Susanna M Lingua-keur 10. Susanna M. Lingua

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ nie.”

      “Dis alles in orde, meneer De Meyer, ek gee nie om om mevrou Hugo môre in die kombuis te help nie. Verskoon my, asseblief, ek sal dit sommer nou met haar gaan bespreek.”

      “Dankie, en … nag, juffrou!”

      Natasha wens hom ook ’n goeie nagrus toe en verlaat die vertrek dadelik. Sy vind die huishoudster in die sitkamertjie. ’n Gesellige vuur brand in die kaggel en dit is baie duidelik dat die ouer vrou verlig is om haar veilig en ongedeerd tuis te sien.

      “Ek het vir jou toebroodjies en vleisrolletjies gemaak – dit sal lekker smaak saam met die tee, juffrou. Jy het seker nog niks vanaand geëet nie,” sê sy.

      Natasha bedank haar vir haar bedagsaamheid. Dan vertel sy haar van haar en Dewalt se gesprek pas in sy studeerkamer.

      Mevrou Hugo sê dat sy Natasha se hulp baie sal waardeer.

      Nadat sy die vleisrolletjies en toebroodjies geëet het, wens sy die ouer vrou ’n rustige nag toe en gaan slaapkamer toe.

      Daardie aand lê Natasha lank oor haar gevoel vir haar werkgewer en tob. Voor haar geestesoog sien sy Dewalt se skraal, aantreklike gesig met die effens hoë wangbene, mooi gevormde neus, ernstige blou oë en karaktervolle mond. Sy besef dat hy nooit haar liefde sal kan beantwoord nie, want Esna sal stellig nog vir baie jare sy hart in die palm van haar hand hou.

      Sy sug. Sy besef dat sy hierdie ongevraagde liefde uit haar gestel sal moet kry omdat sý die een gaan wees wat sal seerkry. Haar gedagtes dwaal nou weer na die gaste wat môre verwag word en sy wonder wie die vriendin is wat Irene saambring. Sy wonder nie te lank nie. Dan raak sy aan die slaap.

      Natasha is die volgende oggend druk besig in die kombuis met boontjies kerf toe Irene se motor voor die deur stilhou. Hiervan is sy salig onbewus. As sy kon sien wie Irene se vriendin is, sou sy die boontjies net so laat lê het om eers vir Rita te gaan groet.

      Die twee meisies is amper verkluim toe hulle die groot sitkamer binnestap en voor die kaggel gaan sit, want hulle is sedert vyfuur al in die pad.

      “Jy sien daar besonder goed uit, my boetie,” kan Irene nie help om te sê nie. “Toe ek jou laas gesien het, het jy nog met ’n begrafnisgesig hier rondgeloop …”

      Hy kyk haar met ’n onheilige frons aan wat haar dadelik laat swyg. “ ’n Begrafnisgesig?”

      “Ja, man, so ’n uitdrukking op jou gesig wat sê die lewe is vrot sonder –”

      “Verskoon my,” val hy haar gesteurd in die rede, “maar ek verstaan glad nie wat jy met só ’n uitdrukking bedoel nie. Trouens, ek het nog nooit iemand met só ’n uitdrukking op sy gesig gesien nie.”

      “Ek ook nie, jy was die enigste,” laat Irene ongeërg hoor. “Maar soos ek reeds gesê het, ek is baie bly om te sien dat jy besig is om oor jou hartseer te kom. Dit lyk my Natasha is goeie medisyne vir jou …”

      “En wie, as ek mag vra, is die voortreflike Natasha, my sussie?” hoor die twee meisies hom kalm en bedaard vra.

      Rita kyk die man sprakeloos aan, dan hoor sy Irene met ’n onderdrukte lag sê: “Berge val op my, heuwels bedek my! Die man weet nie wie Natasha is nie!”

      Dewalt meet sy suster met ’n kwaai blik. “Hou op om so melodramaties te wees, Irene. Ek het jou ’n vraag gevra en ek verwag ’n ordentlike antwoord.”

      “Sy is jou nuwe assistente, Dewalt,” verduidelik Rita bedaard. “Haar naam is Natasha Zeltmann.”

      Dewalt kyk Rita met ’n sweem van ’n glimlaggie aan en sê verleë: “So, dan is dit waarom die naam vir my ietwat bekend geklink het. In elk geval, julle twee verwag tog seker nie dat ek elke liewe assistente se volle naam en geboortedatum moet onthou nie!”

      “Nee, ons het maar net gedink dat jy moontlik Natasha s’n sal –” begin Rita, maar Dewalt gee haar nie kans om meer te sê nie.

      “Goed, gee my een goeie rede waarom ek in juffrou Zeltmann se geval ’n uitsondering moet maak,” laat Dewalt ernstig hoor.

      “Sê my eers, waar is sy op die oomblik?” vra sy hom.

      “Sy help die huishoudster in die kombuis –”

      “Wat, in die kombuis!” val Rita hom geskok in die rede.

      “Ja, ek het haar gevra om mevrou Hugo in die kombuis te help, en ek sien geen rede waarom jy en Irene so geskok moet lyk nie.”

      “En as ek vir jou vertel dat Natasha ’n dametjie is wat in Pretoria se hoogste sosiale kringe beweeg? Sien jy nog geen rede waarom ons so geskok lyk nie, my boetie?” laat Irene nou weer van haar hoor.

      Dewalt kyk die twee meisies ’n oomblik stil aan, en vra dan agterdogtig: “Nou waarom het sy vir my kom werk as sy uit so ’n gesiene familie kom?”

      “Haar pa is twee weke gelede oorlede,” verduidelik Rita, “en haar stiefma het alles geërf. Dit is vir Natasha dus noodsaaklik om te werk en ’n inkomste te hê.”

      “O, so dis hoe die saak staan,” is al wat Dewalt hierop te sê het.

      “Kom ons gaan sê eers vir Natasha hallo,” sê Irene.

      Natasha is aangenaam verras toe sy sien wie Irene se vriendin is. Die drie meisies groet mekaar hartlik. Nadat Rita en Irene vir hulle stoele langs die kombuistafel getrek het, wil Natasha alles weet wat in haar afwesigheid in Pretoria en Johannesburg plaasgevind het.

      “Daar het tot dusver niks belangriks gebeur nie, afgesien daarvan dat Hermien besig is om jul huis te verkoop,” vertel Rita.

      “Jy bedoel, háár huis te verkoop,” help Natasha haar reg. “Sy het die huis geërf na my pappie se dood, dus is dit hare om daarmee te maak wat sy wil. Woon sy nog in Pretoria?”

      Rita knik bevestigend. Dan gesels hulle oor hul gesamentlike vriende in Pretoria, totdat Dewalt later kom kyk wat van sy twee gaste geword het.

      “Vat vir jou ’n stoel en sit, my boetie,” nooi Irene. “Ons gesels nog met Natasha.”

      Mevrou Hugo stel voor dat Natasha die gaste sitkamer toe neem, maar sy wys die voorstel vriendelik van die hand. Sy het belowe om in die kombuis te help en sy gaan nie nou haar belofte verbreek nie.

      Dewalt bekyk die bedrywigheid in die kombuis ’n paar oomblikke. Dan draai hy om en verlaat die vertrek. Rita en Irene sit egter nog ’n paar minute by Natasha en gesels voordat hulle sy voorbeeld volg.

      Na middagete gaan help Natasha weer met die opwas van die skottelgoed. Dan gaan sy na die klein sitkamer toe. Die eerste keer daardie dag tref dit haar dat sy en Rita nie meer op dieselfde lewensvlak beweeg nie. In hierdie huis gebruik hulle nie eens dieselfde sitkamer nie. Hier is sy ’n werknemer en Rita ’n gas.

      Natasha het haar net gemaklik voor die kaggel ingerig toe Rita se stem meteens van die oop deur se kant af opklink. “So, dan is dit hier waar jy wegkruip!”

      “Ek kruip nie weg nie, jong. Kom binne en sit,” nooi Natasha haar met ’n breë glimlag. “In hierdie huis deel die werknemers nie dieselfde sitkamer met hul werkgewer nie, Rita. Hierdie vertrekkie is glo my en mevrou Hugo se sitkamer СКАЧАТЬ