Укам Абдулладан ҳурсандман ҳамон,
Зиммага олганди кўнглимнинг сирин.
Ҳамалда тикланди безакли ўтов,
Гўшанга, севганим, майин табассум.
Бахтнинг нашидаси юракда лов-лов,
Хотира ёдимда жонланар маъсум.
Бир лаҳза тин олиб, ўйлайман тағин,
Ёмон яшамадик, сулола пайдо.
Фарзандлар безади умримиз боғин,
Набиралар суюк, айлаган шайдо.
Иссиқлар, совуқлар ўтказдик бошдан,
Ёмонлик орқада қолди сулайиб.
Ҳамрозим яралган эди бардошдан,
Садафойим йўлдош бўлди ажойиб.
Тахайюл портлади, кўз олдим қора,
Бу галги ҳамалда ташлаб кетди ул.
Уч йилки сийнамда битмайди яра,
Ҳижрон найза санчар мисли ясовул.
ОҚИМ
Ёш ўтиб, севгидан сўз очмоқ абас,
Ҳижрону ёлғизлик ёвлашар пинҳон.
Хотира мулойим, шафқатсиз эмас,
Юракдан бир оқим ўтади чунон.
Суҳбатдош бўлади мудроқ туйғулар,
Кўнгил сўраб гоҳо эҳтирос.
Эслатиб туради ўзин қайғулар,
Туганмас айрилиқ қолдирган мерос.
Дарвешдек қўл силтаб кетгинг келади,
Тахайюл тайёра, учмоққа шайдир.
Силагар андеша, пандлар қилади,
Бормоқчи бўлганинг боролмас жойдир.
Кўнгил кўчасида кўпдир ағёрим,
Қўлтиққа тинмайин пуркайди сувлар.
Билурлар, қайттмайди энди баҳорим,
Пишонг бермоқликка устадир қувлар.
Бўлибман ўйларнинг тутқин, асири,
Ҳунарин кўрсатар ҳавоий сароб.
Ичдаги “меним”нинг ғулув, таъсири,
Фикратни измига солади авраб.
Ғайбона майлимни ёқтириш дема,
Қалб мулкин тарожи эмасдир ўйин.
Қирғоққа етяпти мен тушган кема,
Орзуйинг кутмайди, бўлолгин бўйин.
Ўйлар кишанидан бўшанмоқ оғир,
Узайиб кетади қоронғу тунлар.
Ҳаёл ҳақиқатга беролмас тағйир,
Кўрпа тортиб бошга, хўрсинар унлар.
МАКТУБ
Ассалом алайкум, ёздим мактубим,
Соғинчли саломим етказсин сабо.
Пинҳона қолмасин дилда хитобим,
Тўсмасин йўлимни андеша, ибо.
Қолмади бардошим ишқингда куйиб,
Барибир, изҳорга етмади журъат.
Узлатда яшадим, санамни суйиб,
Йиллар ўтиб борди кўргузиб суръат.
Майлингни сезурман, эмассан бефарқ,
Ва лекин, йўлимиз тушмади яқин.
Билмассан, мен ишқнинг уммонига ғарқ,
Қучоқлаб чўкяпман муҳаббат юкин.
Кузатиб турибди бепарво ғаввос,
Бу СКАЧАТЬ