Есіл. Төлеужан Исмаилов

Чтение книги онлайн.

      …Ақтарсам топырақ қабатын,

      Ноянның сұр болат қылышын.

      Табамын,

      Қайралған суарылып қаны үшін

      Менің көшпелі бабамның!

      Иесі осы өткір қылыштың

      Жатаған атынан жеріме

      Тік құлап түспесе оғынан орыстың,

      Бəлкім мен келмес те ем өмірге…

      Топталып, күркіреп жыл ақты,

      Есілдің толқыны сияқты.

      Капитал алды да феодалды сақалдан,

      Жас жігіт қарт шалды құлатты.

      Мертікті сорлы шал, бүкеңдеп,

      Сырқырап сегізкөз шонданай.

      Сұм жігіт сыйламай үлкен деп,

      Өкпеге теуіп тұр сонда да.

      Ол жəне тонады кəріні,

      Ақтарып қалтасын, ышқырын.

      Қиырда қазақтың даласы көрінді,

      Капитал жол тартты əндетіп, ысқырып.

      Капитал кездесіп көшпелі қазаққа,

      – Мал сат, –  деп ақшасын ұсынды.

      – Қой, жаным, мұның не, мазақ па,

      Қағазды қайтемін бұл сынды…

      Жігітім, аялда, жоқ əлі…

      Көзім түсіп тұр көкшіл бөркіңе.

      Бер соны бір қойға, тоқалым

      Киім барсын төркінге…

      Сонымен… қызды осы алапта,

      Сауданың көрігі,

      Хивалық, цейлондық манаптар.

      Жол салды ту қырға көлігі…

      Феодализм – түйе ғой,

      «шөк» десең – «бық» деген,

      Құмменен жылжыса – оған жоқ тіреліс.

      Капитализм жете алмай қалам деп жүкпенен,

      Далаға төседі рельс.

      Буржуа – кербез де, сылқым да,

      Феодализм жарғағын кимеді.

      Заводтың түтінін ұшырып бұлтыңа,