Şaman duasından dar ağacına. Rüstəm Behrudi

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ da,

      Duydum daha dözmərəm,

      dözüm məni aldadır.

      Mən sevda yolçusuyam –

      sənətim yolçuluqdur,

      Kəsə bilməz yolumu

      tale qarla, yağışla.

      Dünya dolu adamdır –

      yol durub, yolçu yoxdur,

      Geciksəm də gəlirəm,

      ey yol, məni bağışla!

      Daha qulam büsbütün

      içimdəki sevdama,

      Mən sevda yolçusuyam,

      mənimki məndən keçib.

      Mən sənin olmamışam,

      Vətən, heç vaxt, sən demə,

      Sənə dəyən zərbələr

      adlayıb məndən keçib.

      Zaman, məkan bir qırıq,

      daha gəlməz eynimə,

      Əfsanədir, nağıldır

      bu yoldan özgə hər şey!

      Sevdamı zireh kimi

      geyinmişəm əynimə,

      Ölümsüzəm bu qəmlə,

      yolum üstə duran,hey…

      Qoy işləsin bu yaram

      gündən-günə lap dərin,

      Mən bir sıra nəfəri –

      Ölmək var! – Dönmək nədir?!

      Bil, sonuncu dənizə

      varıb gedən ərlərin

      Qəbrində qərar tutmaz

      ölməz ruhu məndədir.

      Tanrı baxır, yol verməz,

      sevda əkim, qəm yeyim,

      Mənim zamanım gəlir…

      Bax-tarix səksəkədə!

      Mən səni gedəcəyəm,

      ey yol! – Mənim taleyim!! –

      Zalım dostlar arxamca

      gəlsə də, gəlməsə də!

      HƏR ŞEY AYRILIQDAN BAŞLADI

      Oljas Suleymanova açıq məktub

      Çağırsam, eşirdərsinizmi?

      Bilərsinizmi nə çəkir

      Bir igid qılıncı qında?

      Sonra ağlasam, duyarsınızmı,

      Ürəyimi görə bilərsinizmi

      Gözyaşlarımın parıltısında?!

      … Başımda – əlçatmazlıqdan doğan dəlilik,

      Dilimdə – dəlilikdən doğan sözlərim.

      Və bir pəncərə şüşəsində

      Payız yarpağına bənzər sözlərim.

      Və bir pəncərə şüşəsində

      Payız yarpağına bənzər bənizim…

      Bəxtim – gözlərimin rəngində,

                  gözlərim – dənizin.

      Və mən bu dənizin içində

      Yelkənsiz gəmi kimi –

      Ayrılıqlar – əlində.

      … Elə bu ayrılıqdan başladı –

      Sevməyimiz,

      Sevgidən ölməyimiz,

      Ölməyimiz, ölümə gülməyimiz.

      Bir vaxt

      Sonuncu dənizə doğru

      Durmadan yüyürən

      Nallı, kəhər atları cilovsuz qoymağımız,

      Sonra ardınca, dil deyən bayatımız,

                  qan ağlayan ağımız-

      Hər şey ayrılıqdan başladı.

      Beyrək kimi baş qoyduq,

      Nəsimi tək soyulduq,

      Sabir olduq – günbəgün

                  içimizdən oyulduq

      bu ayrılıq ucundan.

      Bu ayrılıq ucundan

      Nələr çəkir başımız?

      Yad divara hörülür

      Mərmərimiz, daşımız

      Bu ayrılıq ucundan.

      Bilirsizmi,

      Hardan doğdu fərqimiz?

      Bilirsizmi

      Aşkabadda, Altayda,

      Daşkənddə, Buxarada,

      Həmədanda, Dərbənddə,

      Kərkükdə, Ərzurumda

      Yana-yana hönkürən

      Hər sözü qəm şərqimiz

      Niyə belə qəribdi?

      Niyə dünya boyda dünyamız

      Yox olub əriyibdi?

      –Bu ayrılıq üzündən.

      Hər şey ayrılıqdan başladı.

      Bu gün

      Bir div kimi canımız

      Ayrılıqlar əlində.

      Ayrılığın СКАЧАТЬ