Медғат – Қасым. Мағауия Абайұлы

Чтение книги онлайн.

      Ертең жұрт Мария қызды іздеп жүріп,

      Сүйегін тауып алды өліп жатқан.

      Бар адамын жиыпты бай кешіне,

      Ойшыларды алыпты кеңесіне.

      Бір ақсақал зəңгіден бай сұрады:

      – Білгіш едің, бұл кімнен, білесің бе?

      Сөйледі тағызымменен əлгі ақсақал:

      – Ұры емес мұны қылған іздеген мал.

      Кекті қанмен жуатын Қасым ісі,

      Неге қашты, не көрді, ойыңа сал.

      Ол болмаса бұл қызды неге шапты,

      Келер жердің мəнісін қайдан тапты, –

      Осымен кетсе игі еді қайталамай,

      Көзі жаман ит еді, діні қатты.

      Нағашысы қанішер Зұлыс еді,

      Тəкаббар қылған ісі соған тартты.

      Сезгенін, ойлағанын жасырмастан,

      Сол халыққа зəңгі шал ойын айтты.

      Қасымнан еш хабар жоқ аз жыл өтті,

      Бай еркіне жіберді Медғат мотты.

      Ауыр дəулет шыдамай судай ағып,

      Банклер мағлұм қылды банкротты.

      Бай ағашын, сатыпты егіндікті,

      Үйін сатты, ойланды бір ниетті.

      Борышын төлеп аз қалған құл, малымен,

      Қамын жеді Мысырға жөнелмекті.

      Атын да, арбасын да алды сайлап,

      Жүруге біржолата жүгін байлап.

      Жиырмадай қолында құл, күңі бар,

      Өңгелерін сатыпты базарға айдап.

      Жол қауіпті мықтады қару жарақ,

      Бір арбаға салыпты Медғат арақ.

      Сахараменен жүреді қаласы жоқ,

      Қырық кісіге алыпты айлық тамақ.

      Медғатта қарындас бар Ғазиза атты,

      Ұнатпайды бай менен Медғатты.

      Сыры да, жүрісі де бəрі бөлек,

      Ешкіммен сөйлеспейді, діні қатты.

      Жүреді істерінен жиіркеніп,

      Бір ауыз сөз қатпайды сырына еніп.

      Байдың тапқан күйеуін менсінбейді,

      Құтылғысы келсе де байға беріп.

      Сəлім деген жігітке болған ғашық,

      Жолығып жүруші еді көңілін басып.

      Ғазизаны ол байдан сұрап еді,

      Қызымен махаббаттың сырын ашып.

      Бай біле ме ғашықтық жақсы ниетті,

      Кедейсің деп қайтарып көңілін тепті.

      Жас жігіт қаны қайнап шыдай алмай,

      Ешкімге мағлұм емес жоқ боп кетті.

      Артынан екі ғашық бір жолығысқан,

      Ай жарық, бақта отырып көп жыласқан.

      Не дүние, не ахиретке қосылмаққа

      Екеуі сол арада уағдаласқан.

      Керуен қыштағынан шығып қонды,

      Білмейді көп жыл өтті, жолды да оңды.

      Тура бастап барамын ақы берсең,

      Деп бұларға бір зəңгі əзір болды.

      Арабша киімі бар, жүйрік тілге,

      «Таныспын, – деп айтады, – жолдағы елге.

      Харекетім – басшылық керуенге,

      Талайды бастап келдім сонау жерге».

      Сұрады сынамаққа жерді барлап,

      Суылдатып зəңгі тұр бəрін сарнап.

      Өз ісіне жүйрігін көргеннен соң,

      Сөйлесіп əлгі арада алды жалдап.

      Жол үстінде бірқатар уақыт өтті,

      Занзибарға жақындап бұлар кепті.

      Біз қонарлық жақсы жер көремін деп,

      Алдынан СКАЧАТЬ