หน้าที่ของผู้กล้า . Морган Райс

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ เดือยรองเท้าของเขาส่งเสียงกรุ๊งกริ๊ง รองเท้าบู้ทของเขาส่งเสียงสะท้อนไปทั่วโถงทางเดินที่ว่างเปล่าในปราสาท เขาเตรียมพร้อมที่จะกล่าวคำอำลา ซึ่งเขารู้ว่าคงจะเจ็บปวด ในที่สุดเขาก็ไปถึงประตูไม้โอ้คบานโค้งเก่าแก่ แล้วใช้ปลอกแขนเคาะเบา ๆ

      มีเสียงฝีเท้าเดินข้ามห้องมา ครู่ต่อมาประตูก็เปิดออก อีเร็คใจพองฟูเช่นทุกครั้งที่ได้เห็นอลิสแตร์ นางยืนอยู่ที่ช่องประตู ผมสีทองยาวสยายและดวงตาคู่โตแจ่มใสกำลังจ้องมองมาที่เขาราวกับเป็นภาพฝัน นางดูงดงามมากขึ้นทุกครั้งที่เขาได้เห็นนาง

      อีเร็คก้าวไปด้านในและสวมกอดนางไว้ อลิสแตร์กอดตอบ นางกอดเขาแน่นนิ่งนาน ไม่อยากจะผละออก เขาเองก็เช่นกัน เขาอยากจะปิดประตูแล้วอยู่ที่นี่กับนางให้นานเท่าที่จะทำได้ยิ่งกว่าสิ่งใด แต่มันก็ไม่สามารถเป็นเช่นนั้นได้

      ความอบอุ่นและความรู้สึกจากตัวนางทำให้ทุกอย่างในโลกดูถูกที่ถูกทาง จนเขาไม่อยากจะผละออก ในที่สุดอีเร็คก็ผละออกแล้วจ้องมองเข้าไปในดวงตาแวววาวของนาง นางมองดูชุดเกราะ และอาวุธของเขา แล้วหน้าหมองลงเมื่อรู้ว่าเขากำลังจะจากไป

      “ท่านจะจากไปอีกแล้วหรือ ใต้เท้า?” นางถาม

      อีเร็คผงกศีรษะ

      “มันใช่ด้วยความปรารถนาของข้า แม่หญิง” เขาตอบ “กองทัพจักรวรรดิกำลังใกล้เข้ามา หากข้าอยู่ที่นี่ เราจะต้องตายกันหมด”

      “แล้วถ้าท่านจากไปเล่า?” นางถาม

      “ข้าก็คงจะตายอยู่ดี” เขายอมรับ “แต่อย่างน้อยมันก็จะทำให้พวกเราทุกคนมีโอกาส แม้จะเพียงน้อยนิด แต่ก็ยังมีโอกาส”

      อลิสแตร์หันหลังแล้วเดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปยังสนามของท่านดยุคท่ามกลางดวงอาทิตย์ที่กำลังตก СКАЧАТЬ