Opowiadania erotyczne. Wioletta Wilczyńska
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Opowiadania erotyczne - Wioletta Wilczyńska страница 6
Название: Opowiadania erotyczne
Автор: Wioletta Wilczyńska
Издательство: OSDW Azymut
Жанр: Эротика, Секс
isbn: 978-83-8119-524-9
isbn:
Zrywam się na równe nogi, lecz on chwyta mnie mocno i rzuca na łóżko. Następnie siada na moich nogach, pochyla się nade mną i pyta raz jeszcze:
– Dokończymy to, co zaczęliśmy?!
Brzmi to raczej jak rozkaz, a nie pytanie. Próbuję się wyrwać, lecz jest silniejszy. Nie mam szans na ucieczkę. Zwłaszcza że jestem w pozycji dość ułatwiającej mu sprawę. Jednym gładkim ruchem wbija się we mnie i, niczym młot, zaczyna pracować bez ustanku. Każdy jego ruch jest nachalnie namiętny. Zaskakujące jest to, że niespecjalnie się próbuję się bronić. Ta cała zabawa, zanim dowiedziałam się, że to nie jest mój facet, tak bardzo mnie podnieciła, że może podświadomie chcę zostać zaspokojona. Trudno jest mi to sobie wytłumaczyć, ale podoba mi się to, co ze mną robi. Atmosfera podniecenia unosi się w powietrzu. Wchodzi we mnie silnymi i rytmicznymi uderzeniami. Głębokimi i zdecydowanymi pchnięciami bierze to, czego chciał. A ja, może speszona faktem, że go nie znam, a może bardziej tym zafascynowana, daję mu się prowadzić do rozkoszy. Może to jest niegrzeczne, ale przyjemne. Taki nielegalny seks. Podnieca mnie myśl, że nie powinnam tego robić, ale mam wymówkę: to on tego zażądał. Nieważne, że go wcześniej sprowokowałam. Gdy w końcu dostaje wszystko, czego chciał, szczytując, przytula mnie i szepcze:
– To było piękne. Nie martw się, nikt się o tym nie dowie. Potraktuję to, jako piękny sen. Tobie też radzę tak do tego podejść. Cały ten wieczór to piękna fantazja.
Uspokaja mnie tak dłuższą chwilę, po czym wstaje, ubiera się i wychodzi. Nawet nie wiem, jak wyglądał i kim był. Mogę więc potraktować to, jako zupełnie surrealistyczne wydarzenie.
Dotyk
Zostałam zaproszona na kolację w gronie przyjaciół z grupy uczęszczającej na jogę. Party miało się odbyć w domu jednego z uczestników zajęć. Miał akurat wolne mieszkanie. Każdy coś przyniesie i ludzie się pobawią. Miało się zacząć o dwudziestej. Ja miałam przynieść desery. Wzięłam lody i ciasteczka. Trochę się spóźniłam, jednak po wejściu do mieszkania zauważyłam, iż nie tylko ja nie przybyłam na czas. Nikogo nie ma. Zdziwiona, zaczynam szukać przyjaciół, ale znajduję tylko gospodarza w salonie z lodem przyłożonym do kostki.
– Co się stało?
– Skręciłem kostkę, a impreza została przeniesiona do Lusi. Jak chcesz, to jedź, ja sobie poradzę. Nikt do ciebie nie dzwonił?
Dopiero wtedy przypominam sobie, że telefon mi się rozładował. Fajnie… ale nic nie szkodzi…
– To mogę cię tak zostawić?
– Tak i baw się dobrze.
– Czekaj, zrobię ci deser lodowy i dopiero pojadę do Lusi.
Idę do kuchni, szybko przygotowuję deser. Zanoszę go kontuzjowanemu przyjacielowi i podaję do ręki, by nie musiał wstawać. On chwyta mnie za nadgarstek i mówi:
– Proszę, zostań, będzie mi smutno.
– Co?
– Żartuję, jedź i baw się dobrze. Pozdrów ich jeszcze ode mnie.
Uśmiecham się do niego. Zakładam kurtkę i kieruję się w stronę drzwi, ale nagle gaśnie światło. Jest ciemno jakby panowała bezgwiezdna noc.
„Super, teraz nie wyjdę, chyba że po omacku. OK, będę próbować, może dam radę”.
Krzyknęłam jeszcze do leżącego na kanapie rekonwalescenta:
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.