Ихлас тойгылар / Искренние чувства. Илдус Гыйләҗев

Чтение книги онлайн.

      Ничә тапкыр әйткәнең бар:

      – Җете кызыл тиз уңа.

      Ник соң миңа ышанмыйсың?

      Хәтерем кала шуңа.

      Аңлыйсым да килә сыман –

      Ашыккан ашка пешә.

      Юк, килешмим! Синсез узган

      Көннәрем искә төшә.

      Ходам шаһит! Сагынудан

      Шашынып йөргән идем.

      Шигең калса, дәлилләргә

      Утка да керәм, дидем.

      Мин ясалма була белмим,

      Үтенәм, шуңа төшен.

      Җете кызыл чиккә җиттем,

      Уңдырмау – синең эшең!

      Карашыңны алма миннән берүк,

      Синең якка тарта кашларым.

      Тиктомалдан синме шырпы сыздың,

      Ут кабынды, яна башладым.

      Түзәм, түзәм! Китә генә күрмә,

      Кем икәнең әйтмәм, кычкырмам.

      Беләм бит мин – хисләр илендә дә

      Зур ут чыга нәни очкыннан…

      Урамнарда бик еш очрашабыз,

      Үткәнең бар хәтта орынып.

      Эндәшергә һәрчак читенсенәм,

      Карамагач үзең борылып.

      Дулкынланып йөрим эзләреңдә,

      Күз алдымда назлы карашың.

      Ни булды соң?

      Нигә синең арттан

      Туктамыйча килә барасым?

      Чакрымнарны хәтсез узганым бар,

      Максат булса, юлны табасың.

      Ничек үтим монсын, иң озынын –

      Ике күрше йөрәк арасын?!

      «Сау бул», – диеп китеп бардым,

      Килмәсә дә китәсем.

      Сүз әйтелгән, юл киселгән,

      Инде ни хәл итәсең.

      Шулай булгач, нигә кабат

      Кайтуымны көтәсең?

      Тырышсам да уза алмыйм

      Горурлыгым киртәсен.

      Үзең теләп җибәрдең ич,

      Көч тап минсез торырлык.

      …Бер түбәгә сыймыйлар шул

      Түбәнлек һәм горурлык…

      Тешләмәдем, күрдем генә,

      Узып кына киттең лә.

      Сине уйлап таң аттырам,

      Хыялыйлар иттең лә.

      Тыелган зат идеңме соң,

      Кем күрсәтте җәһәттән.

      Сөрделәр, Адәм шикелле,

      Тыныч төнем-җәннәттән.

      Әллә берәр гөнаһым бар,

      Үч аламы Алласы?

      Җәза күрәм, авыз итми

      Сине – оҗмах алмасын…

      Бер бәхетсез булдың син дөньяда,

      Нишләсәң дә китә кирегә.

      Ярдәм итә алмыйм, теләсәм дә

      Бик бәхетле итеп күрергә.

      «Күрешик тә, әйдә, киңәшик», – дим,

      Тәкъдимемне кире кагасың.

      Ияләштерүләр күп җиңелдер

      Урмандагы бүре баласын.

      Нәселеңнең булган гөнаһлары

      Сиңа гына әллә төшкәнме?

      Котың очар, әгәр сөйли калсам

      Синең хакта күргән төшләрне.

      Дөрес җирдән аны эзләмисең,

      Белмәвеңә калам гаҗәпкә.

      …Бәхетне СКАЧАТЬ