaan. Toe hy nog ver aankom, het sy pa hom al gesien en hom innig jammer gekry. Hy hardloop hom tegemoet, omhels hom en soen hom. Lukas 15:20

      Miskien moet die verhaal van die verlore seun ’n uitgebreide opskrif kry: Die verlore seun en die wagtende vader. Die hoogtepunt van die verhaal word tog eers bereik toe vader en seun mekaar ontmoet.

      Die pa van die verhaaltjie was ’n besondere mens. Selfs nadat die seun op so ’n robuuste manier sy erfporsie opgeëis het en terstond die huis verlaat het, het die pa nie moed opgegee nie. Hy het die kind liefgehad. En daarom het hy gewag. Ook nie tevergeefs nie, want op ’n dag was daar op die gesigseinder ’n figuur wat naderkom … Die pa was oorstelp van vreugde. Hy het die arme, verflenterde, afgetakelde kind so innig jammer gekry. Sy heel eerste reaksie was blydskap. Hy hardloop nader, omhels en soen sy kind. En toe die seun met sy voorbereide toesprakie van skulderkenning vorendag kom, val sy pa hom in die rede. Hy beveel die werksmense om gou te maak en vir die man klere en skoene en ’n ring te bring. Die kind word eervol terug verwelkom, want, so sê die pa: Hierdie seun van my was dood, en hy lewe weer; hy was verlore en ek het hom teruggekry (vers 24).

      Die wagtende pa. Groter liefde kan ’n mens nie kry nie. Dit is die beloning van inkeer en bekering, nie die klere en skoene en vetgemaakte kalf nie, maar ’n pa wat glimlag.

      En so is dit met God. Hy is die wagtende Pa. Hy dwing niemand terug nie. Maar Hy wag dat mense sal terugkom. Want Hy het hulle lief. En watter fees is dit nie wanneer Pa en kind mekaar kan omhels nie!

      Here, dankie dat U ook vir my met ’n glimlag omhels het. Amen.

      17 Maart

      Ouboet se fout

      … maar hy antwoord: “Kyk, al die jare werk ek soos ’n slaaf vir Pa … en vir my het Pa nog nooit eers ’n bokkie gegee sodat ek saam met my vriende kan feesvier nie. Maar nou dat hierdie seun van Pa, wat Pa se goed met prostitute deurgebring het, terugkom, het Pa vir hom die vetgemaakte kalf geslag!” Lukas 15:29, 30

      Die pa het nog ’n seun gehad. Die oudste. Die gehoorsame werkesel wat nooit ’n voet verkeerd gesit het nie. Hy was nog in die veld toe die jonger boet gearriveer het. Toe hy by die huis kom, was die fees al aan die gang. En was sy verontwaardiging groot toe hy uitvind waaroor die fees nou eintlik gaan! Woedend staan hy toe daarbuite en brom. Sy pa kom uit en probeer verduidelik. Maar nee, hy is diep teleurgesteld. Hoe kan sy pa eers daaraan dink om ’n fees vir hierdie niksnuts en deurbringer voor te berei?

      Maar wat die seerste gemaak het, is dat hy wat so getrou gedien het, niks kry nie. Nie eens ’n skamele ou slagdingetjie vir ’n lekker braai saam met sy vriende nie. “Ag nee, Pa!”

      Foeitog, ek kry hom jammer. Nie oor die gebrek aan braaivleis nie, maar oor die gebrek aan liefde. Alles draai om homself. Sy pa verduidelik later: “Jou broer was dood en hy lewe weer.” Dit gaan oor lewe en dood. ’n Siel is gered. Wees bly!

      Hoeveel keer moet ons hemelse Vader kop skud oor sy “oudste seuns” wat skynbaar geen erg het aan die randfigure wat tot bekering kom nie. Of die randfigure wat nog tussen die varke bly nie. Doen ons moeite om hulle daar te gaan soek? Besef ons dat dit oor lewe en dood gaan?

      Here gee my ’n passie vir mense wat hulle rug op U gedraai het. Laat ek hulle gaan soek eerder as om hulle te veroordeel. Amen.

      18 Maart

      Hoe lyk my lewenspad tot nou toe?

      Ek wil luister na wat God die Here sê, want sy woord bring vrede vir sy volk, vir dié wat Hom getrou dien. Hulle moet net nie weer afdwaal nie. Psalm 85:9

      Ons het vir ’n hele aantal dae oor inkeer en bekering gepraat. Teen hierdie tyd het jy hopelik ’n redelik goeie indruk van wat dit behels. Waarskynlik het jy jouself algaande aan sommige van die modelle getoets. Maar dis nog nie genoeg nie. Ons moet ’n slag indringende bestekopname doen. Hoe lyk my eie lewenspad tot nou toe? Het ek op ’n dag soos die verlore seun ’n keuse gemaak om terug te keer? Meer as een keer? Is die lewe by die Vader vir my nog ’n fees? Kom ons gee eerlik aan hierdie en ’n paar ander vrae aandag.

      ’n Eerlike evaluering van jou lewenspad begin deur baie noukeurig na die Woord van die Here te luister. Ja, dis goed om te erken dat jy by tye afdwaal en by God in die verleentheid kom. Maar dis nog beter om liewer uit die staanspoor te vra wat die Here se wil vir jou lewe is. Ons raak van koers af omdat ons nie die padkaart reg lees nie. En daarom strompel ons val-val vorentoe. Vorentoe, ja, maar op ’n baie ongemaklike manier. Om ware vrede te ken, om lewensvervulling te ervaar, om ’n heel mens te wees, moet jy in lyn met God se woord loop.

      Luister na God se woord en ervaar sy vrede. Luister én doen. En moenie van ’n afdwalery ’n stokperdjie maak nie. Wees nou vandag eerlik met jouself en die Here oor presies waar jy jou nou bevind.

      Here help my om my lewenspad te sien soos wat U dit sien. Maak u woord vir my duidelik dat ek kan luister. Amen.

      19 Maart

      Selfvoldaan of afhanklik?

      Toe dit goed gegaan het, het ek wel gesê: “Niks sal my ooit laat wankel nie.” Deur u goedheid het U my op ’n veilige berg laat staan, Here. Maar toe U U aan my onttrek het, het ek baie bang geword. Psalm 30:7–8

      Die digter van Psalm 30 gee vir ons ’n kykie in sy persoonlike portefeulje. Hy begin die psalm met ’n loflied. Hy het inderdaad rede om die Here te loof en prys. Hy was skynbaar baie siek en het toe sy toevlug tot die Here geneem. En die Here het hom gesond gemaak.

      Die digter het nogtans СКАЧАТЬ