Жүрек сыры. Секрет сердца. Полное издание. Нариман Абылайулы
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Жүрек сыры. Секрет сердца. Полное издание - Нариман Абылайулы страница 20

СКАЧАТЬ тұрып

      Қаныңды жерге төгесің

      Амалсыздан үйленесің

      Көрген сайын сен оны

      Қабағыңды түйесің…

      16 (15) маусым айында 2011 жыл

      Не мало знаем, что к чему

      Но одно не знаем почему?

      Плохие дни не забываем?

      А хорошие дни удаляем?

      Бывает время забываем

      Как коробль отплываем

      Но лично я всегда всё помню

      И любому человеку припомню

      Когда, что он делал? что сказал?

      Когда помог или отказал?

      Но я понял в свое время

      Что держать зло не хорошо

      И за эти года

      Я понял, что жизнь, как вода

      Не успеешь оглянуть

      Закончиваешь свой путь

      Попадаешь либо в ад, либо в рай

      И просишь у Аллаха одно:

      «О, Аллах, один мне шанс дай

      Умоляю, в трудную минуту не покидай»…

      Когда твоя чаша наполнялась

      Что ты делал на белом свете?

      Когда тебе надо было учиться?

      Ты убивал свое время в агенте

      И с друзьями часто бухал

      И на время ты чихал

      А теперь стоишь у Аллаха

      Просишь его, умоляешь

      Чтобы простил твои грехи

      Аллах – милосерден, он – простит

      И ты в свое время замоли грехи

      Никому, никогда не мсти

      А если кто-то обидел, то прости

      И кто первый прощает

      Тот в рай попадает…

      начала стиха 18 июня, а остальную часть 19 июня 2011 г написал

      Торғайдың Арқалық деген қаласы

      Көріктілігі соншалық

      Ешкімнің де жоқ бұған таласы

      Бұл жерде суретші Абылайдың

      Дүниеге келген екен көптен күткен ер баласы

      Той жасап, бірнеше қойларын сойыпты

      Нариман деп анасы Шекер қойыпты

      Бес қыз, жалғыз ер бала

      Еркелеп өсіпті бұл бала

      Бала-бақшаға бармапты (мектеп жасына дейін)

      Әкесінің соңынан еріп

      Бір елі одан қалмапты

      1996 жылдың қазанында

      Көшіп барды жанұясы Таразға

      Сөйтіп жүріп үйренді, ол қазақ тілін

      Сөйтіп жүріп, табалдырығын аттапты 36-мектептің

      Әрі қарай айтпай-ақ қояйын қалай болғанын

      Бұдан гөрі айтайын қалай ақын болғанын

      Қолына алып қаламенен қағазды

      Өмір жайлы толғанып өлең жазды

      Жазып жүріп, кейбіреуін жоғалтыпты

      Жоғалтса да, қолынан қаламын тастамапты

      Абай, Мұхтар Шаханов сияқты

      Өлеңдерді жазамын деп өзіне шек қоймапты

      Жаза берсін қаламының сиясы біткенше

      Ақ жол тілепті достары оның СКАЧАТЬ