Hekayələr. Лев Толстой

Чтение книги онлайн.

      – Mən gedim. Bəs siz getmirsiniz?

      – Hara? – deyə Delesov təəccüblə soruşdu.

      – Yenə Anna İvanovnanın yanına gedək, ora şəndir, gurultu, camaat, musiqi…

      Delesov əvvəl-əvvəl az qalmışdı ki razılaşsın. Lakin özünə gəlib Alberti dilə tutmağa başladı ki, bu gün getməsin.

      – Mən bir dəqiqəliyə…

      – Düzünu deyirəm, getməyin.

      Albert dərindən nəfəs aldı və skripkanı yerə qoydu.

      – Demək, qalırıq?

      O, yenə də stola baxdı. Şərab qurtarmışdı. Xeyirli gecə arzulayıb çıxdı.

      Delesov zəngi çaldı.

      Zaxara dedi:

      – Bax ha, cənab Alberti mənim icazəm olmadan heç yerə buraxma!

      Ertəsi gün bayram idi. Delesov oyanıb qonaq otağında qəhvə içir və kitab oxuyurdu. Qonşu otaqda Albert hələ heç qımıldanmırdı da.

      Zaxar qapını ehtiyatla aralayıb yemək otağına baxdı.

      – Dmitri İvanoviç, inanırsınız ki, divanda üstüaçıq yatıb, Allah haqqı, qoymadı ki, üstünə bir şey salım. Elə bil körpə uşaqdır. Doğrudan da, artist ki, artist!

      Saat on ikidə qapının dalında nıqqıltı və öskürək səsi eşidildi.

      Zaxar yenə yemək otağına getdi. Ağa qonaq otağından Zaxarın mehriban səsini və Albertin zəif, yalvarıcı səsini eşidirdi.

      Zaxar yemək otağından çıxanda ondan soruşdu:

      – Hə, nə olub?

      – Darıxır, Dmitri İvanoviç, yuyunmaq istəmir. Çox dilxordur. Hey içki istəyir.

      Delesov öz-özlüyündə dedi: "Yox, əgər başlamışamsa, xarakterimi göstərmək lazımdır". Ona şərab verməməyi tapşırıb yenə kitab oxumağında davam etdi, lakin bununla belə, qeyri-ixtiyari olaraq yemək otağında baş verənlərə qulaq asırdı. Orada heç bir şey tərpənmirdi, ara-sıra sinədən gələn ağır öskürək və tüpürmək səsi eşidilirdi. İki saat keçdi. Delesov geyinib eşiyə çıxmamışdan qabaq mənzil yoldaşına baş çəkməyi qərara aldı. Albert hərəkətsiz halda pəncərənin qabağında oturub başını əllərinin üstünə qoymuşdu. O qanrıldı. Sifəti sapsarı idi, nəinki kədər, bəlkə də, dərin dərdlə qırışmışdı. Salamlaşmaq üçün gülümsəməyə cəhd etdi, ancaq sifəti bundan daha dərdli bir ifadə aldı. Elə bil bu saat ağlamağa hazırdı. Çətinliklə qalxıb baş əydi.