Korale Maciejowej. Gabriela Zapolska
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Korale Maciejowej - Gabriela Zapolska страница 2

Название: Korale Maciejowej

Автор: Gabriela Zapolska

Издательство: Public Domain

Жанр: Повести

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ jasna smuga światła w otwartych drzwiach się rozkładająca, zaciemniła się na chwilę. Mały chłopak w obszarpanej kurtce wpadł pchnięty silną ręką czerwonej i tłustej kobiety.

      – Idźże cholero, do tej biednej matuli, co cię nawet przy skonie21 nie miała przy sobie…

      Florkowa drgnęła nagle, jak od uderzenia biczem.

      Szczepańska!

      Szczepańska, siostra nieboszczki, rajfurka22 z Zamarstynowa23, z Józkiem się przywlokła. Czego ona tu węszy? Pewnie nie na obżałowanie trupa przychodzi, jeno o… korale jej idzie. Ale jakim prawem? Wiadomo, że dzieci pierwsze, familii24 zasię25 od spadku!

      I silnie nogi rozstawiwszy, pyskaczka za boki się ujęła.

      Lecz już Szczepańska do łóżka dopadła, popychając wciąż zamorusanego Józka.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      pryjmak (gw., ukr.) – parobek przyjęty do rodziny, będący na utrzymaniu kobiety, z którą się ożenił. [przypis edytorski]

      2

      chycić (gw.) – chwycić. [przypis edytorski]

      3

      koło Panny Marii Śnieżnej – tj. koło Kościoła Matki Boskiej Śnieżnej (ob. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy), najstarszego katolickiego kościoła we Lwowie. [przypis edytorski]

      4

      jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      5

      karesy (z fr.) – pieszczoty. [przypis edytorski]

      6

      plecy w kłąbek

1

pryjmak (gw., ukr.) – parobek przyjęty do rodziny, będący na utrzymaniu kobiety, z którą się ożenił. [przypis edytorski]

2

chycić (gw.) – chwycić. [przypis edytorski]

3

koło Panny Marii Śnieżnej – tj. koło Kościoła Matki Boskiej Śnieżnej (ob. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy), najstarszego katolickiego kościoła we Lwowie. [przypis edytorski]

4

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

5

karesy (z fr.) – pieszczoty. [przypis edytorski]

6

plecy w kłąbek wyginał – tu: wyginał w kabłąk, w łuk. [przypis edytorski]

7

terminować – uczyć się rzemiosła u majstra. [przypis edytorski]

8

na przyprzążkę – tu przen.: dodatkowo; przyprzążka: zaprzężenie dodatkowego konia do wozu. [przypis edytorski]

9

wedle (daw., gw.) – co się tyczy czegoś, w związku z czymś. [przypis edytorski]

10

dzieciński (daw., gw.) – właściwy dzieciom; dziecięcy; dziecinny. [przypis edytorski]

11

niesilny – tu daw.: niewielki. [przypis edytorski]

12

obsadny (daw.) – przysadzisty. [przypis edytorski]

13

skapieć (daw.) – zmarnieć, umrzeć. [przypis edytorski]

14

ino (gw.) – tylko. [przypis edytorski]

15

wagabunda (przestarz., z łac.) – włóczęga, obieżyświat. [przypis edytorski]

16

rozchamrany (gw.) – potargany, wymięty, porozpinany. [przypis edytorski]

17

czysto – tu: zupełnie, całkiem. [przypis edytorski]

18

nie wiedzieć – tu: nie wiadomo. [przypis edytorski]

19

odkąsić (daw.) – kąsając, oderwać kawałek czegoś; odgryźć. [przypis edytorski]

20

pewnikiem (daw.) – na pewno. [przypis edytorski]

21

skon – dziś: zgon. [przypis edytorski]

22

rajfurka – stręczycielka. [przypis edytorski]

23

Zamarstynów – biedne przedmieście Lwowa, dawna wieś; ob. dzielnica miasta. [przypis edytorski]

24

familia (z łac.) – rodzina. [przypis edytorski]

25

zasię (daw.) – wara, precz. [przypis edytorski]

СКАЧАТЬ


<p>21</p>

skon – dziś: zgon. [przypis edytorski]

<p>22</p>

rajfurka – stręczycielka. [przypis edytorski]

<p>23</p>

Zamarstynów – biedne przedmieście Lwowa, dawna wieś; ob. dzielnica miasta. [przypis edytorski]

<p>24</p>

familia (z łac.) – rodzina. [przypis edytorski]

<p>25</p>

zasię (daw.) – wara, precz. [przypis edytorski]