Junior in Saal 7. Ena Murray

Чтение книги онлайн.

      “Die hele saal se klokkies is aan die brand en jy staan hier die pan en vasdruk asof . . . asof dit professor Landman is wat jy omhels!” Louwrinda kyk vinnig af en laat dan die pan skuldig sak. Sy is sowaar besig om die blink voorwerp soos ’n wafferse minnaar teen haar boesem te staan en vertroetel! “Luister, Kemp, ek is nie onsimpatiek nie. Ek was ook al verlief. Maar daar is perke. Dis duidelik dat jy die skoot omtrent hoog deur het, maar probeer jou in toom hou wanneer jy aan diens is. Loop deel die medisyne uit!”

      Die ander junior kom sit hand by, dik van die lag. “Julle twee het te pragtig gelyk daar in die deur, jy so blosend gelukkig en hy besig om jou met sy oë te verslind! O, dis so romanties! Moet jou nie aan staf steur nie. Sy is ook maar jaloers, al is sy verloof. Sy sal môre haar kêrel los as sy jou professor kan kry.”

      Louwrinda se mond gaan werktuiglik oop om weer te protesteer, maar sy swyg. Dit sal tog nie help nie. Wat meer is . . . sy wens dit was regtig waar . . . dat hy haar met sy oë wou verslind.

      “Verpleegster . . . Verpleegstertjie, maar . . . ek wil die ding nie onder my kop hê nie!”

      “Kemp, is jy gek? Hoekom druk jy die pan onder die pasiënt se kop in?”

      Verdwaas sien Louwrinda hoe verpleegster Keuler net betyds die pan onder mevrou Wiese se kop uitruk voordat staf dit sien.

      Louwrinda staan ietwat deur die wind. Sy het geen idee hoe die pan onder die pasiënt se kop beland het nie. “Wie . . . wie het dit daar ingedruk?”

      Keuler skuif die pan op die regte plek en skree soos sy lag agter die beddeken. “Jy . . . jou maansiek ding! Gits, maar jy is verlief, is jy nie?”

      Louwrinda glimlag bewerig terug, en knik dan oorwonne. Ja, sy is verlief . . . hoe erg, besef sy nou eers.