Пьесалар / Пьесы. Туфан Миннуллин

Чтение книги онлайн.

      Нурсолтан. Авылдан чыккач ярты көн йөгердем.

      Бәхтияр. Инде ни эшләргә җыенасың, кай якка юл тотмакчы буласың? Ирең янына кайтасыңмы?

      Нурсолтан. Ханбик барыбер алып китәчәк. Хәзер төннең кай вакыты?

      Бәхтияр. Таң атар чак җиткәндер.

      Нурсолтан. Урман артында Дүрттүбә авылы. Анда – минем әниемнең туганнары.

      Бәхтияр. Ханбик аннан тапмасмы?

      Нурсолтан. Яшерерләр. Мин китим. Рәхмәт сиңа, юлаучы.

      Бәхтияр. Минем атым Бәхтияр.

      Нурсолтан. Рәхмәт сиңа, Бәхтияр. Ходай Тәгалә юлларыңны уң итсен.

      Бәхтияр. Амин, юкәче Бигеш хатыны Нурсолтан. Илтеп куйыйм дисәм, барыр җиремә ашыгам. Илтеп куй дисәң, вакыт табармын.

      Нурсолтан. Рәхмәт. Бу урманда мин адашмыйм. Ай гына батмасын. (Китә башлый да яңадан Бәхтияр янына килә.) Батыр йөрәкле, пакь күңелле ирләр беткән бу заманда син очрагач, хәсрәтләрем кимегәндәй булды. Бердәнбер байлыгым – муенымдагы мәрҗәнем. Ал шуны. Дәшми ал. (Муеныннан мәрҗәнен салып бирә.)

      Бәхтияр (мәрҗәнне алып). Асылзатлар сатылган бер заманда сатылырга теләмәгән хатынга ни бүләк итим? (Киеменнән бер төймә өзеп бирә.) Ал шуны. Күңелемне гашыйк иттең.

      Нурсолтан. Сөйләмә андый сүзләр. Мин – ир хатыны.

      Бәхтияр. Ханбик сиңа ир түгел, үзең әйттең. Юкәче Бигеш сиңа тиң түгел – монысын мин әйттем. Хуш, асылзат! Мин мосафирны догаңнан калдырма. Хуш!

      Икенче күренеш

      1773 елның көзе. Красноуфимск тирәсендәге бер авылның базар мәйданы. Базарның кызган чагы. Сатучылар, алучылар бергә болгана. Саилчеләр хәер сорана.