Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке). Рәдиф Гаташ
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ страница 11

СКАЧАТЬ уемнан көлде ул:

      «Чын матурлык төнен балкый!» – диде ул.

      Шик уятты нурга – табынганыма, —

      Юл адаштырды мәхәббәт багына…

      Айнып, шашу булды «дәрес» азагы:

      Гөнаһ тәме җанда… Вөҗдан газабы!

      Уйлыйм хәзер: ничек аңа ышандым?

      Гүя изге иманымнан буш калдым.

      …Ни гаҗәп! Мин соңлап булса да куган

      Шул рух бүген яшьләргә… остаз булган!

      Көләләр әйтсәм: «Ул – кара фәрештә…»

      Ахры, кергән тагын изге рәвешкә.

      Тагын иблис менсә күккә – гарешкә?

      Бишенче каләм. Синең хат

      – Ниндидер көч каршы, ахрысы, миңа:

      Бер-бер артлы дүрт (!) каләм белән сиңа

      Язмак булдым – тыңламады берсе дә…

      Бишенчесе бары буйсынды менә…

      Нинди көч соң? Ул нигә каршы миңа?

      Әллә уйларым томанлы булганга,

      Сәер хәлләргә юлыгам бу айда:

      Утырсам, арба-автобус туктала,

      Йә көтмәгәндә нәрсәмдер югала…

      Гаҗәп түгелме? Аптырыйм шуңа да.

      Яшерен бер көч… миннән үч ала бугай

      Сине онытмавым өчен гел шулай…

      Югыйсә әйт, ни сәбәп бар соң моңа:

      Шул каләмнәргә кадәр каныксын да!

      Яшерен бер көч… көлә, шаяра бугай…

      Нидер үрти эштә, өйдә һаман да…

      Ямь табалмыйм бу язда Казанда да.

      Китәр идем еракларга… ә кая?

      Шул каршы көч көтсә мине анда да:

      Качып булмаса аңардан кайда да?!

      Каләмем, дим, инде син дә сынма, йә,

      Түз инде тагын беразга, тыңла, йә…

      Бел: кыен бәхетен юллап язганда,

      Гүя соңгы өметенә таяна, —

      Шушы каләмгә ялвара кыз бала…

      Карышма, бишенче каләм, ташлама!

      Сасна Пүчинкәсе авылы зиратында

      Әкрен, әй, җил, тын да тыңла:

      Монда – Тукай әнкәсе…

      Чишмә җырлый… Гүя ул да

      Шул әнкәнең тәңкәсе, —

      Йә моңлы чулпы тавышы.

      …Кызларның судан кайтышы.

      (Тыңла, Шагыйрь әнкәсе!)

      Һәр татар кызы баш исен

      Бөек Ана кабренә;

      Шаулый каеннар… Ул инде

      Күчкән халык бәгъренә.

      Монда бары кабер ташы

      Сөйли: «Тукай әнкәсе…»

      Ә чишмәләр тынмый-җырлый:

      «Сасна кызлары, исән бит

      Мәмдүдәнең тәңкәсе,

      чулпылары?

      Мирас итте

      Якты моңын, ак күңелен

      Сезгә – Шагыйрь әнкәсе…

      Сездә – чулпы, тәңкәсе…»

      1912 ел

      Зәйтүнәнең Тукайга багышлаган догасы

      – Мин Сезгә шундый теләкләр телимен:

      Язарга теләгән барлык

      шигырь юлларыгыз

      Үзләреннән-үзләре язылсыннар —

      Яңгырасын җиһанга җырларыгыз…

      Тик изгелектән яралсын ул җырлар,

      Пакьлектән: иманыгыз – уйларыгыз…

      Иң караңгы вакытыгызда да ташламасын

      Туганнан алып

      Сезне саклап килгән моңнарыгыз!

      Мин Сезгә ихлас теләкләр телимен:

      Сүрәдәй СКАЧАТЬ