Сляды волатаў. Алесь Жук

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ калені стаць і расінку з кіслічкі выпіць. Сарвеш рукамі – кропелька долу ўпадзе.

      Дзед прысеў, сарваў некалькі кіслічак і пачаў жаваць. Ягорка здзіўлена паглядзеў на яго.

      – Паспрабуй і ты, – прапанаваў дзед.

      Ягорка сарваў кіслічку, пажаваў.

      – А смачная! Зусім як шчаўе.

      – Таму яе яшчэ і заечым шчаўем завуць.

      – За гэта яе, напэўна, зайчыкі і любяць, заадно і расінкі п’юць, – здагадаўся Ягорка.

      Смагі ён ужо не адчуваў. Нахіліўся, каб яшчэ сарваць, – і пад маладою елачкаю ўгледзеў ужо дарослага, крамянага баравіка з цёмна-карычневай шапачкай. Кіслічка не толькі напаіла, але і грыб Ягорку падаравала.

      Дзе чыё гняздо

      Вясною птушкі вяртаюцца з выраю, каб вывесці птушанят. І таму першы клопат у іх – віць гнёзды. Такой вялікай і дужай птушцы, як бусел, не трэба клапаціцца пра тое, каб схаваць гняздо ад драпежных птушак і звяркоў, якія любяць паласавацца яйкамі і маленькімі птушанятамі. Буслінае гняздо на дрэвах і нават на воданапорных вежах відаць здалёку. Вясною буслы толькі рамантуюць яго, мяняюць падсцілку. У бусліным гняздзе з бакоў і знізу гняздуюцца вераб’і.

      Шпак, вядома ж, прылятае да сваёй шпакоўні. Чысціць яе, выкідае старое гняздо. Шпакі звычайна селяцца паблізу чалавечага жытла. Вядома ж, зробленых чалавекам шпакоўняў на ўсіх не хапае, і таму шпакі займаюць дуплы дрэў. Шпакі могуць выводзіць птушанят два разы за лета. Пасля таго як усе птушаняты вывеліся і падраслі, шпакі збіваюцца ў чароды, кормяцца на ўзлесках і лугах, робяць налёты на вішні ў садах. У пачатку верасня шпакі ненадоўга вяртаюцца да сваіх шпакоўняў, спяваюць раніцай, а потым адлятаюць у вырай – хто ў цёплую Афрыку, хто бліжэй, у Заходнюю Еўропу.

      Пры чалавеку робяць свае гнёзды вясковыя і гарадскія ластаўкі – пад дахамі і ў нішах будынін. Яны вяртаюцца з выраю ці не самымі апошнімі, калі стане зусім цёпла. Лепяць ластаўкі свае гнёзды з камячкоў зямлі, травінак, сцяблінак і праклейваюць, змочваючы іх слінай, знутры высцілаюць пярынкамі, травінкамі.

      А вось берагавыя ластаўкі робяць гнёзды ў абрывістых берагах рэчак – капаюць у іх норкі. У норках жывуць і зімародкі – даўгадзюбыя зеленавата-блакітныя птушкі, якія ўмеюць ныраць і кормяцца маленькімі рыбкамі.

      Птушкі стараюцца рабіць свае гнёзды ў зацішных, утульных месцах. Але гэтага не скажаш пра чарацянак, невялікіх светла-бурых птушачак. Ёсць чарацянкі балотныя, трысняговыя, садовыя. Гэтыя птушкі робяць свае гнёзды ў выглядзе кошыка, падвешваючы яго між сцяблінак, знутры высцілаюць лісцікамі, пухам. Пад ветрам сцяблінкі трыснягу, крапівы (калі гняздо пры доме ў садзе) хістаюцца, і птушаняты люляюцца ў ім, як у калысцы.

      Гнёзды робяць і тыя птушкі, якія не адлятаюць у вырай. Напрыклад, сінічкі. Яны розныя жывуць у нас, але мы найлепш ведаем і часцей бачым сініцу вялікую. Гнёзды ў лесе і ў садах яны робяць у дуплах, у шчылінах дрэў і нават у вулічных ліхтарах. Знутры гнёзды высцілаюць, як і ўсе іншыя птушкі. За лета сініца можа вывесці два вывадкі птушанят.

      Сініцы, як СКАЧАТЬ