Сэксуальная рэвалюцыя ў Савецкай Беларусі. 1917–1929 гг.. Аляксандр Гужалоўскі

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ то да Манмартра, але ніяк да Чырвонай сталіцы Савецкай Беларусі»[142]. Пошук кампрамісу паміж ідэалагічнымі патрабаваннямі і самаакупальнасцю кіно працягваўся да канца дзесяцігоддзя. Напрыклад, у 1929 г. Белдзяржкіно дало наступную рэкламу для фільма Л. Рыфеншталь «Шлях да сілы і прыгажосці», які дэманстраваўся ў лепшым сталічным кінатэатры «Культура»: «За межамі гэты фільм быў забаронены, таму што на экране паказваецца цела голай жанчыны»[143]. Аншлаг быў забяспечаны.

      Першапачаткова стваральнікі «новага быту» адмаўлялі ў праве на існаванне «буржуазным» танцам, у якіх яны бачылі пераважна эратычны складнік. Старшыня Галоўрэперткама Грышын у 1922 г. тлумачыў папулярнасць танцаў сярод «непралетарскай моладзі»: «Сакрэт прагі танцаў у тым, што буржуазны танец шчыльна сплёўся і зжыўся са звычайным публічным домам у вытанчанай і лёгкай форме»[144]. Імкненне забараніць танцы адлюстроўвала агульную тэндэнцыю ўзмацнення калектыўнага кантролю над асабістай сферай. Галоўрэперткам імкнуўся паставіць пад кантроль танцы, што ладзіліся не толькі ў публічных месцах, але і ў прыватных дамах мінчан. У 1921 г. аб’ектам публічнай крытыкі стаў дом № 42 па Юр’еўскай вуліцы (праходзіла па Кастрычніцкай плошчы, сёння не існуе) у Мінску, дзе моладзь без дазволу дзяржаўных органаў танчыла пад акампанемент раяля і скрыпкі[145]

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      Примечания

      1

      У сучаснай Беларусі каля 50 % шлюбаў сканчаюцца разводамі, каля 20 % цяжарнасцей – абортамі, нараджальнасць на адну жанчыну складае каля 1,6 дзіцяці, што разам з ранняй мужчынскай смяротнасцю і эміграцыйнымі працэсамі абумовіла скарачэнне насельніцтва краіны за апошнюю чвэрць стагоддзя амаль на 800 тыс. чалавек. Гл.: Статистический ежегодник. Республика Беларусь. Минск, 2015.

      2

      Сліж Н. Шлюбныя і пазашлюбныя стасункі шляхты Вялікага Княства Літоўскага ў ХVІ–ХVІІ стст. Смаленск, 2015. С. 50–77.

      3

      Фукс Э. EROTICA. Галантный век. Пиршество страсти. М., 2001. С. 89.

      4

      Мальдзіс А. Як жылі нашы продкі ў XVIII стагоддзі. Мінск, 2001. С. 282.

      5

      Анофранка Н. Дваранкі беларуска-літоўскіх губерняў у канцы ХVІІІ – першай палове ХІХ ст. Мінск, 2016. С. 65, 67.

      6

      Антокольская М. Семейное право. М., 2002. С. 53–62.

      7

СКАЧАТЬ