Uratuj mnie. Guillaume Musso

Чтение книги онлайн.

      8

      W powietrzu same promienie, tyle w nich fruwa aniołów.

      Agrippa d’Aubigné

      Muślinowe firanki przepuszczają dużo światła i nie sprzyjają długiemu wylegiwaniu się w łóżku.

      Już od paru minut Juliette czuje na twarzy promień słońca, który próbuje perfidnie wśliznąć się pod jej powieki jak rybak otwierający nożem skorupę ostrygi. Jako tako udaje jej się odpierać ataki tego wroga aż do chwili, gdy dzięki „magii fal radiowych” do jej uszu wdziera się wrzask Dana Arthura, okropnego prezentera Radia Manhattan 101.4:

      Witajcie na falach Radia Manhattan sto jeden i cztery.

      Jest dziewiąta, już dziewiąta! Czy o tej porze leżą jeszcze w łóżkach jakieś leniuchy? Trudno mi w to wierzyć! Zwłaszcza że nad miastem zaświeciło słońce. W programie na dziś: sanki w Central Parku, narty biegowe i bitwa na śnieżki…

      Dobra wiadomość: lotniska są otwarte i podczas weekendu wszystkie samoloty kursują zgodnie z rozkładem. Uważajcie jednak na ślizgawicę i śnieg zalegający na dachach. Jak donoszą władze, dwie osoby odgarniające śnieg sprzed swoich domów zmarły na zawał serca. Zatem ostrożność nadal zalecana…

      Tymczasem zostańcie na falach Radia Manhattan sto jeden i cztery, radia tych, którzy wstają wcze…

      Tyrada Dana Arthura została przerwana w locie. Uderzenie dłoni Sama było tak dobrze wymierzone, że ucięło paplaninę prezentera, nie niszcząc jednocześnie radiobudzika.

      Juliette jednym susem wyskoczyła z łóżka. Mimo że spała jak niemowlę, rano obudził ją niepokój. Wczorajszego wieczoru pod wpływem nagłego pożądania wszystko potoczyło się tak szybko, za to dziś była pewna, że wygląda okropnie. Na myśl o rozmazanym makijażu pognała do łazienki, żeby odświeżyć się trochę i „zrobić” sobie nową twarz.

      Jak powinna postąpić po takiej nocy jak ta? Zebrać części garderoby, powiedzieć „cześć”, „dzięki”, i wrócić do domu?

      Ale w tej samej chwili Sam przyciąga ją do siebie i gorącym pocałunkiem daje odpowiedź na jej pytania.

      *

      Najpierw prowadzi go do małej kawiarenki ukrywającej się za drzwiami bez żadnego szyldu. Właścicielką tego tajemnego przybytku jest pewna Francuzka pochodząca z małego miasteczka w Alpach Nadmorskich. Od obrusików w kratkę po ustawione na półkach stare puszki Chicorée Leroux i Banania wszystko przypomina atmosferę małomiasteczkowej francuskiej kafejki. Słomkowa farba na ścianach, stare plakaty reklamowe i podłoga z płytek w kolorze gliny bardziej przypominają domową kuchnię niż tradycyjną kawiarnię.

      Adres znany jest tylko nielicznym wtajemniczonym, którzy strzegą sekretu w obawie przed najazdem turystów.

      Na tym maleńkim kawałeczku Francji w samym sercu Ameryki Juliette pozwala Samowi odkryć smak prawdziwej kawy ze śmietanką i tartinek z konfiturami, podczas gdy w kącie sali stary magnetofon rozbrzmiewa piosenkami z lat sześćdziesiątych. W pewnej chwili słychać śliczny głos Françoise Hardy i jeden z jej wielkich przebojów. Juliette zaczyna nucić refren. Sam zaintrygowany pyta, o czym mówią słowa, a ona tłumaczy:

      …przypominasz tych wszystkich, którzy mają jakieś zmartwienie,

      ale zmartwienia innych nie obchodzą mnie wcale,

      bo oczy innych nie są tak niebieskie jak twoje…

      Potem spacerują po małych, krętych i spokojnych uliczkach Greenwich Village. Niebo błyszczy jak wypolerowany metal, a całe miasto pokryte jest skorupą szronu, kruchą i lśniącą. Na placu Waszyngtona mieszają się z tłumem studentów NYU, największego uniwersytetu w mieście, zajmującego kilka kwartałów ulic.

      Na razie wszystko jest w porządku.

      Idą przytuleni jak para nastolatków, trzymają się za ręce i całują na każdym rogu.

      Jest jedenasta. Z powodu śniegu w automatycznych dystrybutorach zalegają wczorajsze gazety, co Juliette widzi po raz pierwszy w Nowym Jorku, mieście, gdzie życie nigdy nie zamiera.

      Tym razem też nie zamarło na długo.

      Południe. Wstępują do Balducci’s, znanego w Village włoskiego sklepu spożywczego. Półki i wystawa uginają się od sezonowych warzyw, owoców morza i gotowych dań.

      Wewnątrz unosi się smakowity zapach kawy i ciast. Jak zwykle pełno tu ludzi, ale podobno również na tym polega urok tego miejsca.

      Juliette bierze sprawy w swoje ręce, biega między regałami, wybierając produkty niezbędne do urządzenia zaimprowizowanego pikniku: sezamowy chleb, pastrami, cheesecake, pancakes i syrop klonowy z Vermontu…

      Następnie zjadają СКАЧАТЬ