Мама – глубина – источник. Михалис Пиерис

Чтение книги онлайн.

      Σήμερα ἔβρεχε στό Σίδνεϋ κι ἔκανε κρύο πολύ

      τήν ὥρα τῆς ταφῆς. Στή Λευκωσία καύσωνας

      σαράντα δύο καί μισό κ’ἐσύ μπῆκες ἔχοντας

      στό χέρι ἕνα καλάθι βάρτικα, γεύσεις

      τῆς παιδικῆς μας ἡλικίας. Ἔφαγα λίγα σύκα

      ἀργά καί γέμισαν τά μάτια μου. Πόσες φορές

      μᾶς εἶχε κυνηγήσει ξέπνοη καί βρήκαμε

      καταφυγή στίς πιό ψηλές κορφές τῆς βάρτικης,

      τρώγαμε σύκα σάν τίς συκαλλίδες καί

      τήν κοροϊδεύαμε

      πού δέν μποροῦσε νά μᾶς φτάσει, θεριό

      ἀνήμπορο, μονάχο κι ἔρημο, ἀνυπεράσπιστη

      μές στό σκληρό χωριό σάν νά ’ταν δίχως ἄντρα

      πάνω σέ πέτρα κάθονταν χλωμή καί κουρασμένη

      κι ὅλο ἀπειλοῦσε νά μᾶς μαντατέψει

      στόν πατέρα πού ὅλο ἐρχόταν κι ὅλο ἔλειπε.

      Σήμερα ἔβρεχε στό Σίδνεϋ, «μά δέν κρυώνουν

      οἱ νεκροί», τούς εἶπε, «γιατί ἔχει φύγει τό κορμί

      ἐδῶ καί χρόνια». Κι ἄρχισε νά λέει λόγια σοφά

      τοῦ πρόπαπποῦ της, πώς εἶναι χῶμα καί νερό τό

      σῶμα, φυραίνει, λιώνει ἐν ζωῆ κι ἀκοῦς τριγύρω

      σου ἕνα φλοῖσβο, εἶναι τό ἀεράκι τῆς ψυχῆς,

      ὁ νοῦς, οἱ σκέψεις καί τά αἰσθήματα, αὐτά

      σέ τριγυρίζουν ἕως τό θάνατό σου κι ἄς ἔχει φύγει

      τό κορμί. «Νά μή μέ κλάψετε», τούς εἶπε, «τόν

      ἔχω ἀντικρύσει κάμποσες φορές καί γνώριζα τήν

      ὄψη του πρίν φτάσει αὐτή ἡ μέρα, παλέψαμε

      πολλές φορές τόν νίκησα καί πῆρα

      παρατάσεις, πότε γιά γάμους καί χαρές

      πότε γιά λύπες καί θανάτους

      πότε γιατί περίμενα τούς ξένους μου

      νά ’ρθοῦν ἀπ’ τήν πατρίδα».

      В Сиднее шел сегодня дождь и было холодно

      в час похорон. А в Никосии зной, плюс сорок

      два и выше. И ты пришла, держа в руках

      корзинку с вартикой9, тем самым вкусом

      нашего детства. Я откусил чуть-чуть, не

      торопясь, и сами по себе СКАЧАТЬ