АСАРЛАР (II жилд). Сирожиддин Саййид

Чтение книги онлайн.

      Оловлар комига тушибманми мен?

      Ёнган бир оловли қўшиқманми мен?

      Куйиб ўртанаман нечун бунчалар,

      Дунёда энг сўнгги ошиқманми мен?

      Бир унут дунёдан келгил, эй шамол!

      Бу тун эшигимдан эсгил, эй шамол!

      Кўксимга бош қўйиб, силаб жонимни,

      Мужда ёшлигимдан бергил, эй шамол!

      Йўлимда кўзларнинг жим садолари,

      Қисматлар ноласи, ишқ савдолари.

      Қалбим хазинасин сочиб борурман,

      Яна не истайсиз, дил гадолари?

      Аввал эсга олинг ёшлик пайтимни,

      Сўнг эса ёд этинг айбу дардимни.

      Кўнгиллар тўйида келинчакларнинг

      Либосига тикинг ишқий байтимни.

      Ёмғирлар ёққанда мени ёд этинг,

      Йироқдан, яқиндан мени ёд этинг,

      Мен унут бир байтман, ногоҳ эл ичра

      Шоир қолмаганда мени ёд этинг.

      Мен синсам, ҳаётим жомини эсланг,

      Мен ботсам, умримнинг тонгини эсланг.

      Мен ўтсам, хокимнинг устида у кун

      Мен эмас, отамнинг номини эсланг.

      Бу не фасл эди – йилларим кетар,

      Майсалар, ғунчалар, гулларим кетар,

      Қуёшим, ойларим кетар, ҳар кеча

      Аларнинг ортидан қўлларим кетар.

      Гоҳ оддий тошда ҳам минг бир кўз кўрдим,

      Гоҳ музларда ёндим, ёниб муз кўрдим.

      Сарғайган, заъфарон баҳор кўрдим гоҳ,

      Гоҳида яшнаган кўм-кўк куз кўрдим.

      Мен ишқ диёрининг авомидирман,

      Ердаги ҳар хаснинг каломидирман.

      Сўйлатиб ўтарман сўнгакларимни,

      Машраб армонининг давомидирман.

      Балки кимларгадир ёр бўлиб ўтдик,

      Кимдир зор, кимгадир зор бўлиб ўтдик.

      Гуллар устимиздан қаҳқаҳа урди,

      Гулларнинг пойида хор бўлиб ўтдик.

      Сим-сиёҳ тунлардан чироқ сўрадик,

      Гоҳ ҳушёр, гоҳида мудроқ сўрадик.

      Баъзан фироқлардан тиладик висол,

      Баъзида висолдан фироқ сўрадик.

      Куйганлар ҳурлардан сўйламанг деди,

      Сўлганлар гуллардан сўйламанг деди.

      Кузга ёпишдик сўнг барча шоирлар,

      Бир чол юрагимни куйламанг деди.

      Дардларини олдик, у шод бўлмади,

      Ғамларини олдик – нажот бўлмади.

      Қалблар вайронага айланди, аммо

      Бу дунё барибир обод бўлмади.

      Бир жом истаб ўтдик балки бир умр,

      Бир ном излаб ўтдик балки бир умр.

      Бу маълум, номаълум фалак остида

      Гумном бўлиб ўтдик балки бир умр.

      Гоҳ рақиб, гоҳида дўст, ўтиб кетдик,

      Гоҳ баланд, гоҳида паст ўтиб кетдик.

      Увлаб қолаверди имконларимиз,

      Бу узун йўлдан биз маст ўтиб кетдик.

      Сўзларга гоҳида заҳримиз бердик,

      Гоҳида сир ила сеҳримиз бердик.

      Сағир сингиллардай бошларин силаб,

      Бемеҳр тунларда меҳримиз бердик.

      Сўзларки, СКАЧАТЬ