Gezondheid uit de apotheek van God. Maria Treben

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ patienten, zo goed genezen, dat zij een deel van de voorziene bestralingen niet meer nodig had.

      Goudsbloemzalf is ook een allerbeste hulp bij voetschimmel. Vele brieven bevestigen mij dat, zelfs in gevallen waar vroeger alle aangewende middelen faalden. Ook goudsbloemaftreksel van vers kruid kan in zulke gevallen heel goed gebruikt worden. Bij schimmel in de buurt van de vagina, helpen wassingen en zitbaden met goudsbloemafkooksel. Daarvoor neemt men 50 gr. gedroogde (of twee handen vol) verse goudsbloemen per zitbad.

      Uit Stuttgart schreef mij een vrouw, dat haar man aan voetschimmel geleden had. Wat hadden zij al niet gedaan! Baden, zalf, poeders niets werkte! Toen probeerde hij het met de goudsbloemzalf. Na acht dagen waren de wonden dicht, en bleven het ook. Is dat geen wonder? Behalve zalf zou men eigenlijk ook de goudsbloemtinctuur moeten kunnen maken. (Zie: Gebruiksaanwijzing.) Deze tinctuur, met gekookt water verdund, is bijzonder goed voor omslagen op wonden, kwetsuren, bloedingen, spierverrekking, ja zelfs tegen etterende of kankerachtige zweren, bij doorgelegen wonden, gezwellen en builen.

      Niet alleen pastoor Kneipp zette zich in voor de goudsbloem als natuurgeneesmiddel tegen kwaadaardige zweren, maar ook bekende artsen zoals Dr. Stäger, Dr. Bohn, Dr. Halenser en anderen. Dr. Bohn noemt de goudsbloem zelfs het belangrijkste geneesmiddel tegen kankerziektes, indien er geen operatie meer mogelijk is. Hij beveelt ons dan aan om lange tijd goudsbloemthee te drinken. Het versgeperste sap van goudsbloem kan ook met beste resultaten bij huidkanker gebruikt worden, een bloedgezwel kan verdwijnen door deze vaak met vers goudsbloemsap in te wrijven, evenals bij sproeten en ouderdomsvlekken. Ook kankerachtige vlekken kunnen aldoende verdwijnen.

      Korte tijd geleden wees de Amerikaanse arts en onderzoeker Dr. Drwey op de unieke geneeskracht van de goudsbloem bij kanker, waarvan hij goede resultaten kon bekend maken. Inwendig wordt goudsbloemthee gebruikt bij maag- en darmziektes, bij maagkrampen en -zweren, evenals bij dikkedarmontsteking, waterzucht en bij bloed in de urine. Ook bij besmettelijke ziektes (virusziektes), bakteriënverspreiding, is deze thee een buitengewone hulp.

      Hoe wonderbaar verse goudsbloemthee werkt blijkt uit volgend bericht, dat mij een arts vertelde: »Een klein, tweejarig meisje was na herhaalde polioinenting tamelijk ziek geworden, leed aan chronische diarree, vermagering en een merkbaar verzwakt gezichtsvermogen, met daarbij alle mogelijke spijsver-teringsmoeilijkheden. Tenslotte had men bij het klinisch onderzoek paratyphus vastgesteld, waartegen het kindje in het ziekenhuis moest behandeld worden. Na een week gebruik van goudsbloemthee uit vers kruid en enkele homeopathische medicijnen was het kind zo goed als hersteld. Haar stoelgang werd toen driemaal onderzocht op aanwezigheid van de typhusbacil en het bleek nu voor de eerste keer negatief.«

      Daar de goudsbloem ook bij besmettelijke geelzucht goede resultaten heeft, is zij een voortreffelijk middel tegen leverziektes. Bloem, blad en stengel worden met heet water begoten en de thee wordt niet gezoet gedronken. Tegen de hier boven genoemde ziektes kan men dagelijks 3 tot 4 koppen drinken, ongeveer ieder kwartier een eetlepel. Een worm verdrijvend middel krijgt men indien men thee maakt met ¼ l. liter water en een eetlepel vol goudsbloemen. Het sap van verse stengels verwijdert wratten en schurft. Als men de zieke lichaamsdelen ermee wast, is de afgekookte thee ook goed tegen huiduitslag en gezwollen klieren. De regelmatig genomen thee reinigt het bloed. Indien de ogen met hulp van een oogglas met de thee gewassen worden, versterkt de goudsbloemthee het gezichtsvermogen.

      Bij kankerachtige zweren en gezwellen, opengelopen voeten, etterend gebeente en bij beenzweren, bij kwaadaardige etterende dijbeenzweren, wonden die niet willen genezen, helpt het door met deze thee van goudsbloem en heermoes (paardenstaart) in gelijke delen vermengd, te wassen. Daarvoor neemt men een overvolle eetlepel van dit kruidenmengsel op ½ liter water.

      Om de unieke werking van goudsbloem nog duidelijker te maken, wil ik hier enkele genezingen vermelden. Een verpleegster die al acht jaar aan dikkedarmontsteking leed, moest daarmee zelfs naar een specialist. Door het lezen van mijn boek, werd haar geadviseerd om goudsbloemthee te gebruiken. Vier dagen lang dronk zij overdag slokje voor slokje twee bekers goudsbloemthee. Men kon het nauwelijks geloven: na deze korte therapie waren haar klachten volledig verdwenen!

      Een kloosterzuster uit Beieren, leed aan sterke diarree. Al dronk zij kamillethee, het verbeterde niet. Pas toen zij goudsbloemthee gebruikte, was haar kwaal na korte tijd voorbij. Een andere kloosterzuster uit Beieren, leed al 15 jaar aan voetschimmel en kreeg daarbij nog dikwijls aderontsteking. Door het gebruik van goudsbloemzalf waren haar voeten eindelijk genezen.

      Ook harde korsten in de neus worden door goudsbloemzalf vlug verholpen. Mocht iemand tegen varkensvet een afkeer hebben, dan kan de zalf ook met goed plantenvet gemaakt worden. Om dan de zalf zacht en smeuig te krijgen, voegt men nog een beetje olie bij de warme zalfbrij toe.

       GEBRUIKSAANWIJZING

      THEE: 1 overvolle theelepel kruiden op ¼ l. water.

      ZITBAD: Vier handen vol kruiden (of 100 gr.) voor een zitbad.

      WASSINGEN: Per halve liter water een overvolle theelepel kruiden.

      TINCTUUR: Een handvol bloemen laat men 14 dagen in 1 liter echte brandewijn, in de zon of bij circa 20° warmte trekken.

      GOUDSBLOEMZALF: Vier handen vol bladeren, stengels en bloemen van goudsbloemen worden fijngesneden, 500 gr. darmvet van een natuurlijk gevoed varken, worden verhit alsof men iets wil bakken.

      Daar doet men de goudsbloemen bij en laat alles even sudderen, roert het goed door elkaar en neemt het van het vuur. Dan laat men alles ruim een dag afgedekt staan. De volgende dag een beetje opwarmen, door een linnen doek filteren en in schone glazen of potten doen.

      VERS SAP: Bladeren, stengels en bloemen worden gewassen en in vochtige toestand in de vruchtenpers gedaan.

      Stinkende Gouwe

       (Chelidonium majus)

      Deze plant, die in de volksmond ook wel wrattenkruid wordt genoemd, stond reeds in vroegere tijden in hoog aanzien. In Italië wordt ze zelfs »caeli donum« (wat »hemelse gave« betekent) genoemd. Dit kruid wordt vandaag de dag als een giftig onkruid beschouwd. De afkeer die in onze tijd tegenover de hoogwaardige geneeskruiden bestaat kan ik aldus verklaren: bij de opkomst van de geneesmiddelenindustrie heeft men onze geneeskruiden dusdanig verdoemd, dat de mensen ervan afzagen ze nog verder te gebruiken en aldus werden de chemische geneesmiddelen aan de mensen opgedrongen.

      Stinkende gouwe die met haar vertakte stengel van 30 tot 80 cm. hoog wordt, bloeit van mei af heel de zomer door, tot ver in de herfst. Haar bladeren zijn gezaagd en lijken op ‘n eikenblad. Uit de stengel en de wortelen vloeit dik oranjegeel vocht. Zij groeit aan de zuidkant van bossen, muren, hagen en op stortplaatsen. De zomer mag nog zo droog zijn en de zuidkant van de bossen nog zo dor, toch vloeit het dikke oranjegeel vocht nog overvloedig uit de gebroken stengel of wortel. Maar ook in de winter is er nog stinkende СКАЧАТЬ