Potop, tom pierwszy. Генрик Сенкевич

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      koń husarski – specjalnie wyhodowana rasa wysokiego, odpornego i szybkiego konia służącego husarii w walce. [przypis redakcyjny]

      85

      żmudzin – koń żmudzki, rasa konia domowego, hodowana na Litwie i Żmudzi, głównie do prac rolnych i do zaprzęgu. [przypis redakcyjny]

      86

      kałmuk – mały, krępy koń stepowy. [przypis redakcyjny]

      87

      exul (łac.) – wygnaniec. [przypis redakcyjny]

      88

      kiep – głupiec, dureń. [przypis redakcyjny]

      89

      sanna – jazda saniami po drodze usłanej śniegiem. [przypis redakcyjny]

      90

      bekiesza – długi, męski płaszcz podbity futrem. [przypis redakcyjny]

      91

      pasy drzeć – obdzierać żywcem ze skóry. [przypis redakcyjny]

      92

      dereszowaty – koń maści karej, gniadej lub kasztanowatej z domieszką białych włosów. [przypis redakcyjny]

      93

      tobie zasię – tobie nic do tego, nie twoja sprawa. [przypis redakcyjny]

      94

      jubka – damski kaftan z rękawami do łokcia, noszony w XVII–XVIII w. [przypis redakcyjny]

      95

      komiliton – towarzysz broni. [przypis redakcyjny]

      96

      Kiejdany (lit. Kėdainiai) – miasto w środkowo-zach. części Litwy, położone nad rzeką Niewiażą, ok. 40 km na płn. od Kowna. [przypis redakcyjny]

      97

      kontent – zadowolony. [przypis redakcyjny]

      98

      kołpaczek – wysoka, stożkowa czapka futrzana, od XV do XIX w. noszona w Polsce. [przypis redakcyjny]

      99

      staje – daw. miara długości, w różnych okresach i okolicach licząca od 100 do 1000 m. [przypis redakcyjny]

      100

      bojarzyn a. bojar – rycerz, szlachcic litewski lub ruski. [przypis redakcyjny]

      101

      Upita (lit. Upytė) – w XVII w. miasteczko, dziś wieś, położona ok. 12 km na płd. zachód od Poniewieży. [przypis redakcyjny]

      102

      asygnacja (z łac.) – dokument, pisemne zlecenie wydania pieniędzy lub innych świadczeń. [przypis redakcyjny]

      103

      łyczek (daw., pogard.) – mieszczanin. [przypis redakcyjny]

      104

      oprymować (z łac.) – daw. gnębić, uciskać. [przypis redakcyjny]

      105

      sukurs (z łac.) – pomoc, ratunek. [przypis redakcyjny]

      106

      wilczura – daw. futro z wilczych skór. [przypis redakcyjny]

      107

      Upita (lit. Upytė) – w XVII w. miasteczko, dziś wieś, położona ok. 12 km na płd. zachód od Poniewieży. [przypis redakcyjny]

      108

      nicpotem (daw.) – do niczego. [przypis redakcyjny]

      109

      infamia (daw.) – sądowe pozbawienie czci i praw obywatelskich. [przypis redakcyjny]

      110

      Mejszagoła – miasteczko na Litwie. [przypis redakcyjny]

      111

      kostera – hazardzista, oszust karciany. [przypis redakcyjny]

      112

      auxilia (łac.) – wsparcie. [przypis redakcyjny]

      113

      sieść (daw.) – siąść. [przypis redakcyjny]

      114

      łyczek (daw., pogard.) – mieszczanin. [przypis redakcyjny]

      115

      ciura – daw. człowiek należący do czeladzi obozowej, wojsk. pachołek. [przypis redakcyjny]

      116

      konwikcja (daw., z łac.) – przekonanie. [przypis redakcyjny]

      117

      deliberować (z łac.) – tu: dyskutować. [przypis redakcyjny]

      118

      polityczny (z łac.) – uprzejmy, grzeczny. [przypis redakcyjny]

      119

      podbechtać – nastawić kogoś przeciwko komuś lub czemuś, podrażnić czyjąś dumę, ambicję. [p

1

Żmudź – płn.-zach. część Litwy. [przypis redakcyjny]

СКАЧАТЬ