Ихлас тойгылар / Искренние чувства. Илдус Гыйләҗев

Чтение книги онлайн.

      Алып китим әле сине

      Карурман якка табан.

      Шау-шу тулы дөньясыннан

      Алҗыдым, ардым тәмам.

      Аулак җирдә кала алсак

      Икәүдән-икәү генә,

      Бер ял итеп алыр идем,

      Баш куеп итәгеңә.

      Күбәләкләр канат җилпеп

      Куанып йөрер иде.

      Син күбәләк кызы булып,

      Төшемә керер идең.

      Җиңеләеп калырмын күк,

      Җиденче күккә җитеп.

      …Авыраеп басып торам,

      Синең җавапны көтеп.

      Әйдә, алып китим әле

      Карурман якка табан –

      Бәхетле якка табан…

      Мавыгу да түгел, саташу да,

      Мин яраттым сине чын-чынлап.

      Дога ятлап барган дәрвиш сыман,

      Исемеңне йөрим пышылдап.

      Яшерепләр калып булыр микән?

      Инде чынлап шүрли башладым.

      …Кеше барда ялгыш, онытылып,

      Кемлегеңне әйтеп ташлармын…

      Яшем чыкмый, әмма үзем

      Юл буена кайтам елап.

      Бергә булган мизгелләрнең

      Бөртегенә кадәр уйлап.

      Нинди назлар кичергәнбез? –

      Ул чакларда тойдык микән?

      Юктыр, юктыр: сөю – сукыр,

      Күп нәрсәне күрми икән.

      Күрә белсә, безне болай

      Бичаралар итмәс иде.

      Сине – миннән, мине синнән

      Читкә алып китмәс иде.

      Үзебез дә саташканбыз,

      Ике күзле була торып.

      Бәхет даулап маташабыз,

      Ике аерым дөнья корып.

      Сине күрдем… мохитеңнән

      Ала гына алмыйм йолып.

      Озаккарак калсын нурың,

      Күзләремне барам йомып…

      Бозыклыкка керми лә ул

      Минем сиңа тартылу.

      Татлы җылы тоеп яшим

      Чакырымнар аркылы.

      Нигә шуны белә торып,

      Сирәк килә хәбәрең?

      Талы сынган сандугач күк

      Була кайчак хәлләрем.

      Куначасыз күңел китек,

      Җыр башлауда кызык юк.

      Яраттырып, һаваландың…

      Менә шул чын бозыклык.

      Мин әйткәннәр сиңа килеп бара:

      Ялгышасың, дидем – ялгыштың.

      Нәтиҗәсен әнә күреп торам:

      Күзләреңнән ага сагыш-моң.

      Барма, дигәндә дә тыңламадың,

      Күрәчәгең тартты – ашкындың.

      Бер йомычка булдың уртасында

      Үкенечләр тулы ташкынның.

      Кире кайт, дип, күпме үгетләдем,

      Колак салмый үттең – тискәре.

      Ә үзеңне тормыш чоңгыллары

      Алып кереп китте эчкәре.

      Кисәттем бит юкса, ә бит үзем

      Күрәзәче булып тумаган.

      …Мәхәббәттән качып бәхет тапкан

      Кеше әле җирдә булмаган…

      Ертык болыт аша карый да ай,

      Бакчагызны нурга тутыра.

      Кура СКАЧАТЬ