АСАРЛАР (II жилд). Сирожиддин Саййид

Чтение книги онлайн.

      Қизлар, қўлда ўроқ, куйлаб ўтасиз,

      Дилда неларнидир ўйлаб ўтасиз,

      Олис адирларнинг буғдойзорида

      Менинг ҳаётимни сўйлаб ўтасиз.

      Сўқмоқлар узилди, узилди йўллар,

      Симлар узилдилар, узилди қўллар.

      Кўнгил узолмадим фақат мен сендан,

      Нурли иплар мисол тортилмиш йиллар.

      Сочинг ҳасратида ҳар ён йиғидир,

      Қошинг қай жаллоднинг хунхор тиғидир.

      Зулфинг остидаги пинҳон холинг ҳам

      Қайси бир ошиқнинг қорачиғидир.

      Кўнглимга йўл солган ул қошлар букун

      Қайси бир дилларнинг кўпригимикин?

      Йўлимга гул сочган ул сочлар букун

      Қайси бир уйларда супургимикин?

      Мен бир кун шубҳасиз такрор бўларман,

      Сокин ёдингизда бедор бўларман.

      Ҳорғин кўзингизда чақиндай чақнаб,

      Саҳро қалбингизда баҳор бўларман.

      Аввал шамол эдим беғам, беармон,

      Кейин майса бўлдим, сўнгра бўлдим дон.

      Фалак тегирмони янчди боримни,

      Бир сиқим тупроқман, бир тутам сомон.

      Дунёга келибсан – дилингда қайғу,

      Осмон бошинг узра сеҳрли кўзгу.

      Умринг – ёр зулфига теккан бир эпкин,

      Киприкдаги кўзёш, лабдаги кулгу.

      Фалак айланади – юлдузли томим,

      Бир ёнда пишиғим, бир ёнда хомим.

      Тунлар япроқ янглиғ юпқайди кўнгил,

      Қатра шабнам бўлди тонгги таомим.

      Дўстим, даҳр боғин мен бир хасиман,

      Йўқлик оҳангларин мунглуғ сасиман.

      Сен фиғон чекмагил фақир кулбангдан,

      Мен ўшал кулбангнинг остонасиман.

      Умр аста айланмоқда азиятга,

      Ёзганларим ўхшаб борар насиҳатга.

      Қай гўшага борсам ундан боқар дардим,

      Ўз онамнинг сочларини оқартирдим.

      Деворларни тирнаганда барги хазон,

      Нечун жисмим зирқирайди ўша замон?

      Кўнгил, кўнгил, қай йўлларда тўкилдим мен?

      Сени охир ўз майлимга қул қилдим мен.

      Нечук хирмон бўлди уйган бу хирмоним,

      На буғдойим аёндиру на сомоним?

      Юлдузларга боқсам совуқ ел келади,

      Юзларимдан шу он қайноқ сел келади.

      Тутган янглиғ хору хаснинг уволлари

      Жой сўрайди мендан кузак шамоллари.

      Лек мен ўзим қай ҳолда ва қайдадирман?

      Адирларда қолиб кетган чайладирман.

      Чайладан ҳам тушади-ку ойнинг нури,

      Не ҳолларга солдинг мени, фалак ҳури!

      Жудолиғлар дунёда, бош узра не ҳаводир?

      Сертаҳлика боғларда шовуллайди хавотир.

      Кўркам ниҳол эрта кун кимларгадир асодир,

      Ўзинг тингла тун чоғи таралган бу ноламни,

      Паноҳингга ол, Худо, ёлғизгина онамни.

      Сарғаядир СКАЧАТЬ