Seksuallığın Psixologiyası. Зигмунд Фрейд

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ baxışında ifadə olunmuşdur; bu, müşahidəçi-təbiblərin onunla ilk dəfə əsəb xəstələrində, ya da xəstə təəssüratı doğuran şəxslərdə rastlaşdıqları faktına tamamilə uyğun gəlirdi. Bu xarakteristika bir-birindən asılı olmayaraq nəzərdən keçirilməsi zəruri olan iki göstərişdən ibarətdir: anadangəlməlik və degenerasiya.

Degenerasiya

      Degenerasiyaya münasibətdə bu sözün ümumiyyətlə yersiz tətbiqinə aid olan etiraz meydana çıxır. Bilavasitə travmatik, ya da infeksion mənşəli olmayan hər cür xəstə təzahürləri degenerasiyaya aid etmək adət şəklini alıb. Degeneratların Maqnan tərəfindən edilmiş bölgüsü sinir fəaliyyətinin ən mükəmməl təzahürlərində degenerasiya anlayışının tətbiqini istisna etməməyə imkan verdi. Belə şəraitdə “degenerasiya” sözünün qiymətləndirilməsində ümumiyyətlə hansı məna və yeni məzmunun olduğunu soruşmaq mümkündür:

      1) Normadan bir neçə ağır sapıntı olmadığı hallarda;

      2) İş və həyat qabiliyyətləri ümumiyyətlə ağır ziyan çəkmədikləri halda degenerasiya barədə danışmamaq daha məqsədəuyğun görünür.

      Degenerasiya diaqnozunu hansı ehtiyatlılıqla qoymağın zəruri olduğu və onun hansı praktiki az əhəmiyyətli olduğunu Moebiusun mühakimələrindən görmək olar (“Über Entartunq Grenzfraqen des Nerv und Seelenleb”, 1900, 3”): Əgər burada üzərinə bir qədər işıq salınmış nəsli pozulmanın geniş sahəsi nəzərdən keçirilsə, degenerasiya diaqnozunun ümumiyyətlə az əhəmiyyətli olduğu görünür”.

      Bir çox faktlar inverziyaya uğrayanların həqiqi mənada degenerat olmadığını göstərir:

      1. İnverziya normadan heç bir digər ciddi sapıntısı olmayan şəxslərdə rast gəlir.

      2. Eyni zamanda iş qabiliyyəti pozulmamış, hətta xüsusi yüksək intellektual inkişaf və etik mədəniyyətlə seçilən şəxslərdə rast gəlir.

      Bizə məlum ən məşhur adamlardan bəzilərinin inverziyalı, ola bilsin, hətta mütləq inverziyaya uğramış olmasında “uranizm”in müdafiəçilərinə haqq qazandırmaq olar.

      3. Əgər təbib təcrübəsindən uzaqlaşıb, əhatəli baxılarsa, iki istiqamətdə inverziyaya degenerasiyanın əlaməti kimi baxışı istisna edən faktlarla rastlaşırsan:

      a) Qədim xalqlarda onların mədəniyyətinin yüksək pilləsində inverziyanın tez-tez baş verən hadisə demək olar, vacib funksiyalarla əlaqəli institut olduğunu diqqətə almaq lazımdır; b) “degenerasiya” anlayışı adətən yüksək sivilizasiyaya tətbiq olunduğu halda, o bir çox vəhşi və primitiv xalqlarda fövqəladə dərəcədə yayılmışdır (J.Bloch). Hətta Avropanın mədəni xalqları arasında iqlim və irq inverziyanın yayılmasına və ona münasibətə ən böyük təsir göstərir.

Anadangəlməlik

      Tamamilə aydındır ki, inverziyalıların öz həyatlarının heç bir mərhələsində cinsi meylin heç bir başqa istiqamətinin aşkara çıxmadığına inandırması əsasında, anadangəlməliyi onların yalnız birinci, ən kənar sinfinə aid edirlər. Artıq iki başqa sinfin mövcudluğu faktını inverziyanın anadangəlmə xarakteri barədəki baxışla birləşdirmək çətindir. Buna görə də, bu baxışın müdafiəçiləri mütləq inverziyaya uğrayanlar qrupunu bütün digərlərindən ayırmağa meyllidirlər, bu da inverziyaya ümumiləşdirici baxışdan imtina nəticəsinə malikdir. Bu baxışa görə inverziya bir sıra hallarda anadangəlmə xarakteri daşıyır; digər hallarda isə o, başqa üsulla inkişaf edə bilərdi.

      Bu baxışın əksinə olaraq, inverziyanın cinsi meylin qazanılmış xarakterini təşkil etdiyi baxışı mövcuddur. Bu baxış aşağıdakılara əsaslanır: 1)bir çox (eləcə də mütləq) inverziyalılarda həyatlarının ilkin mərhələsində təsir etmiş və uzunmüddətli nəticəsi homoseksual meyl olan seksual təəssürat aşkar etmək mümkündür; 2)bir çox başqalarında tez ya gec inverziyanın qeydə alınmasına gətirən xarici əlverişli və əks təsirli həyat təsirlərini göstərmək olar (müstəsna olaraq eynicins mühitindəki münasibət, birgə hərbi yürüş, cinsi zəiflik); 3)inverziya – bu onun anadangəlmə xarakteri halında təəccüblü olardı – hipnotik təlqinin köməyilə bitirilə bilər.

      Bu baxış nöqteyi-nəzərindən ümumiyyətlə anadangəlmə inverziyanın mümkünlüyünün şübhəsizliyinin mübahisəsini etmək olar. Anadangəlmə inverziyaya aid olan hallarda daha ətraflı sorğu-sualın, ehtimal, erkən uşaqlıqda libidonun istiqamətini öncədən təyin etmiş yaşantını üzə çıxara biləcəyinə etiraz etmək olar; bu yaşantı şəxsin yalnız şüurlu yaddaşında saxlanmayıb, lakin uyğun təsir nəticəsində onun barəsindəki xatirəni canlandırmaq olar. Bu müəlliflərin fikrincə, inverziyanı cinsi meylin, həyatın bəzi xarici şəraitinin əvvəlcədən müəyyən etdiyi tez-tez baş verən variantı saymaq lazımdır.

      Görünür, həmin möhkəmlənmiş inam bir çox adamların bunun nəticəsində inverziyaya uğramayaraq, elə bu cür seksual təsir (eləcə də erkən gənclikdə: yoldançıxarmalar, qarşılıqlı onanizm) hiss etdikləri etirazı səbəbindən öz zəminini itirir. Beləliklə, anadangəlmə və qazanılmış alternativinin ya yarımçıq olması, ya da inverziyada olan vəziyyətə elə də uyğun gəlməməsi ehtimalı yaranır.

İnverziyanın izahı

      Nə inverziyanın anadangəlmə, nə də ona əks olan qazanılma olması müddəaları inverziyanın mahiyyətini izah etmir. Birinci halda insanda artıq doğuşdan cinsi meylin bir müəyyən seksual obyektlə əlaqəsi olduğu kimi ən kobud izah qəbul edilərsə, onda məhz nəyin anadangəlmə olduğunu aydınlaşdırmaq lazımdır. Əks halda, fərdin özündə nəyinsə təsirlərə qarşı getmədiyi hal olmadan inverziyanın meydana gəlməsini izah etməkdən ötrü müxtəlif təsadüfi təsirlərin kifayət edib-etmədiyi soruşulur. Sonuncunun inkarı, əvvəlki göstərişlərimizə uyğun olaraq yolverilməzdir.

Biseksuallıq anlayışının daxil edilməsi

      Frank Lydstone, Kiernan u Chevalier zamanından etibarən seksual inverziya mümkünlüyünün izahı üçün ümumi qəbul olunmuş fikrə əks olan yeni fikir gedişatından istifadə edirlər. Bu fikrə görə, insan ya kişi, ya da qadın ola bilər. Amma elmə cinsi əlamətlərin pozuq göründüyü və bu səbəbdən əvvəlcə anatomiya sahəsində cinsin təyin olunmasının çətinləşdiyi hallar məlumdur. Bu şəxslərin genitaliyaları kişi və qadın əlamətlərini özündə birləşdirir (hermafroditizm). Nadir hallarda hər iki cinsi aparat bir-biri ilə yanaşı inkişaf etmişdir (həqiqi hermafroditizm); daha çox ikili eybəcərlik tapılır.

      Bu qeyri-normallıqlarda onların normal olmayan yaranmanı anlamanı gözlənilməz şəkildə yüngülləşdirməsi diqqətəlayiqdir. Anatomik hermafroditizmin məlum dərəcəsi normaya aiddir; hər bir normal qurulmuş kişi, yaxud qadın fərdi funksiyasız rudimentar orqan kimi saxlanmış, yaxud şəklini dəyişmiş və üzərinə başqa funksiyalar götürmüş digər cins aparatının rüşeyminə malikdir.

      Bu, çoxdan məlum anatomik faktlardan çıxan baxış inkişaf axınında digər cinsin əhəmiyyətsiz qalıqları ilə monoseksuallığa keçən ilkin biseksuallığa meylliyi qəbul etməkdən ibarətdir.

      Bu СКАЧАТЬ