Staan in die algemeen nader aan vensters. Loftus Marais

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ verder die boerseun vas

      1) uitweiding oor jou oë – jou broer het gesê dis die kleur

       van aangeslaande kastrolle

      2) uitweiding oor jou lippe – droog, dalk soos krakies in

       voosgewasde breekgoed?

      3) uitweiding oor die littekens op jou bene – die liefde

       sny tot op die been

      maar

      altyd

      áltyd

      die (h)oop einde

      enigiets kan in die volgende versreël gebeur,

      Strandromanse

      en asof in ’n raam stap hul saam:

      saam die paartjie op die strand, hand aan hand

      met skitterende son en see en sand

      en bamboeskrulle aan die linkerkant

      o! o! die liefde is ’n ligte bries!

      en sproei! en ook voetspore (nie te diep)

      met een hand hou hy haar hand vas

      met die ander krap hy (ongemerk) in sy lies

      skielik ruk die bamboes woes en sien

      hul die swart swaar lyf wat

      brul soos wind en skuim soos

      seep terwyl dit met tentakels hul

      takel en hul gillend die stil see insleep.

      Met M se vertrek na Londen

      dis volmaan maar

      laat my die nag beplak met rhinestones

      en alles sal ek taai maak met country songs

      en hoere op straathoeke met enorme wolke blonde hare

      só moet die aand lyk waarop jy vertrek

      goedkoop en shiny

      sodat niemand daaroor kan tjank nie

      jou vliegtuig rol oor die aanloopbaan soos ’n glitterball

      en ek sug en suig die siel uit ’n sigaret uit

      en skop die leë coke-blikkie wat voor my lê

      ek sweer my sweet is soet en my bloed dik

      soos ek hier staan

      radarskottels wuif soos die krom handjies van koninginne

      in die terminal drom die hallo-en-koebaai-junkies saam

      ek vuis my hande langs my sye

      my hart, skatlam, is lipstickrooi, vol helium

      en hang in ’n giftshop duskant gate 12

      ek lag vir die jagse moffies wat jou gaan bedien

      gedagtes aan

      voëls ingesuig in enjins

      aan terroriste en hijackers en human error

      en sommer net in die algemeen: boeings wat nuuswaardig

      neerstort

      sus my effens soos jou vliegtuig wegsuis

      en net nog ’n rhinestone word daar bo

      Biologieles

      dus die volgende aangaande die liefde:

      eerstens, dit is ingelê in vloeistowwe wat bietjies-bietjies borrel

      gal, maagsap, alle soorte ensieme

      dit ken geensins die cheapness van bloed

      en, godbehoed, trane nie

      tweedens, dit sit in die murg

      of ten minste in die rou aansteeklike dinge van die longe

      wat swel en teen ribbekaste druk

      onthou, derdens, het dit min te make

      met die hardkoppige hart wat aanhou ruk.

      egter ’n laaste beeld as waarskuwing:

      die skerwe van gebroke harte

      is nes dié van porseleinkitsch en light bulbs:

      hulle kerf fyn en diep die voetsole in

      Die anatomie van M

      jou lyf onthou ek stuk-stuk, nie as geheel

      polaroid close-ups kan ek onthou

      dis moeilik om jou lyf lewend te verbeel

      grofheid van ’n elmboog, skag van jou keel

      weer probeer ek als soos ’n winkelpop herbou

      jou lyf onthou ek stuk-stuk, nie as geheel

      alles afsonderlik in lede verdeel

      droë tong, polsriffels, heup waaraan ek klou

      dis moeilik om jou lyf lewend te verbeel

      drie simmetriese moesies met ’n vinger gestreel

      my oor wat jou hartklop tussen borshare hoor

      jou lyf onthou ek stuk-stuk, nie as geheel

      blink litteken, grys oë effens skeel

      ek het jou heel gehou, maar nou verloor

      dis moeilik om jou lyf lewend te verbeel

      en die dele wat ek nie met die leser kan deel

      word bloot as pornography gesigloos gestoor

      jou lyf onthou ek stuk-stuk, nie as geheel

      dis moeilik om jou lyf lewend te verbeel

      Ode aan Sarah se voete

      o, sarah se voete dirigeer op die maat van mozart

      soos sy sit op die muur van die opelugteater

      hierdie voete, effe stink, СКАЧАТЬ