Mənə naz et. Алиага Вахид
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Mənə naz et - Алиага Вахид страница 9

Название: Mənə naz et

Автор: Алиага Вахид

Издательство: ЖекаПринт

Жанр:

Серия:

isbn: 978-9952-8453-2-5

isbn:

СКАЧАТЬ səhvinə bir vaxt peşiman olacaqsan,

      Olmaz yetişən dadına, min dad eləsən də.

      Sındırmısan, əl vurma sınıq könlümə, zalım,

      Viranə düzəlməz, necə abad eləsən də.

      Vəslin həvəsi indi başımdan necə çıxsın,

      Zülfündə əsirəm, əgər azad eləsən də.

      Öz yarına bax, başqa gözəllər məni sevməz,

      Bülbül kimi yüz naləvü fəryad eləsən də.

      Sən bir mələk olsan da inanmaz sənə könlüm,

      Şəxsən özünü huri, pərizad eləsən də.

      Əğyarə uyub, Vahidə yadlar kimi baxma,

      Yaddan o çıxarmaz, sən onu yad eləsən də.

      «Minlərcə gözəl olsa da hər millət içində…»

      Minlərcə gözəl olsa da hər millət içində,

      Olmaz sənə bənzər, gözəlim, xilqət içində.

      Hicrində nələr çəkdiyimi, vəslinə yetsəm,

      Bir-bir sənə ərz eyləyərəm söhbət içində.

      Ol zülfi-pərişanə o gündən ki, əsirəm,

      Məcnun deyilir adıma cəmiyyət içində.

      Kuyində səfa çəkməyə yol vermə rəqibə,

      Yoxdur yeri xain adamın cənnət içində.

      Biganə sözün açma mənə, qüssədən ölləm,

      Bimarə içirtmə zəhəri şərbət içində.

      Min cazibə vardır, gözəlim, məst gözündə,

      İnsan sənə baxdıqca qalır heyrət içində.

      Vahid, məni hərdəm ki, görüb dindirir ol şux,

      Könlüm açılır, ruhum uçur ləzzət içində.

      «Çürütdük ömrümüzü bivəfalər eşqində…»

      Çürütdük ömrümüzü bivəfalər eşqində,

      Rəqibə qəmzə satan məhliqalər eşqində.

      Sədaqət ilə vəfa aləmində can qoyduq,

      Vəfadan əl götürən aşinalər eşqində.

      Xəyali-vəsl ilə zənciri-zülfə bağlandıq,

      Rəqibə naz eləyən dilgüşalər eşqində.

      Büküldü bel, baş ağardı, qocaltdı qüssə bizi,

      Bu sərv boylu, bu zülfi-qarələr eşqində.

      Bizim nəvayə gələn neydən eşqimiz çoxdur,

      Biz indi də gəzirik binəvalər eşqində.

      Bəlayi-eşqdə hər cövrə dözmüşük, Vahid,

      Bu daş ürəkli olan dilrübalər eşqində.

      «Mən aləmə minnət çəkirəm yar həvəsində…»

      Mən aləmə minnət çəkirəm yar həvəsində,

      Yarımsa gəzir şövqlə əğyar həvəsində.

      Bilməm, bu necə sirridir, hikmətdir, əzəldən

      Bülbül gülə mail, gül olar xar həvəsində?

      Mey oxşamasa ləblərinə qırmızılıqda,

      Bir kimsə tapılmaz meyi-gülnar həvəsində.

      Hər gün üzünü görməyə həsrət çəkir aləm,

      Gül fəsli olar el hamı gülzar həvəsində.

      Bilməm, nə görüb zülfdə Məcnun kimi könlüm?

      Sərgəştədir ol türreyi-tərrar həvəsində.

      Aşiq sevir ol şuxi, təəccüblü budur ki,

      Yüzlərlə gözəllər də onun var həvəsində.

      Vahid! Yenə qiymət çoxalıb Yusifi-şerə,

      Gövhər satılır, olsa xiridar həvəsində.

      «Keçib daim günüm meyxanələrdə…»

      Keçib daim günüm meyxanələrdə,

      Yəqin bir sirr var peymanələrdə.

      Nə bilsin yanmayanlar eşq odunda,

      Yanır, məqsəd nədir pərvanələrdə?

      Riyakarın gözəldir, söhbətindən,

      O “nuş olsun” ki, var məstanələrdə.

      Məni zənn etməyin Məcnundan əskik,

      Mən ondan yüksəyəm əfsanələrdə!

      Kəməndi-zülfi-yarə mail olmaz,

      Əgər eşq olmasa divanələrdə.

      Məni, fəqr əhliyəm, təhqir qılma,

      Neçün kim, gənc olur viranələrdə.

      Sənin şerinlə, Vahid, nazəninlər

      Dəmadəm zövq alır kaşanələrdə.

      «Fələk salıbdı məni yüz cəfayə qürbətdə…»

      Fələk salıbdı məni yüz cəfayə qürbətdə,

      Gərəkdi səbr eləmək hər bəlayə qürbətdə.

      Olubdu tirə günüm həsrətindən ol mahın,

      Gecə-gündüz gəlirəm ahu vayə qürbətdə.

      Nedim, nə çarə qılım, olmuşam bəlayə düçar,

      Şikəstə dil qalıb həsrət dəvayə qürbətdə.

      Həqiqi yoxdu mənə aşina, sora halım,

      Deyim bu dərdimi ol aşinayə qürbətdə.

      Nə vaxtdır, mənə gəlməz o yardən namə,

      Varımdı, gər eləsəm min gilayə qürbətdə.

      İlahi, könlünü şad et qəribi-bivətənin,

      Tüfeyli eyləmə mərdi gədayə qürbətdə.

      Xudaya, Vahidi lütfünlə tez yetir Vətənə,

      Ki, yarisiz dözə bilməz cəfayə qürbətdə.

      «Nigara, aşiqin sənsiz qalıb avarə qürbətdə…»

      Nigara, aşiqin sənsiz qalıb avarə qürbətdə,

      Necə gör hicrin etmişdir günümü qarə qürbətdə.

      Düşəndə yadına zülfün olur daim gözü giryan.

      Gecələr sübhədək əşkin tökər rüxsarə qürbətdə.

      Fələk СКАЧАТЬ