Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 3. Ахат Гаффар
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 3 - Ахат Гаффар страница 22

СКАЧАТЬ Әйтермендер.

      Гөлмәрьям күренә.

      Гөлмәрьям. Әстәгы, килен! Нишләп кукуруз карачкысы шикелле торасың?

      Җәваһирә. Таш җыючы бу тиле эчендәге җеннәр өерен туздырмаммы дип. Чәнчелсен лә! (Сәләмәне Раушан башына каплый.) Тор шушылай! Таш сөяркәңне чыпчыклар буямасын, каравылла!

      Гөлмәрьям. Бүген мунча якмакчыгыз түгелме соң? Икенче көн инде ягып кертә алмыйсыз. Мәтрүшкә кушып, миңа себерке бәйлә, Раушан. Кичә берне генә бәйләгәнсең.

      Җәваһирә. Аның гамендә каен себеркесемени! Әнә аның себеркесе! (Сынга ишарәли.)

      Гөлмәрьям. Онытма, Раушан, миңа атап, ике себерке бәйлисе. Чабынам, чабынам бүген!.. (Кереп китә.)

      Җәваһирә (Раушанга балта суза). Мә!

      Раушан. Нәрсәгә?..

      Җәваһирә. Ват, кеше көлдермә.

      Раушан балтаны ала.

      Раушан. Мунча як.

      Җәваһирә. Сының яксын. Элгәресенә ул керер…

      Раушан. Сүзең саен өч пот боз да биш пот тоз!

      Зиләйлүк йөгереп үтә. Кувалда тоткан Акчура керә.

      Акчура (ачулы). Шушы якка йөгерде – кая минем хатын, Раушан? Йокымнан уятып, юк кәҗәне кудырып йөртә! Ирне тик торганда борчый торган нинди мода китте бу? Идән юсалар да, суын бездән түктерәләр. (Раушан кулындагы балтага күзе төшә, сынга ишарәләп.) Моны юкартасың мәллә? Габариты нормаль ләбаса! Бер-ике сәгатькә җан иңдерергә иде моңа, ә? (Сынның биленнән сыйпый.)

      Зиләйлүк күренә.

      Зиләйлүк (үзалдына). Күп сыйпансаң, Тәңре иңдергән үз җаннарыңнан ничек мәхрүм калырга белмәссең әле! (Югала.)

      Акчура. Бу сынны төнгә хатын янына яткырып куясы иде. Сат, күрше. Күпме сорыйсың?

      Раушан. Аның кадәр акчаң юк синең.

      Акчура. Бәлки, минем хатын алыр? Юмалар әмәлен тапсам…

      Раушан. Син, Акчура туган, дөнья белән хатыныңны бергә бутама. Бел: бу дөньяда синең хатын әтәче белән Биккол хатыны кәҗәсеннән битәр дә тамашалар шактый әле! Бу дөньяның без күрмәгән күпме сыннары бар аның! Без ишетмәгән күпме Луи Армстронглары җырлый!

      Акчура. Билләһи газыйм, кичәге… кем әле… Луяструк шәп иде.

      Раушан. Минем патефоным кичә яхшы уйнады, җен баласы!

      Акчура. Чегәнчески җырлады. (Иңбашларын дерелдәтә.) У-ух! (Тамак төбе белән җырлый.)

      Сөйсәң сөй, сөймәсәң сөймә генә-ә!..

      Раушан. Андый патефоннар авылның беркемендә юктыр инде. Ә бездә сакланган, җен баласы.

      Акчура. Бала-чагасыз йортта кая китсен?

      Мунча ишеге төбендә Җәваһирә күренеп ала. Раушан аңа карап тора.

      (Кабатлап.) Бала-чагасыз йортта кая китсен?

      Раушан (үзалдына). Луи Армстронг, җен баласы. Аның исемен пуля сызгырулары, җәрәхәттән үлгән солдатлар ыңгырашуы, туп-туры өскә килгән танклар үкерүе, ә сугыштан соң трактор, комбайн тавышлары ничек оныттырып бетермәде икән? Шуны әйт син, Акчура: ул исем ми тамырларына нинди җепләр белән тегелгән икән?

      Акчура (утыра). Кызык исем…

      Раушан. СКАЧАТЬ