Οι Απόκληροι. Owen Jones

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ Βιετνάμ μόλις τελείωσε το σχολείο. Έμεναν στα σύνορα με το Λάος, οπότε το Βόρειο Βιετνάμ δεν ήταν πολύ μακριά κι ήξερε για τις ρίψεις βομβών των Αμερικανών εκεί και στο Λάος και ήθελε να το σταματήσει.

      Είχε συνταχθεί με τους κομμουνιστές και πήγε στο Βιετνάμ για πολεμική εκπαίδευση. Πολλοί από τους εκπαιδευόμενους ήταν σαν κι αυτόν, μισοί Κινέζοι, κι αγανάκτησε με τις ξένες δυνάμεις που θέλουν να καθορίσουν το μέλλον της χώρας του. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί οι Αμερικανοί που ζούσαν πολλά χιλιόμετρα μακριά τους νοιάζονταν για την εξουσία σ' αυτή τη μικρή χώρα. Ποτέ δεν ανησύχησε ποιον πρόεδρο ψήφιζαν.

      Ωστόσο, όπως ήταν της μοίρας γραφτό, δεν είχε την ευκαιρία να πυροβολήσει εν βρασμώ ψυχής καθώς χτυπήθηκε από θραύσματα βόμβας που έριξαν οι Αμερικανοί καθώς μεταφερόταν από το στρατόπεδο εκπαίδευσης στο πεδίο της μάχης την πρώτη του μέρα μετά την αποφοίτηση από την εκπαίδευση. Οι πληγές του ήταν επίπονες, αλλά όχι θανάσιμες, αν κι αρκετές για να τον καταστήσουν ανάπηρο πάνω που ήταν αρκετά υγιής για να βγει από το νοσοκομείο. Χτυπήθηκε στο πάνω μέρος του αριστερού ποδιού από το μεγαλύτερο κομμάτι, αλλά μερικά μικρότερα κομμάτια διαπέρασαν των θώρακά του, που υποθέτει ότι είναι ο λόγος της δυσφορίας του. Υπήρχε, επίσης, η φήμη ότι πυροβολήθηκε.

      Επέστρεψε κουτσαίνοντας και με αρκετή αποζημίωση να αγοράσει μία μικρή φάρμα, αλλά αφού το πόδι του δεν ήταν καλά, αγόρασε τη φάρμα κι ένα κοπάδι κατσίκες που της έτρεφε και πουλούσε. Μέσα σε έναν χρόνο από την επιστροφή του, το πόδι του ήταν καλύτερα από ποτέ και παντρεύτηκε μία όμορφη ντόπια κοπέλα που ήξερε και του άρεσε σε όλη του τη ζωή. Καταγόταν από αγρότες και ζούσαν μία ευτυχισμένη, αλλά φτωχική ζωή.

      Κάθε μέρα, εκτός της Κυριακής, ο κύριος Λι πήγαινε το κοπάδι του στα υψίπεδα για να βοσκήσει, και το καλοκαίρι, θα έμενε συχνά τη νύχτα σε έναν από τους καταυλισμούς που είχε από εδώ κι από εκεί κι έμαθε να φτιάχνει στον στρατό. Αναπόλησε εκείνες τις εποχές με νοσταλγία, χαρούμενες μέρες, αν και δεν θα τις αποκαλούσε έτσι τότε.

      Δεν υπήρχαν πια αρπακτικά στα βουνά, εκτός των ανθρώπων, επειδή όλες οι τίγρεις είχαν σκοτωθεί καιρό πριν για να χρησιμοποιηθούν στην κινεζική φαρμακοβιομηχανία. Ο κύριος Λι είχε ανάμεικτα συναισθήματα γι' αυτό. Από τη μία, ήξερε ότι ήταν ντροπή, αλλά από την άλλη δεν είχε διάθεση να υπερασπιστεί τις κατσίκες του από τις περιπλανώμενες τίγρεις το βράδυ. Όταν αρρώστησε πριν περίπου μία εβδομάδα, ήταν γιδοβοσκός για περίπου τριάντα έτη, οπότε ήξερε τα βουνά τόσο καλά όσο κι οι άνθρωποι τα τοπικά πάρκα τους.

      Ήξερε ποιες περιοχές να αποφύγει εξαιτίας των ναρκών και της στρυχνίνης που έριξαν οι Αμερικανοί τη δεκαετία του '70 κι ήξερε ποιες περιοχές είχαν εκκαθαριστεί, αν κι οι ναρκοσυλλέκτες είχαν ξεχάσει κάνα δυο καθώς ανακαλύφτηκε μία από τις κατσίκες τους μόλις πριν έναν μήνα. Ήταν ντροπή, αν και το νεκρό σώμα της δεν πήγε χαμένο και πέθανε γρήγορα καθώς μία πέτρα που ξεκόλλησε απασφάλισε μία νάρκη που τινάχτηκε στον αέρα και της έκοψε το κεφάλι.

      Ήταν СКАЧАТЬ