Бабалардын Урпагы. 3 китеп. Кадыр Абакиров
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Бабалардын Урпагы. 3 китеп - Кадыр Абакиров страница 17

СКАЧАТЬ бала шерденген.

      Ээр үстүндө чабандеске,

      Энчи белек берилген.

      Атаңдын көрү дүнүйө,

      Андан бери токтобой,

      Алда нечен жыл өттү,

      Түндү-күндөр кууп өттү.

      Кайыптан бүткөн жаныбар,

      Кара кызыл ат өттү.

      Көп жарышта байге алган,

      Көк кашка күлүк дагы өттү.

      Өзү өтпөсө көзү өттү.

      Атаңын көрү дүнүйө,

      Арманы бар күн өттү.

      Ат чапкан бала чабандес,

      Ыраак жакка жол алып,

      Ысмын элге таанытып,

      Ысай ата бу өттү.

      ***

      Ак сакалы жайкалып,

      Ак тору атта чайпалып,

      Агайынга кеп слып,

      Далайлардан бата алып,

      Санжыраны бап айтып,

      Сабалата кеп салып

      Темиркан ыйык ата өттү.

      ***

      Көп ичинен сөз баштап,

      Көөнөрбөс эчен чал өттү.

      Дайны чыкпай жоголуп,

      Далай-далай пенде өттү.

      Атыгай колот алдында,

      Аккан суунун жанында.

      Кызыл Дөбө артында,

      Кызырган тоонун алдында,

      Үйү болгон Сасыктын,

      Андагы жаштар билим алып,

      Кенин ачкан бакыттын

      Көрүнгөн жол тес жеткен,

      Көңдөй деген мектептен,

      Андагы айыл жаштары,

      Билим алып торолгон,

      Кезинде ошол болгондон,

      Кеп баштайын ошондон.

      Баяны чыккан алыска,

      Байсерке бала окуткан,

      Жолочу деген мугалим,

      Баарысынан тың чыккан,

      Бекчорун деген агадан,

      Балдар сабак окушкан.

      Көңдөй ошол мектептен,

      Көп бала келип окуган.

      Сабатсызы жоюулуп,

      Көзү ачылып окуудан.

      Тамашаны көрсөтүп,

      Акун ата күү черткен.

      Акун улуу комузчу деп,

      Алыс жакка кеп кеткен,

      Татар жана калмак күүсүн,

      Тарсылдата так черткен,

      Орус күүсүн черткенде,

      Оболоп жаштар бийлешкен,

      Ошол сонун убактар,

      Олжолуу сонун курактар,

      Кетпейт кары эсинен,

      Кээ бир кезде эстешкен.

      Карылар улам тамшанып,

      Кайрылгыс чакты эстешкен.

      Азыр болсо мектеп жок,

      Мемиреп жылдар узашкан,

      Мектеп эмес, мезгил шок,

      Кашкарга кеткен кайып куш,

      Кайрылып кайра учпаган.

      Шаракташкан балдардан,

      Шайыр үнү угулбайт.

      Конок небак кеткенби,

      Кожоюн мезгил кайда учат?

      Эчак сапар кеткендер,

      Эсил СКАЧАТЬ