Күңел тарихы. Шигырь. Том 8. Стихи. Рузил Фазлыев
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Күңел тарихы. Шигырь. Том 8. Стихи - Рузил Фазлыев страница 5

Название: Күңел тарихы. Шигырь. Том 8. Стихи

Автор: Рузил Фазлыев

Издательство: Издательские решения

Жанр:

Серия:

isbn: 9785005917294

isbn:

СКАЧАТЬ кыйбыласында калганнар.

      Булганнарнын нигә кадере юк,

      Бәлки безгә җинел килгәнгә…

      Безгә кәдәр тормыш итүчеләр,

      Безнең өчен табып биргәнгә.

      Зәгыйфлеге кеше күңеленең,

      Бердәм булып яши алмавы.

      Яшәп китеп әрәм шәрәм итеп,

      Ядкәр булып берни калмавы.

      Үзе җыры

      Үзе җыры була hәркемнеңдә,

      Язмышына аның язылган.

      Туа башлап тәуге авазлары,

      Иң беренче аның языннан.

      Кем ишетә, кем ишетә алмый,

      Күңелендә туган моңнарын.

      Ул барыбер аны тоеп яши,

      Үзе өчен генә булганын.

      Охшашлары аны үзенә тарта,

      Чит тарафлардан агылса…

      Таныш кебек хисләр агымы,

      Күңеленә аның кагылса.

      Аңлатырга яки күрсәтергә,

      Тибрәлешен күңел кылларын.

      Үз мәкәмен, үзе көйләренә,

      Кеше куша булган моңнарын.

      Үзе төсе, үзе җыры булып,

      Сере булып калып күңелдә.

      Үзе өчен генә җыр туганын,

      Аңлаулары мөмкин түгелдә.

      Агым кебек

      Еллар үтә hаман, ага сулар ага,

      Әйтер сүзләр hаман бар әле.

      Каян моңы шулай юллар табып ага,

      Шул моңнарны тыңлап кал әле.

      Ага еллар ага, кайсы якка таба,

      Барыр юллар әллә билгеле…

      Әллә хәзер генә, соң булсада

      Юлдан бара белү килдеме…

      Тау ташларда түгел, бары тигезлектә

      Хәзер барган минем эзләрем.

      Әллә гомер буе, үзем аңламыйча,

      Шушы сукмакларны эзләдем…

      Офыкларга таба ахры юллар бара,

      Якыная ара… якын шикелле…

      Моңнар мине шулай озатуы булды,

      Әллә инде барып җителде…

      Кыйбласыз…

      Карыйк әле бераз тирә якка,

      Ашыкмыйча… дөнья качмас ул.

      Теләсәңдә әгәр буйсынмасаң,

      Яңа хикмәтләрен ачмас ул.

      «Хуҗалар» күп, көтүчеләр кебек,

      Көтү, көтү итеп «туплыйлар».

      Шул көтүгә теләп кушылучы…

      Кеше булуыннан «туктыйлар».

      Үзе теләгенә хуҗа булмый,

      Көтүчегә карап өметтә.

      Ә син аңа бары мал көтүе

      Сине уйламый ул… көлептә.

      Хәкимнәр бит булган электә,

      Аларда бит булган зирәклек.

      Мәкер белән яшәп калу түгел.

      Халык өчен булган кирәклек.

      Вакыт килеп үзе сүзен әйтер,

      Иелерләр «башлы» башлары.

      Сүзсез калып инде мәнгелеккә,

      Истәлеккә куйган «ташлары».

      Табынырга була алга таба,

      Исән чакта куйган ташларга.

      Әллә аңлап, без кеше бит диеп,

      Кыйбыланы эзли башларга.

      Иманга юл

      Барыр юллар төрле төрлечә,

      Гомер буйларына җитәрлек.

      Вакытында, юлга чыга алсаң,

      Ул СКАЧАТЬ