Az-Ya. Олжас Сулейменов

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      Dastan bizə şeiriyyəti öyrədir. İllər boyu onu sətir-sətir oxuyub qavradıqca poeziya savadın artır. Rus dili və poeti-kasının canlı dərsliyidir bu Dastan – elə bir dərslik ki, qay-dalarını, düsturlarını özün tapıb qurursan, elə bir dərslik ki, insanlar cansıxıcı qanunauyğunluqlardan yüksəkdə durur. Poeziya – qrammatikanın özünüifadəsi deyil, lakin qram-matik duyum bəzən poeziyanı anlamağa kömək edir.

      …İqor və Vsevlodun qoşunları qarşılaşır. Yürüş başlanır:

      Тогда въступи Игорь, Князь, въ златъ стремень

      И поехо по чистому полю. Солнце ему

      Тьмою путь ваступаше: нощь стонущи

      Ему грозою птиць убуди: свисть зиеринь

      Вы стазби: дивь кличетъ връчу древа…¹⁶

      Musin-Puşkinin tərcüməsi: “Княз Игорь вступя въ зла-тое стремя. Поехаль по чисеом полю. Солнче своим зат-мениемъ преграждаетъ путь ему, грозная возтавшая ночью буря пробгждаетъ, ревутъ звери стадами, кричит филинъ на вершине дерева…”¹⁷

      Bir çox mütərcim və tədqiqatçılar bu parçada ilk növbə-də “стазби” sözünün izahını tapmağa çalışır və haqlı olaraq, belə hesab edirlər ki, bu ifadələrin (qeyd etdiyim) mənası bü-töv sətrin bölgüsü zamanı yaranmış bu süni birləşmənin va-sitəsilə aydınlaşdırıla bilər.

      V.İ.Stelletski “стазби ” sözünün yozumu ilə bağlı əsas tədqiqatları ətraflı tədqiq etmişdir, – Maksimoviç birinci ola-raq, burada “въеста” (qalxmaq, durmaq) felini görmüş və “би” hissəciyini sonrakı cümləyə aid etmişdir. Onun yozu-muna əsaslanan Potebninin “узбися Дивъ”: düzəlişini V.A.Yakovlev “збисйа Дивъ” (“звисийа” – diksindi, tər-pəndi, həyəcana gəldi və s.) formasında qəbul etmişdir, son-ralar akademik V.N.Perets də həmin nəticəyə gəlmişdir və hazırda bu variantın xeyli tərəfdarı var – D.S.Lixaçov, O.V.Tvoroqov və s.

      V.F.Rjiqinin “въеста близ” (qalxdı yerindən) düzəlişi paleoqrafiya mövqeyindən əsassız görünür ədəbi baxımdan da qeyri-təbii, süni təsir bağışlayır.

      V.S.Miller, A.A.Potebnya, V.N.Şepkin, V.N.Adrianova-Perets, A.S.Orlov, D.S.Lixaçov, tərcüməçilərdən – A.F.Velt-man, Q.P.Ştorm, N.A.Novikov, L.İ.Timofeyev və başqaları belə hesab edirlər ki, cümlə “въста” feli ilə bitir, yəni, “свист звериный встал” (“heyvan civiltisi qalxdı”), V.Y.Barsov, S.K.Şambinaqo, F.E.Korş və V.Stelletski isə “зби”ni cümləni tamamlayan fel hesab edir və “въеста” sözünü parçalayırlar və “в ста”. Bəs bu “ста” qalığı nəyi bildirir? Burada fikirlər haçalanır: Barsov və Şambinaqo “ста” hissəciyinə “стайа” (dəstə, sürü, qatar), Korş isə “стадо” (sürü, naxır) sözünün qalığı kimi baxırlar. Stelletski ikinci fərziyyəyə tərəfdar çıxır.

      Stelletskinin tərcüməsində mətn belə şəkil alır:

      нощь стонущи ему грозою

      птиць убуди,

      свистъ зверинъ ста(да) зби.

      Дивъ кличеть връху древа¹⁸

      Məncə, bu indiyə qədər edilmiş elmi və bədii tərcümə-lərdən ən uğurlusudur. Digər nümunələrdən söhbət açmaq vaxt istəyir və maraqsızdır. Mən etimoloji üsuldan əvvəl struktural metodu sınaqdan çıxarmaq istədim və bu parçanı aşağıdakı şəkildə düzdüm:

      Солнце ему тьмою путь заступаше.

      Ночь стонщи ему горозою.

      1) Птиць убуди свисть.

      2) Зверинь выста зби.

      Дивь кличеть вьрху древа…¹⁹

      Müqayisə üçün daha bir təbiət təsvirinə – döyüş ərəfə-sində səhərin açılması səhnəsinə diqqət yetirək:

      Долго ночь меркнет

      Заря свет запала.

      Мъгля поля покрыла.

      3) Шекоть славый успе.

      4) Говорь галичь убуди²⁰.

      Dastanın iki müxtəlif yerindən götürülmüş cümlələrin qrammatik qohumluğu şəxsən məndə heç bir şübhə doğur-mur. Bir-birindən yalnız mübtədanın mövqeyi ilə seçilir, la-kin belə inversiya mümkündür və həm Dastan dövrünə, həm də sonrakı dövrlərə aid rus ədəbi dili tərcüməsində bu cür nümunələrə çox rast gəlmək olar.

      1, 2, 3, 4 konstruksiyalarının ümumi quruluş xüsusiy-yətləri:

      1. Təyini xəbərdən əvvəl gəlməsi (птичь убуди-зверинъ въста-славий успе-галич убуди);

      2. Xəbər felin keçmiş zamanı ilə ifadə edilir (убуди-въста-успе-убуди);

      3. Təyin sifətin qısa forması ilə ifadə edilir (птичь-зверинъ-славий-галич).

      Quruluş baxımından 1 və 2-ci sətirlər 3 və 4-cü sətirlər kimi bir-birinə tam uyğun gəlir.

      Beləliklə, bu nəticəyə gəldim ki, “птичь” çoxlarının dü-şündüyü kimi isim deyil, qısa formalı sifətdir, belə bir qram-matik oxunuşdan slavyan ədəbiyyatı üçün qəribə və yad səs-lənən “свист звериний” (heyvan civilitisi) ifadəsi aradan qalxır. Daha dəqiq və ənənəvi – “птичий свист” ifadəsi pey-da olur. (Hətta Musin-Puşkin də öz tərcüməsində “свист звериний” ifadəsini işlətmək istəməmiş, onu “ревут звери” nərilti, böyürtü ilə əvəz etmişdi).

      Mən СКАЧАТЬ