Pandemia. Robin Cook

Чтение книги онлайн.

      Jack znowu wskoczył na rower i pomknął pod 520. Dochodziła siódma, gdy chował rower w ulubionym miejscu. Wiedział, że jeszcze jedna osoba unika porannych korków, przyjeżdżając do pracy tak wcześnie, więc od razu wjechał windą na szóste piętro. Chciał się zobaczyć z Johnem DeVriesem, toksykologiem jakich mało. Swego czasu, gdy Jack zatrudnił się w OCME, DeVries, szef działu toksykologii, był dla niego sporym problemem. Trudno było się z nim dogadać, a na wyniki badań, które zlecał Jack, trzeba było czekać całą wieczność. Rozwiązanie obu problemów okazało się proste. Toksykologię upchnięto w stanowczo zbyt ciasnych pomieszczeniach – prywatny gabinet szefa był niegdyś, całkiem dosłownie, schowkiem na miotły – a budżet działu nie wystarczał na efektywną realizację zadań.

      I wtedy doszło do tragedii z 11 września. Pracownicy OCME mieli pełne ręce roboty, więc stosownie zwiększono budżet inspektoratu – to właśnie wtedy podjęto decyzję o sfinansowaniu budowy nowego wieżowca. W rezultacie John DeVries dostał do swojej dyspozycji całe dwa piętra starego gmachu – w tym przestronny i słoneczny gabinet dla siebie – oraz czterokrotnie większe środki. To sprawiło, że zmienił się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Z dnia na dzień przestał być antypatycznym ponurakiem, a stał się jednym z najmilszych i najbardziej skorych do pomocy pracowników OCME. Współpraca z nim stała się czystą przyjemnością. Poprzedniego dnia, gdy Jack odwiedził go z próbkami surowicy pobranymi od kobiety zmarłej w metrze i prośbą o zbadanie ich pod kątem obecności immunosupresantów, John odpowiedział mu z uśmiechem – i bez dodatkowej zachęty – że wyniki będą do odebrania nazajutrz z samego rana.

      – O proszę, jaki z ciebie ranny ptaszek – rzucił kpiąco John, gdy Jack przekroczył próg jego gabinetu. – Chyba pierwszy raz widzę cię tu o takiej porze.

      – Nie bez powodu – odparł Jack. – Ja też widzę się tu po raz pierwszy.

      John zachichotał.

      – Wpadłeś po wyniki wczorajszych badań?

      – Tak jest.

      – Otóż są negatywne – obwieścił John. – Wiem, bo przeglądałem je parę minut temu.

      Z wrażenia Jack mimowolnie otworzył usta.

      – Żartujesz? Powiedz, że żartujesz.

      – Dlaczego miałbym żartować? – zdziwił się John.

      – Na ile precyzyjne są te testy?

      – Bardzo precyzyjne. Wyglądasz na zaskoczonego. Byłeś pewny, że pacjentka przyjmowała leki immunosupresyjne?

      – Parę miesięcy temu przeszła transplantację serca – wyjaśnił Jack. Miał dziwne wrażenie, że John dla rozrywki wprowadza go w błąd, że to tylko żarty. – Każdy pacjent po przeszczepie dostaje duże dawki immunosupresantów.

      – Każdy, ale nie ten – odparł John. – Przykro mi.

      – To nie twoja wina. I przepraszam za tę reakcję – zmitygował się Jack. – Chodzi o to, że… ta sprawa coraz bardziej mnie wkurza. Jakby ze mnie drwiła.

      – Tylko jeden test dał pozytywny wynik – przypomniał sobie John. – Jesteś ciekaw który?

      – Jasne.

      – Cannabis sativa. Pacjentka najprawdopodobniej przyjęła rekreacyjną dawkę. Badaliśmy tylko obecność, ale gdybyś chciał poznać stężenie, mógłbym zlecić chromatografię gazową.

      – To raczej nie będzie konieczne – odrzekł Jack. – Odrobina marihuany z pewnością jej nie zabiła.

      – Naturalnie. Ale daj znać, gdybyś zmienił zdanie.

      Zaskoczony kolejnym nieoczekiwanym zwrotem akcji, Jack opuścił dział toksykologii i zjechał na parter w nadziei, że Vinnie i Jennifer już są. Nie pomylił się. Z Jennifer Hernandez nie poszło mu jednak tak, jak sobie tego życzył. Dla Janice noc była spokojna, ale przywieziono w tym czasie sporo ciał niewymagających jej interwencji. Rano zaś okazało się, że dwoje z lekarzy zgłosiło niedyspozycję i nagle niedoświadczona Jennifer znalazła się w sytuacji, która – jak zauważył Jack – nieco ją przerastała.

      Zmienił więc swoje plany i zgłosił się na ochotnika do wykonania sekcji dwóch ofiar przedawkowania fentanylu i heroiny. Bodaj nikt w inspektoracie nie lubił takich przypadków – być może dlatego, że było ich tak wiele. Jack СКАЧАТЬ