Название: Szkoła żon
Автор: Мольер (Жан-Батист Поклен)
Издательство: Public Domain
Жанр: Зарубежная драматургия
isbn:
isbn:
AGATKA
W każdej chwili,
Myślała, żeście może, panie, już wrócili;
I co przeszło pod oknem naszem jakie zwierzę,
Muł, koń, osieł, już ona za pana je bierze.
SCENA CZWARTA
ARNOLF, ANUSIA, GRZELA, AGATKA.
ARNOLF
Zawsze z robótką w dłoni! To dobrze mi wróży.
Cóż, Anusiu, już jestem z powrotem z podróży:
Cieszysz się z tego, powiedz?
ANUSIA
O, i owszem, panie.
ARNOLF
I ja też, że cię widzę, radem18 niesłychanie.
Zdrowaś, widzę; buziaczek różowy i biały?
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
1
patrzeliśmy – dziś popr. forma: patrzyliśmy. [przypis edytorski]
2
z jednej sztuki – tu: monolityczny, jednowymiarowy, niezmienny. [przypis edytorski]
3
na wskróś – dziś popr.: na wskroś. [przypis edytorski]
4
narów – tu daw.: przyzwyczajenie, nawyk. [przypis edytorski]
5
Do Jejmości – Madame, urzędowy tytuł żony królewskiego brata. Żona księcia orleańskiego, brata Ludwika XIV a protektora trupy Moliera, Henryka angielska, liczyła wówczas lat 19. [przypis tłumacza]
6
zbawić – tu: pozbawić. [przypis edytorski]
7
Pomysł do tego dialogu, lub, jeśli kto woli, komedyjki, przyszedł mi do głowy po drugim czy trzecim przedstawieniu sztuki. – X. Dubuisson: sztuka, o której mowa, to zapewne Panegiryk Szkoły żon, ogłoszony drukiem w kilka lat później. [przypis tłumacza]
8
Krytyka – Molier ma na myśli Krytykę szkoły żon, wystawioną w kilka miesięcy później. [przypis tłumacza]
9
Arnolf – rolę Arnolfa grał Molier; Anusię (w oryg. Agnès, Agnieszka) grała panna de Brie. [przypis tłumacza]
10
podwika (daw.) – młoda kobieta, dziewczyna. [przypis edytorski]
11
obrońce – dziś popr. forma B. lm: obrońców. [przypis edytorski]
12
wzięcie – tu: dobre stosunki ze znajomymi, pozycja towarzyska. [przypis edytorski]
13
azaż (daw.) – czyż. [przypis edytorski]
14
dowcip – tu daw.: inteligencja, bystry umysł. [przypis edytorski]
15
Pantagruel, Panurg – postacie z satyrycznej powieści Rabelego p. t. Gargantua i Pantagruel. [przypis tłumacza]
16
wolę to imię, niż Arnolfa – w dawnej tradycji francuskiej, św. Arnolf uchodził za patrona zdradzonych mężów. [przypis tłumacza]
17
pan Wyspiański – jest to, zdaje się, satyra na Tomasza Corneille, miernego pisarza a brata wielkiego tragika, który przybrał do nazwiska przydomek l'Isle (z Wyspy). [przypis tłumacza]
18
radem (daw.) – cieszę się. [przypis edytorski]