Budynek Q. David Baldacci

Чтение книги онлайн.

      7

      Paul Rogers wstał wcześnie i przekroczył granicę Wirginii Zachodniej. Zatrzymał się na kolację w przydrożnej knajpie sieci Cracker Barrel. Na parkingu stały wielkie autobusy, a gdy wszedł do lokalu, zobaczył tłum emerytów. Pewnie wycieczka albo pielgrzymka.

      Pielgrzymka. Na to mu wyglądało.

      Jadł w samotności przy stoliku w głębi urządzonej w stylu rustykalnym sali.

      Na dworze się wypogodziło, ale słyszał w radiu, że nadciąga front burzowy, który przyniesie w nocy opady deszczu i porywisty wiatr.

      Spojrzał na mapę i obliczył, że dotrze do celu po południu, wcześniej lub później w zależności od tego, jak szybko wyruszy w podróż i jakie będzie natężenie ruchu.

      Na kolację zjadł lokalne danie śniadaniowe, rozkrawając każdy z kotlecików na cztery równe części i obtaczając je w kaszy kukurydzianej przed włożeniem kęsów do ust.

      Swój plan także dzielił w myślach na ćwiartki, a później szeregował je według stopnia ważności. Z wojskową precyzją. Jeśli w ogóle miało mu się przydać militarne wyszkolenie, to z pewnością teraz.

      Potarł głowę. Ten nawyk zakorzenił się w nim tak mocno, że najczęściej Rogers robił to zupełnie bezwiednie.

      Jeszcze raz rozejrzał się po dużej sali i zauważył, że wielu mężczyzn ma na głowach czapki z drugiej wojny światowej z naszywkami rodzajów wojsk, w których wtedy służyli. Niektórzy mieli przypinki konkretnych jednostek. Wszyscy byli wiekowi, najmłodsi dobiegali dziewięćdziesiątki. W większości poruszali się na wózkach inwalidzkich albo używali chodzików bądź podpierali się laskami. Cery mieli poszarzałe, plecy przygarbione, ale z ich twarzy biły duma i ożywienie. Walczyli w słusznej sprawie, ocaleli, pozakładali rodziny, na starość dostali emerytury i jeździli na autokarowe wycieczki okraszone ucztami w Cracker Barrel.

      Ja też walczyłem w słusznej sprawie, pomyślał Rogers. I nie mam z tego nic.

      Prócz szansy, żeby wszystko naprawić. Zamierzał wykorzystać ją jak najlepiej.

      Dokończył posiłek, ponownie wyjechał na autostradę, zmierzając prosto w stronę nadciągającej burzy.

      Musiał sprawić sobie pewną rzecz i zrobić to w konkretnym miejscu. Na szczęście minął po drodze tablicę reklamową, która była odpowiedzią na jego potrzebę. Co prawda opóźni tym samym dotarcie do celu, ale nie szkodzi. I tak będzie miał dość czasu.

      Przespał się w samochodzie na parkingu pod zamkniętym na głucho walmartem. Sytuacja musi być kiepska, pomyślał, skoro nawet sklep tej sieci nie utrzymał się na rynku.

      Było zimno i deszczowo, okno od strony pasażera przeciekało. Przez kilka minut obserwował kapiące do kabiny chevroleta krople, a potem zasnął.

      Obudził się następnego dnia rano, odjechał i znalazł knajpkę na śniadanie. W południe wyruszył na reklamowane na billboardzie targi broni palnej.

      W niektórych stanach przepisy regulujące organizację targów broni zawierały lukę prawną. Prywatni sprzedawcy nie mieli obowiązku sprawdzania przeszłości klientów – wymagano tego wyłącznie od licencjonowanych. Pomimo politycznych kroków zmierzających do zamknięcia tej furtki zawsze znaleźli się handlarze, którzy nie przestrzegali zasad. Co w pełni odpowiadało Rogersowi.

      Choć czasy się zmieniały, prawdopodobnie mógłby kupić broń przez Internet bez żadnej kontroli. Szkopuł w tym, że nie miał ani komputera, ani adresu mailowego, ani СКАЧАТЬ