Aşk başka yerde. Elif Usman
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Aşk başka yerde - Elif Usman страница 20
“Oldu. Olurum. Bir tek okuyunca adam olunuyor çünkü. Benim babam adam değil miydi?” diyecekti Umut az kalsın. Bereket versin ki tam o sırada annesi, elinde çay ve gözleme dolu tepsiyle içeri girdi.
Hatice, Umut’a olan ilgisini anında kaybederek Ayşe’ye döndü.
“Ay, ne zahmet ettin yine… Bir çay yeterdi…”
“Kuru kuru olur mu? Gözleme ediverdim yanına. Ye.”
“Çok tokum ama madem yaptın…”
“Afiyet olsun.”
Hatice iştahla saldırdı gözlemeye. Umut, içinden gülerek ona baktı. Hatice Teyze’nin çok konuşmak dışındaki en belirgin özelliği daima aç olmasıydı. Hep tok olduğunu söyler ama önüne koyulanları da silip süpürürdü.
“Hadi oğlum, sen de ye.”
Ayşe, Umut’un önüne de gözleme ve çay bıraktıktan sonra geçti, Hatice’nin yanına oturdu.
“Eee?” dedi. “Anlat bakalım.”
Hatice, yemeğe dalmış olduğu için bir an anlamadı.
“Neyi?”
“Ben mi bilecem onu. Demin kıyameti koparıyodun ya, anlatacaklarım var diye.”
Hatice hatırlamıştı.
“Hee, var,” dedi. “Hem de çok mühim.”
Gözlemeden bir ısırık, çayından da bir yudum aldıktan sonra ekledi.
“Sana iş çıktı.”
“Ne işi?”
“Cavidan Hanım’ın yanına hizmetçi arayasılarmış. Yatılı…”
“Aaa? Hani kimseyi istemezdi o?”
“İstemezdi amma mecbur kalmış. Emektar hizmetçisi işi bırakıp gitmiş.”
“Niye ki?”
“Kudurmuş karı. Bu yaşta kocaya varasıymış.”
“Sen nerden duydun?”
“Midem ağrıyo diyip duruyodum ya…”
Ayşe şaşırdı. Cavidan Hanım’ın hizmetçisiyle Hatice’nin midesi arasında ne gibi bir bağlantı olduğunu anlayamamıştı. Merakla, “Eee?” dedi.
“Bugün kalktım, sağlık ocağına gittim. Orada duydum işte. Doktor Bey söyledi. ‘Hatice,’ dedi, ‘sen herkesi tanırsın köyde. Kimin işe ihtiyacı var bilirsin.’ Ben de, ‘bunu bilmeye ne var, doktor bey,’ dedim, ‘Bu köyde işe ihtiyacı olmayan mı var? Maşallah herkes işsiz.’ O da, ‘Yok,’ dedi. ‘Öyle herkes olmaz. Kadın olması lazım bi kere. Öyle her kadın da olmaz. Bir kere temelli kalacak Cavidan Hanım’ın yanında. Sonra becerikli, sabırlı, güvenilir biri olması lazım.’ Benim de aklıma hemen sen geldin tabii. Doktor beye de söyledim. ‘Aynen dediğin gibi birini biliyom,’ dedim.”
“O ne dedi?”
“‘Âlâ. Söyle, hemen yarın gelsin, konuşsun benimle,’ dedi.”
Ayşe bir süre sessizce düşündü. Umut’tan yana bir bakış attı. Umut da yemeyi bırakmış ona bakıyor, ne diyeceğini merakla bekliyordu. Sessizliğe hiç tahammülü olmayan Hatice daha fazla dayanamayarak atıldı.
“Kız, ne düşünürsün arpacı kumrusu gibi? Abimin eline bakmak zoruma gidiyor, bir iş olsa da çalışsam diyen sen değil miydin?”
“He, bendim. Bendim ama…”
“Aması ne?”
“Umut ne olacak? Onu bırakamam ki bir başına…”
“Dert ettiğin şeye bak. O da gelir seninle.”
Hatice hemen Umut’a döndü.
“Söylesene, gitmez misin ananla?”
Umut ne diyeceğini bilemeyerek annesine baktı. Ayşe onun yerine cevap verdi.
“O gelir gelmesine de, bakalım Cavidan Hanım çocuklu kadını evine kabul eder mi?”
“Başka çaresi mi var?”
“Yok mu?”
“Yok tabii. Bu köyde çocuksuz, bekâr karı mı var? Ya bir ayağı çukurda yaşlılar, ya da aklı bir karış havada şuncacık kızlar. Elinden iş gelecek karıların da kocası, bir sürü çoluğu çocuğu var. Onları bırakıp bir yere gidemezler. Beni görüyorsun, başımı işten kaldıramıyorum. Temizlikti, yemekti, çoluktu çocuktu derken hal mi kalıyor insanda? Akşam da herifi memnun etmek lazım. Elimde olsa koşa koşa giderim Cavidan Hanım’ın yanına. Hizmetçilikmiş filan hiç gocunmam. Hiç olmazsa akşamları kafamı dinlerim. Ama benim adam bırakır mı… Sonra çocuklara kim bakacak? Beşini birden toplayıp gitmek de olmaz.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.