Шигырьләр / Стихи (на татарском языке). Габделджаббар Кандалый
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Шигырьләр / Стихи (на татарском языке) - Габделджаббар Кандалый страница 13

СКАЧАТЬ ширин зәбаным[251],

      Карангу әйләдең рәушан[252] җиһаным.

      Йөрәгем парәсе, кувәти җаным[253],

      Фида улсын бу тәндә сәңа җаным!

      Ки мәгъшукым, мәне Мәҗнүн итебсән,

      Әлифдик къәддемне[254] нун әйләйүбсән.

      Бу халеми сәңа дидем сәр-а-сәр[255],

      Дәуа улгыл бу халемгә сән, и йар!

      Морадыңны Хода кыйлсун кифайәт[256],

      Башыңдин китмәсүн чәтре гъинайәт[257].

      Теләген һәр нәчүк булса, һәман бул[258];

      Яман телдин, яман күздин әман бул!

      Бу дөньяда, ул дөньяда аби[259] тап,

      Нә мәкъсудың – ки андин нигү[260] тап.

      Яныңда гъәндәлиб[261] укыйа дәстан[262],

      Кәчсүн гомрең бәр(дәри?] багы-бөстан.

      Ачылсын күңелүң[нең] нәүбәһари[263],

      Вирә Хакъ гъиззәте бәхт сад-һәзари[264].

      Сәхаби зыйльлең[265] эчрә һәр нә ки вар,

      Мәсуни, мәхфуз[266] ула анлар, и йар!

      «Башыңдадыр мамык калпак…»

      Башыңдадыр мамык калпак,

      Аякыңда читек-башмак,

      Бәнем күңлем сәңа моштакъ[267], –

      Мәхрүм кыйлмасанә, җаный!

      Йөзең рәушан, телең сөчек[268],

      Буең зифа, билең нәзек,

      Кулыңдадыр көмеш йөзек, –

      Гаҗәб һиммәт ирер, җаный!

      Колакыңда көмеш алка,

      Дәхи артыңдадыр тәңкә;

      Морадыңдыр сәнең кемдә? –

      Серең белдерсәнә, җаный!

      Тәмам әгъзаларың төзек,

      Кулларыңда һәм беләзек,

      Ауазыңдыр дәхи нәзек, –

      Чү былбыл ауазы, җаный!

      Яратыбдыр сәне Алла,

      Сүзем юкдыр сәңа әмма,

      Безне һәм күңелдин салма, –

      Бәйан әйлә әхуалең, җаный!

      Беләкләрең сәнең аппак,

      Өстеңдәдер йәшел күлмәк,

      Морадымдыр сәне алмак, –

      Бәйан әйлә әхуалең, җаный!

      Морадымдыр ирешмәккә

      Сәнең илә күрешмәккә,

      Дәхи әхуаль сорашмакка, –

      Хода нәсыйб әйләсен, җаный!

      Йөзең рәушан, билең нәзек,

      Бәнем гарзым[269] үзең күрмәк,

      Күреп нәчеклекең белмәк, –

      Бәйан ит әхуалең, җаный!

      Ки исмеңдер сәнең фәлян,

      Сәңа, җаным, кыйлам сәлам,

      Догаларым сәңа салам, –

      Мөбарәк җәмалең күрәм…

      «Буең күрдем, дидем…»

      Буең күрдем, дидем: «Әлхәмделилла[270]!»

      Йөзең күрдем – укыдым «къөль-һу-Алла».

      Зирәк булсаң белерсең бу сүземне,

      Фәһем кыйлып[271] саласән җан-күзеңне.

      Гакыйль[272] улсаң, сүзем тот, и нигярем[273],

      Сән ирерсән, җаным, бәнем сәүәрем.

      Нәһар улса[274], һич чыкмыйсың исемдин,

      Кичә СКАЧАТЬ

<p>251</p>

Ширин зәбан – тәмле тел, татлы тел.

<p>252</p>

Рәушан – якты, нурлы.

<p>253</p>

Кувәти җан – җан куәте, җан көче.

<p>254</p>

Къәддем – буй-сыным, гәүдәм.

<p>255</p>

Сәр-а-сәр – баштан аякка, баштан ахыргача.

<p>256</p>

Кифайәт кыйлу – канәгатьләндерү.

<p>257</p>

Чәтре гъинайәт – ярдәм чатыры (саклап тора торган зонт).

<p>258</p>

Һәман булу – шулай ук булу.

<p>259</p>

Аби – абны (аб – су).

<p>260</p>

Нигү – яхшылык, изгелек.

<p>261</p>

Гъәндәлиб – сандугач, былбыл.

<p>262</p>

Дәстан – дастан; монда: мактау, мәдхия.

<p>263</p>

Нәүбәһари – нәүбәһар; иртә яз, яз башы; биредә: иртә яз кебек.

<p>264</p>

Сад-һәзар – йөз мең.

<p>265</p>

Сәхаби зыйльлең – ышык (булырлык) болытларың.

<p>266</p>

Мәсуни, мәхфуз – сакланган, исән-имин.

<p>267</p>

Моштакъ – омтылучы; атылып, тартылып торучы.

<p>268</p>

Сөчек – тәмле.

<p>269</p>

Гарз (гъәрз) – үтенеч; теләк.

<p>270</p>

Әлхәмделилла – Аллага мактау булсын.

<p>271</p>

Фәһем кыйлып – аңлап, төшенеп.

<p>272</p>

Гакыйль – акыллы кеше (акыл иясе).

<p>273</p>

Нигяр – сын, санәм (табыну объекты).

<p>274</p>

Нәһар улса – көндез булса (таң атканнан соң – көне буе).