Κριτήριο Λάιμπνιτς. Maurizio Dagradi

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ για να καθορίσουν την ύπαρξη εκείνου του δυσοίωνου φαινομένου. Διαχώρισε σαφώς, μέσα από διάφορες καλλιγραφίες, ότι διαφοροποιούνταν κατά τρόπο τυχαίο. Η διαίσθηση του ενός ήταν η λύση για το πρόβλημα, στο οποίο ο άλλος είχε κολλήσει και η δουλειά στον πίνακα αντιπροσώπευε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο το πόσο οι τρεις καθηγητές ένωναν τις ειδικότητές τους κατά τρόπο που να επιτύχουν ένα μοναδικό σούπερ-μυαλό, χωρίς ο ένας να θέλει να επικρατήσει του άλλου.

      Αυτό ήταν το πραγματικό πνεύμα της έρευνας της ομάδας και ο Μαρρόν ήταν ευτυχισμένος που ήταν μέρος αυτής.

      Ακόμη παρατηρούσε τον πίνακα, όταν έφτασαν η Μαόκο και ο Κομπαγιάσι. Συζητούσαν έντονα στα Ιαπωνικά, από τα οποία εκείνος δεν καταλάβαινε τίποτα. Ωστόσο, από τον τόνο της φωνής τους κι από την κινησιολογία τους, φαινόταν να καταλαβαίνει ότι η Μαόκο ήθελε με κάθε κόστος να κάνει κάτι, ενώ ο Κομπαγιάσι προσπαθούσε να την αποτρέψει.

      Τον είδαν και σταμάτησαν τη συζήτηση.

      <Ω, γεια σου Μαρρόν-Σαν>, τον χαιρέτησε ο Κομπαγιάσι. <Ωραία, έφερες το υλικό του δεύτερου Μηχανήματος. Μπορούμε να αρχίσουμε αμέσως να το φτιάχνουμε. Τα πειράματα θα τα συνεχίσουμε σε λίγο>, κατέληξε με έμφαση, κοιτώντας τη Μαόκο κατευθείαν μέσα στα μάτια τονίζοντας το «σε λίγο».

      Η κοπέλα έκανε έναν μορφασμό και πήγε να πάρει το φυλλάδιό της, που περιείχε και το σχέδιο του Μηχανήματος.

      Ο Μαρρόν προμηθεύτηκε καλώδια διαφόρων ειδών, βίδες, παξιμάδια και διάφορα αξεσουάρ συναρμολόγησης, μετά έβαλε στον πάγκο τα απαραίτητα εργαλεία: πένσες, κατσαβίδια, ψαλίδια, κόφτες κι ένα ηλεκτρικό τρυπάνι για τη διάνοιξη οπών.

      Εκείνος κι ο Κομπαγιάσι άρχισαν να τρυπούν τη δευτερεύουσα πλάκα, ενώ η Μαόκο έδινε οδηγίες για τις διαστάσεις. Μετά συναρμολόγησαν τις στήλες που αποτελούσαν τον σκελετό της συσκευής. Έδεσαν μερικά εξαρτήματα στις στήλες και τα σύνδεσαν με ένα κουτί συνδέσμου, που ήταν επάνω στην πλάκα. Ετοίμασαν με μεγάλη προσοχή ένα πηνίο που δημιουργούσε τροφοδοτικό κύκλωμα μαζί με έναν πυκνωτή που αποτελούταν από δύο αντικριστές πλάκες, η απόσταση των οποίων ρυθμιζόταν μέσα από μία μικρομετρική βίδα. Ρύθμισαν την απόσταση ακριβώς στα 3 χιλιοστά, την ίδια τιμή στην οποίο είχε βαθμονομηθεί ο πυκνωτής του πρωτότυπου Μηχανήματος.

      Μετά από κάθε φάση συναρμολόγησης, η Μαόκο επιβεβαίωνε ότι οι σύνδεσμοι και οι ρυθμίσεις ήταν απόλυτα σύμφωνες με το σχέδιο.

      Ακούμπησαν τη γεννήτρια υψηλής τάσης στην πλάκα και τη σύνδεσαν στο κουτί συνδέσμου και στο πηνίο.

      Οι παράμετροι που μεταβάλλονταν κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, αντιδρούσαν στην τάση, στο κύκλωμα και στη μορφή του κύματος που παρήγαγε η γεννήτρια, γι’ αυτό τις σύνδεσαν με τον υπολογιστή, μέσω ενός καλωδίου επικοινωνίας.

      Ενώ τοποθετούσαν τα στηρίγματα για τα δύο πλέγματα ιονισμού, έφτασε ο Ντρου, ακολουθούμενος κατά πόδας από τη Νόβακ, τον Σουλτς και τον Καμαράντα.

      <Βλέπω ότι έχετε προχωρήσει. Συγχαρητήρια!> СКАЧАТЬ