Название: Zemsta i przebaczenie Tom 4 Morze kłamstwa
Автор: Joanna Jax
Издательство: OSDW Azymut
Жанр: Поэзия
isbn: 978-83-7835-631-8
isbn:
– Jak mi ciebie brakowało… – Uśmiechnęła się smutno. – No, a ty?
Alicja wypuściła powietrze. Łatwo być ekspertem w cudzych sprawach, gorzej, gdy musiała podjąć decyzję w kwestii własnych uczuć.
– Uwielbiam „Karego” i cierpię, gdy go nie widzę… Ale wciąż Chełmicki tkwi w moim sercu. Nie wiem, cholera, chyba siłą przyzwyczajenia. Jest wpisany w moje życie, jak babka, matka czy ty. Ale każdego dnia mocniej dociera do mnie, że on nie jest dla mnie. A ja wcale nie chcę się zmieniać, by mnie kochał. Jeśli nie potrafi obdarzyć mnie bezwarunkowym uczuciem, to nic nie warta jest taka miłość. To fałszywy obraz, który malujemy w naszych sercach. A przecież albo się kogoś kocha takiego, jakim jest, albo nie kocha się wcale. Wiem, że trudno jest wybaczyć niektóre czyny ukochanej osoby, ale najważniejsze jest to, co tkwi w naszym wnętrzu. W jego jest Weronika i pewnie trochę ja, jednak ja się na to nie godzę. Nie będę przepychać się łokciami, żeby poczuć, iż jestem dla niego najważniejsza. Ty wiesz, że jeśli zjawi się Igor, ten twój Niemiaszek stanie się jedynie miłym wspomnieniem… Ja tego już nigdy nie będę pewna – perorowała Alicja, dostając wypieków z emocji.
– Alicja, a może przestań rozważać uczucia Juliana czy „Karego”, tylko zastanów się, co ty czujesz? Uciekasz od tego, to usprawiedliwiając Chełmickiego, to obwiniając. A przecież sama przed chwilą powiedziałaś, że miłość nie powinna rozmieniać się na drobne i powinniśmy kochać człowieka, jakim jest. Więc odpowiedz mi… Kochasz Juliana Chełmickiego? – spokojnie powiedziała Hanka.
Alicja wzruszyła ramionami.
– Hanka… Tobie jedynej mogę to powiedzieć… Ja… kocham ich obu. I czekam na ten moment, gdy będę pewna, że obdarzam miłością tylko jednego – cicho zakończyła Alicja, czekając na to, co powie jej przyjaciółka na takie wyznanie.
– Wiesz co, Alicja… – westchnęła Hanka. – Powiem jedno: masz przesrane…
Opuścili posesję Hanki Lewin późnym popołudniem. Alicja była szczęśliwa, że mogła zobaczyć przyjaciółkę, ale wciąż zastanawiała się, kim był ów niemiecki oficer SS poszukujący ją poprzez prywatne kontakty w gestapo i w biurze ewidencji ludności.
– Przestań tak dumać, bo i tak niczego nie wymyślisz. Lepiej naucz się porządnie nowych danych, bo to jest w tej chwili najważniejsze – mruknął „Kary”, obserwując pogrążoną w myślach Alicję.
– Bądź wyrozumiały… – jęknęła.
– Nie mogę, kochanie. Od tego zależy nasze życie. Jeśli odpowiesz poprawnie na wszystkie pytania, dam ci spokój. Chociaż nie… Nie dam. Będę cię nagabywał o to, co powiedziałaś o mnie Hance. – Puścił do niej oczko.
– O tobie? Hm… Same dobre rzeczy. – Uśmiechnęła się i dodała: – Dobrze, pytaj.
– Imię, nazwisko, miejsce urodzenia, takie tam… – stanowczo zaczął „Kary”.
– Ewa Szwoleżer… Matko Boska, język sobie połamią na tym nazwisku. – Roześmiała się.
– I o to chodzi. Dalej… – nie dawał za wygraną Sergiusz.
– Urodzona piętnastego kwietnia tysiąc dziewięćset piętnastego roku w Łopianowie. Zamieszkała w Warszawie, przy ulicy Brzeskiej. Zatrudniona jako magazynierka w warszawskim Pafawagu. Rodzice: Anna, z domu Płonicka, i Jan Szwoleżer. Matka była kucharką w szpitalu Dzieciątka Jezus, ojciec także pracował w Pafawagu, w dziale montażu. Oboje zginęli we wrześniowych nalotach. Rodzeństwa brak. Narzeczony: Krystian Wołek, zginął w kampanii wrześniowej pod Mławą… Więcej grzechów nie pamiętam. Oprócz tego nie farbuję się już ani na czarno, ani na rudo – ostatnie zdanie dodała z lekkim sarkazmem.
– O tym ostatnim nie wspominaj – mruknął „Kary”. – Dobrze, to myśl sobie dalej. Pozwalam.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.