Название: Κριτήριο Λάιμπνιτς
Автор: Maurizio Dagradi
Издательство: Tektime S.r.l.s.
Жанр: Героическая фантастика
isbn: 9788873043188
isbn:
Οι παρευρισκόμενοι την κοίταξαν σαν χαζοί.
<Μα δεν καταλαβαίνετε;> φώναξε ακόμη πιο δυνατά. <Το ιωδιούχο βηρύλλιο είναι έντονα υγροσκοπικό και έχει έντονη αντίδραση με το νερό! Και η αντίδραση παράγει υδροϊώδιο, ένα από τα πιο διαβρωτικά οξέα που υπάρχουν! Είστε τυχεροί που είστε ακόμη ολόκληροι. Μα πώς σας ήρθε στο μυαλό να το βάλετε μέσα στο μπολ με το νερό;>
Οι δύο Ιάπωνες συνέχισα να σιωπούν, αλλά ο Ντρου τους κοίταξε επίμονα.
<Δεν ήταν δυνατόν να προβλέψουμε που θα κατέληγε το σημείο Β, με την καινούργια πλάκα>, άρχισε να λέει ο Κομπαγιάσι με άτονη φωνή. <Αυτό ήταν το πρώτο πλήρες πείραμα και, με βάση αυτό μπορούσαμε να αρχίσουμε να βαθμονομούμε μία κλίμακα διαστάσεων, για να υποδεικνύει τον προορισμό>.
Η Μαόκο συγκατένευσε βιαστικά.
<Μα αντιλαμβάνεστε τον κίνδυνο στον οποίο μας βάλατε;> αναφώνησε η Νόβακ. <Αυτό το δείγμα θα μπορούσε να καταλήξει σε οποιοδήποτε σημείο, ακόμη και μέσα σε άνθρωπο!>
<Και λοιπόν;> της ανταπάντησε η Μαόκο. <Ίσως εσείς, η μεγάλη επιστήμων, είχατε κάποια άλλη λύση; Μήπως μας δώσατε κάποιο χρήσιμο στοιχείο, για να βαθμονομήσουμε το μηχάνημα; Όχι. Έτσι, έπρεπε να πειραματιστούμε εμείς. Και ο κίνδυνος ήταν αποδεκτός. Ήμαστε κι εμείς σε αυτό το εργαστήριο. Το πρόβλημά με εσάς τους Δυτικούς είναι ότι για εσάς ο θάνατος είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να υπάρξει, ενώ για εμάς στην Ανατολή, είναι και θέμα τιμής! Να πεθάνεις με τιμητικό τρόπο, κάνοντας κάτι σπουδαίο είναι μία από τις μεγαλύτερες αξίες μας!> κατέληξε η μικρόσωμη Γιαπωνέζα με μάτια που έβγαζαν φωτιές και σφίγγοντας τις γροθιές της.
Η Νόβακ ήταν έτοιμη να απαντήσει, αλλά ο Ντρου παρενέβη για να ηρεμήσει τα πνεύματα.
<Ηρεμήστε, κυρίες μου. Στο τέλος-τέλος, δεν βλέπω τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε, ελλείψει βάσιμης θεωρίας. Μα πώς κατέληξε το ιωδιούχο βηρύλλιο σε ένα εργαστήριο Φυσικής;>
Δεν απάντησε κανείς, ωστόσο η καθηγήτρια Μπράις πήρε το ποτήρι που είχε απομείνει και το πήρε μαζί της. Εκείνο το πρωί έφτασε στη συνάντηση με τα δύο ποτήρια, τα οποία έπρεπε να πάει μετά στο δικό της εργαστήριο, για κάποια πειράματα ρουτίνας. Τα ακούμπησε προσωρνά στο ράφι. Η λιποθυμία και όσα ακολούθησαν με τις ανταλλαγές δειγμάτων ανάμεσα στο εργαστήριο Φυσικής και του γραφείου της, την είχαν κάνει να ξεχάσει εντελώς το ιωδιούχο βηρύλλιο.
Κεφάλαιο X
Ο Μαρρόν στάθηκε τυχερός.
Μεγάλο μέρος των απαραίτητων υλικών, για την κατασκευή του Μηχανήματος τα βρήκε σε άλλα εργαστήρια Φυσικής και Ηλεκτρολογικής Μηχανικής. Τα υπόλοιπα τα ανέθεσε αμέσως σε έναν προμηθευτή, όχι πολύ μακριά από το Πανεπιστήμιο, που έφτασε με ποδήλατο.
Όλα ήταν μέσα σε ένα κουτί μεσαίου μεγέθους με βάρος περίπου ενός κιλού. Εφόσον ήταν ήδη μεσημέρι, πήγε να φάει στο εστιατόριο του Πανεπιστημίου, παίρνοντας μαζί του και το κουτί.
Όπως κάθε μέρα, το μεσημεριανό στο εστιατόριο ήταν για εκείνον μία ευκαιρία να συναντήσει τη Σαρλίν. Μόλις τον είδε με εκείνο το κουτί και με έκφραση κούρασης, κατάλαβε αμέσως ότι κάτι συνέβαινε, ίσως σε σχέση με την СКАЧАТЬ