Quran hekayətləri. Sədrəddin Bəlaği

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ O mənə yol göstərir, ruzi verir. Xəstələnəndə şəfa bəxş edir. Məni öldürür və sonra dirildir. Və ümidvaram ki, cəza günündə məni bağışlayan O olacaq".

      İbrahimin güclü dəlilləri tayfası üçün təsirsiz oldu, onun dəvətini qəbul etmədilər. İbrahim gördü ki, onların qulaqları var, könülləri haqqın üzünə bağlıdır və eləcə öz qorxularının ətəyindən asılı qalaraq bütlərə pərəstişdə inad edirlər. Ona görə də bütlərin qəsdinə durmağa and içdi. Nəyin bahasına olur-olsun, tayfasına açıq-aşkar başa salmaq istədi ki, onlar bir xeyir verməyə, zərər vurmağa, ya bir dərdi sağaltmağa qadir deyillər və onlara bütlərə ibadətdən bir xeyir gəlmədiyi kimi, bu adəti tərk etməkdən də bir zərər yetməyəcək.

      İbrahimin tayfasının belə bir adəti var idi: onlar hər il bayram günlərini şəhərdən kənarda keçirirdilər. Şəhərdən çıxmazdan qabaq yemək hazırlar və məbədə qoyardılar ki, qayıdandan sonra da ləzzətlə yesinlər. Onların inamına görə, allahları bu müddətdə o yeməklərə bərəkət verirlər. Camaat şəhərdən çıxmaq istərkən İbrahimdən xahiş etdi ki, onlarla getsin. Lakin İbrahim onların dəvətini qəbul etmədi, çünki bütləri dağıtmaq qərarına gəlmişdi. O, özünü xəstəliyə vurdu, əslində heç bir xəstəliyi yox idi. Ancaq çox əzgin və qəmli idi, ürəyi sıxılırdı. Tayfasının yoldan azması İbrahimə bərk təsir etmişdi.

      Adamlar İbrahimin xəstəliyinin onlara keçməsindən qorxaraq onu şəhərdə təkcə qoyub şad və sevincək şəhərdən çıxdılar.

      Budur, şəhər bomboşdur, məbəd sakit və kimsəsiz, səs-səmirsizdir! Hətta məbədin xidmətçiləri də şəhərdən getmişlər!

      İbrahim şəhəri xəlvət, düşmənləri xəbərsiz görüb bu fürsətdən istifadə etdi. O, yavaş-yavaş gedib məbədə daxil oldu. Məbədə və ordakı bütlərə uzaqdan tamaşa etdi. Onların qabağına qoyulmuş yeməkləri gördü. Rişxənd və istehza ilə bütlərə salam verib dedi: "Yemək yemirsiniz?"

      Sonra onların həmişəki kimi sükutunu görüb bir daha istehza ilə dilləndi: "Niyə danışmırsınız?"

      Aydındır ki, cansız daşların və taxtaların anlama, dərketmə və danışma qüdrəti yox idi.

      İbrahim bütlərin bir hissəsini əlilə, bir hissəsini isə ayağı ilə yerə saldı. Qəzəb və intiqam şöləsi ürəyində baş qaldırdı. Baltaya əl atıb bütlərə cumdu. Bütlərin əl və ayaqları İbrahimin zərbələrindən onun ayaqları altına düşürdü. Daş və taxta parçalarından məbəddə təpə yarandı.

      Bütlərin hamısı baltanın zərbələrindən Allahın birliyinə inanan qəhrəmanın qollarının gücündən xurd-xəşil oldular. Bu macəradan salamat çıxan təkcə böyük büt idi. İbrahim böyük bütü saxlamışdı ki, özünün güclü və danılmaz dəlillərini onun vasitəsilə sübuta yetirsin. Tayfa üzvləri bayram mərasimini başa vurub şəhərə qayıdacaq və ondan soruşacaqdılar ki, onların məbədini kim təhqir edib, bütlərini kim dağıdıbdır? Onda İbrahim böyük bütü göstərərək və nəhayət, onları boyunlarına almağa məcbur edəcəkdi ki, bütlər danışmır, onların ağıl və iradələri yoxdur, xeyir-şərə qadir deyillər. Bu aşkar etirafdan sonra bəlkə onlar özlərinə gələlər və azdıqları yoldan dönərlər.

      İbrahim sınıq bütləri bir yerə yığıb sevincək halda məbəddən çıxdı. O, pozğunluğun köklərini kəsdiyinə, bütpərəstliyin əlamətlərini məhv etdiyinə görə sevinsə də, ancaq fikirləşirdi ki, görəsən bu böyük hadisəni tayfası necə qarşılayacaq. Ona görə də özünü gələcək hadisələrlə qarşılaşmağa hazır edirdi.

      Tayfa adamları şəhərə qayıtdılar və bütləri parça-parça edilmiş gördülər. O mənzərənin vahiməsi elə güclü idi ki, bir müddət onları şaşqın etdi. Sonra elə ki, özlərinə gəlib əsəblərini cilovladılar, bu ağır işi törədəni axtarmağa başladılar. Onlar dedilər: "Bizim allahların başına kim bu oyunu açıbdır? Şübhəsiz ki, o, zülmkar adamlardandır!"

      Bu arada onlardan biri dedi: "Bütlərin adını İbrahim tez-tez çəkirdi. O, bizi bütlərə pərəstişə görə danlayırdı, onları təhqir edirdi. Belə çıxır ki, bu işə o cürət edib, onun işdir".

      Bu yolla onlar bütləri sındıranı tapıb onu günahına uyğun bir cəzaya çatdırmağı qərara aldılar.

      Onların qəlbində qəzəb odu şölələndi. Qışqıra-qışqıra tələb etdilər ki, İbrahim mühakimə olunsun və ona cəza verilsin.

      Ölkədəki tayfaların hamısının bir yerə toplanması İbrahimin illərlə həsrətində yaşadığı arzularından idi. Bütün tayfaların, hamının qarşısında o, öz dəlillərilə onların əqidələrini yalana çıxarmaq istəyirdi.

      İbrahimin bu işi ildırım sürətilə bütün məclis və yığıncaqlara, hər tərəfə yayıldı və camaat dəstə-dəstə İbrahimin mühakiməsinə və cəzasına baxmağa yığılıb gəldi. Onlar bu işgəncə və əzabın tamaşası ilə ürəklərindəki qəzəb atəşini söndürmək istəyirdilər.

      Qazılar İbrahimi qəzəblənmiş camaat qarşısına gətirdilər. Açıq məhkəmə başlandı.

      Qazılar dedilər: "Ey İbrahim, bütlərin başına bu oyunu sən açmısan?"

      İndi mətləbini demək üçün İbrahimə fürsət düşmüşdü və o gərək bu fürsətdən tam istifadə edib çoxdankı arzusuna çatsın. Buna görə də o, qəlbinin gücü və məntiqinin qüdrəti ilə camaatın güman etdiyinin, gözlədiyinin tam əksinə, məhkəmənin səmtini dəyişdirib, öz əməlini boynuna almaq əvəzinə dedi: "Bəlkə bütlərin böyüyü bu işi onların başına gətiribdir. Ona görə də əgər danışırsa, özündən soruşun".

      Hikmət və danlaqla, rişxənd və istehza ilə dolu bu sözlər kütlədə güclü və qəribə təsir doğurub onların fikir və düşüncələrini alt-üst etdi. Bu sözləri eşidənlər bir-birini danlamağa, məzəmmət etməyə başladılar. Bir dəstə adam üzünü camaata tutub dedi: "Sizin özünüz, şübhəsiz, yanlış iş görmüş, allahlarınızı kimsəsiz qoymuşsunuz".

      Qazılar İbrahimin məntiqi qarşısında mat qaldılar, dilləri dolaşdı. Başlarını aşağı salıb fikrə getdilər. Beləcə bir az durduqdan sonra çətinliklə də olsa fikirlərini topladılar və İbrahimə dedilər: "Ey İbrahim, sən özün bilirsən ki, bu bütlər heç bir suala cavab vermirlər. Belə olduqda bizi niyə onlardan söz soruşmağa, şahidlik etməyə çağırırsan?"

      Qazılar bu sözlərilə istər-istəməz etiraf etdilər ki, bütlər aciz və zəifdirlər, ətraflarında baş verənləri və ya öz başlarına gələnləri eşidib, bilməkdə gücsüzdürlər. Beləliklə, onlar öz allahlarının ədalətsizliyi dəf etməkdə, hər cür məkr və hiyləni açmaqda qüdrətsiz olduğunu təsdiq etdilər.

      Bu vaxt İbrahim qazıları cəhalət və təkəbbürdə inad göstərməkdə, həqiqəti aşkar olandan СКАЧАТЬ