Gevaarlijke Dingen. Amy Blankenship

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ hoorden Chad en Envy het gebrul van Devon en renden door het huis naar de voordeur. Ze verstijfden toen ze Devon zagen vechten met een enorme beer in hun voortuin. De agent was onmiddellijk dankbaar dat ze geen buren dichtbij hadden wonen.

      Chad zette zijn mentale schakelaar om en schakelde al zijn emoties uit. Het was iets dat in hem klikte dat hem altijd volledig kalm en koud maakte… zelfs midden in een vuurgevecht. Toen hij naar de holster op zijn rechterheup greep, trok Chad zijn pistool en vuurde het een keer in de lucht om hun aandacht te trekken. Hij fronste toen hij geen reactie kreeg en kreeg een klap op zijn linkerarm.

      â€œLaat iemand weten wanneer je dat ding afvuurt!” Riep Envy uit terwijl ze een hand voor haar rechteroor hield en ineenkromp bij het luide gerinkel.

      Zackary stapte met een diepe zucht weg van zijn auto en staarde naar de twee kinderen die vochten. Eens te meer moesten koelere hoofden ingrijpen. Hij grijnsde op zijn inside-joke omdat niemand ooit het woord cool zou gebruiken om hem te beschrijven. Hij hief zijn hand voor zich en schoot een hittegolf richting de twee shifters, waardoor ze achteruitsprongen toen een enkele stroom vuur over het gras vloog om hen van elkaar te scheiden.

      "Als jullie twee niet willen dat je pels wordt geschroeid, dan kun je het beste terug veranderen naar mannen en doen alsof je een beetje gezond verstand hebt," waarschuwde Zackary toen een nieuwe vlam uit zijn uitgestrekte hand begon te groeien. "Gaan jullie twee doen alsof jullie volwassenen of kinderen zijn, omdat het voor mij geen enkel verschil maakt?" Hij glimlachte koud toen de vlam hoger werd en naar het doelwit boog.

      Wetend dat Zackary het zou doen, veranderde Trevor terug en keek hij naar de vlammen van zijn tegenstander aan. Alleen al kijkend naar de man die Envy van hem had gestolen, had zijn bloeddruk zo omhoog doen gaan dat hij zich moest concentreren om de menselijke vorm te behouden.

      Devon veranderde terug, maar hield zijn vechthouding aan, zonder Trevor zoveel mogelijk te vertrouwen. Hij was even afgeleid door Chad's luide "Goede God" te horen en wierp snel een blik op broer en zus. Toen Envy met grote ogen naar Trevor staarde… die nu naakt was, gromde Devon diep en verlangde haar aandacht terug naar waar het hoorde… op hem.

      Envy wreef over haar slaap nu dat beide mannen naakt waren, gelukkig met slechts kleine wonden. Devon had haar laten zien hoe snel ze kunnen genezen, dus ze wist dat niets zo erg was als het er uitzag. Haar blik gleed over Trevor, nog steeds geschokt dat ze al zo lang met een gekke beer aan het daten was en het niet wist.

      Trevor grijnsde terwijl hij genoot van het feit dat het gegrom van Devon het geluid was van pure jaloezie… goed voor de jaguar.

      Chad knipperde met zijn ogen en vroeg zich af wie hem het zuur had gegeven. Meestal was hij de kalme in slechte situaties, hij inhaleerde diep en liep toen weg van de deur om op volle breedte te gaan staan. "Dit is mijn huis, dus we spelen volgens mijn regels. Envy logeert hier bij mij en iedereen die geen mens is, gaat weg.” Hij probeerde de deur dicht te doen, maar Envy hield hem tegen.

      â€œNiet zonder mijn vriend,” gromde Devon terwijl hij probeerde de echo-uitwerking die hij kreeg opzij te zetten. Verdorie, wie wist dat Trevor zo sterk was? Hij had het niet geweten.

      "Trek je kleren aan," fronste Envy toen en keek nieuwsgierig naar Zackary. Hij leek op hem, Trevor en hij hadden broers kunnen zijn, hun kleuren waren zo vergelijkbaar. Het enige echte verschil was dat Zackary kort haar had en een beetje groter was. "Oké, ik weet wat ze zijn… maar wat ben jij?"

      Zackary boog elegant, “je kunt me een bewaker noemen”, glimlachte hij terwijl de vlammen uitgingen. "Een bewaker van zowel mensen als paranormale wezens," corrigeerde hij zichzelf en wierp een blik op Trevor. "Heb je haar niets verteld?"

      "Nee, dat heeft hij niet," Envy schoot Trevor een welverdiende vuile blik toe en richtte toen haar aandacht weer op Zackary. "Bewaker? Wat betekent dat precies? En zijn u en de Trevor broers?” Ze vroeg het zich af.

      "Het betekent dat we beide partijen tegen elkaar beschermen," antwoordde Trevor en voegde toe: "En nee. Wat familie betreft, die heb ik niet.”

      "Oh, nu zit je gewoon vol met informatie," mompelde Envy.

      â€œIk probeerde het je te vertellen,” herinnerde Trevor haar terwijl hij de reservebroek aantrok die Zackary hem net had toegeworpen. "Het is niet mijn schuld dat je niet hebt geluisterd."

      De lippen van Envy gingen uit elkaar om het hem te vertellen, maar ze wachtten even en herinnerden zich schuldig de laatste nacht dat ze Trevor echt had gezien. Hij had haar gezegd dat hij iets te maken had met de C.I.A. maar ze had hem niet geloofd. Ze had hem zelfs bedankt omdat hij dacht dat ze dom genoeg was om voor zo'n slappe leugen te vallen. Maar ja, hoe verwachtte hij dat ze hem zou geloven als hij uitdagend met andere vrouwen danst?

      De keerzijde daarvan was… hij had haar verteld dat dit undercover was voor zijn werk. Envy fronste haar wenkbrauwen om de hoofdpijn die zich aan het vormen was en besloot dat Trevor een grotere klootzak was dan ze oorspronkelijk dacht.

      Chad keek naar de jaguar voordat hij naar binnen ging. Hij kwam een paar seconden later met een spijkerbroek tevoorschijn en gooide die naar Devon.

      â€œWe hebben je hulp niet nodig,” zei Devon terwijl hij de spijkerbroek dichtdeed, naar Envy liep en jaloers een arm om haar middel schoof.

      "O ja? Ik heb je zus gered terwijl je bezig was met het stelen van mijn vriendin,” reageerde Trevor voordat hij zijn verwarmde blik teruggaf naar Envy.

      Envy sloeg haar ogen op en hield haar blik vast met Trevor's blauwachtig-zilveren ogen. Ze kon nog steeds de pijn in hen zien en het maakte haar hart ongemakkelijk slaan. Ze haat hem helemaal niet. Trouwens, ze hield nog steeds van Trevor… maar niet zoals ze van Devon hield. Haar lippen scheidden om te proberen het uit te leggen, maar Devon sneed haar af.

      "Waarom ben je hier gekomen? Heb je ons gevolgd?” Vroeg Devon. Hij vond het niet leuk dat Trevor de Envy naar voren bleef schuiven. Ze had haar keuze gemaakt en Trevor moest dat kleine feit leren verwerken voordat het hem pijn deed.

      â€œEigenlijk is hij hierheen gekomen om mij te zien,” zei Chad zo kalm als hij kon. Hij wendde zich tot zijn zus en nam haar hand in de zijne en trok zachtjes terwijl hij over haar schouder naar Devon keek. “Als je het niet erg vindt, wil ik graag een minuutje privé.”

      Toen liet Devon haar gaan, Chad trok haar naar binnen en deed hem dicht. Hij moest zichzelf er eigenlijk van weerhouden om de deur te vergrendelen. Trouwens, na wat hij net op het erf had gezien, was het niet dat een grendelslot goed zou werken.

      "Weet je zeker dat je hier niet nog een nacht zult blijven? Voor mijn gerustheid?” Smeekte hij, hoewel hij wist dat hij de controle over zijn leven een tijdje geleden was kwijtgeraakt.

      Envy sloeg haar armen om haar broer en gaf hem een broodnodige knuffel en deed een stap achteruit om naar hem op te kijken: “Ik kan het niet. Je zag wat er gebeurde in de kerk vanavond. Iedereen is verward, dus Warren probeert om voor morgenvroeg een afspraak te maken.”

      Ze wierp een blik op de deur toen een andere gedachte haar trof. "Trouwens, bij hen blijven is waarschijnlijk de veiligste plek om nu te zijn. Ik zal je trouwens bellen en vertellen hoe laat de bijeenkomst is en of het bij Maan Dans of Nacht Licht is. Ik wil dat je me een plezier doet. Breng Trevor en vlammend jongetje mee naar de vergadering, want als wat ik heb gehoord waar is… hebben we alle hulp nodig die we kunnen krijgen. "

      â€œVampiers?” Vroeg Chad opnieuw in de politiemodus, СКАЧАТЬ